Τα πλέι-οφς είναι ένας τρόπος για να μεγαλώσει το "μικρό" πρωτάθλημα των 30 αγωνιστικών, όπως το ελληνικό. Έξι αγωνιστικές παραπάνω δηλαδή, ανάμεσα στις ομάδες που έχουν καταλάβει από τη 2η μέχρι και την 5η θέση τς βαθμολογίας. Ένα επιπλέον κίνητρο για όσους διεκδικούν την 5η επιλαχούσα θέση στην κανονική διάρκεια.

Όλα αυτά, όμως, το σωτήριο έτος 2007. Πέντε χρόνια πίσω, δηλαδή, που σε σχέση με τις μεταβολές που έχουν γίνει στην κοινωνία κι έχουν συμπαρασύρει και το ποδόσφαιρο μοιάζουν σαν μισός αιώνας. Τα πλέι-οφς πράγματι θεσπίσθηκαν την περίοδο 2007-2008 όταν κανείς δεν ήξερα τι τον περιμένει. Σήμερα για ποια πλέι-οφς μπορούμε να μιλάμε; Την Κυριακή στα οκτώ ματς της Σούπερλιγκ τα εισιτήρια δεν έφτασαν τις εφτά χιλιάδες (6.076 για την ακρίβεια). Κι αν παιζόντουσαν με κόσμο το Παναθηναϊκός-Παναιτωλικός και Άρης-Κέρκυρα επί της ουσίας δεν θα άλλαζε τίποτα.

Ποιος να πάει στο γήπεδο για να δει τι; Και ποιος έχει τη διάθεση να ασχοληθεί με τα πλέι-οφς; Για την πρώτη θέση (ανάμεσα σε Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ, Ατρόμητο, ΑΕΚ) που τυπικά δίνει το δικαίωμα διεκδίκησης μιας θέσης στο Τσάμπιονς Λιγκ; Σοβαροί να είμαστε. Όσες πιθανότητες έχει το ΚΚΕ να βγει πρώτο κόμμα στις εκλογές της μεθεπόμενης Κυριακής, άλλες τόσες έχει και η (όποια) δεύτερη ελληνική ομάδα να κουνήσει το σεντόνι.

Καταρχήν Παναθηναϊκός-ΑΕΚ είναι στον αέρα. Δεν ξέρουν και αν θα εξασφαλίσουν τελικά άδεια συμμετοχής στην Ευρώπη. Με το ρεπορτάζ να λέει ότι οι πιθανότητες του Παναθηναϊκού είναι μικρές και της ΑΕΚ μηδαμινές. Δύο ομάδες που δεν ξέρουν καν αν θα υπάρχουν την επόμενη σεζόν και σε ποια κατηγορία θα αγωνίζονται.

Για ποια πλέι-οφς μιλάμε; Ούτε καν σαν τηλεοπτικό προϊόν δεν έχουν αξία. Με τον Παναθηναϊκό να είναι στο +4 από από τους άλλους τρεις η πρώτη θέση είναι κατά 90% τελειωμένη. Και στο φινάλε τι να διεκδικήσει ο Ατρόμητος; Όπως είπε κι ο Δώνης μέχρι εδώ που έφτασε μια χαρά είναι. Θα παίξει το Σάββατο στον τελικό του Κυπέλλου, να διεκδικήσει τις όποιες πιθανότητες του κι από εκεί και πέρα η σεζόν θα έχει τελειώσει. Ούτε η εικόνα του ΠΑΟΚ δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να κάνει την υπέρβαση.

Σε κάθε περίπτωση, λοιπόν, τα πλέι-οφς θα είναι για όλους αγγαρεία. Όλοι έχουν εξασφαλίσει (θεωρητικά) την Ευρώπη. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να διεκδικήσει το κάτι παραπάνω. Με τα σημερινά δεδομένα η δυνατότητα της δεύτερης ελληνικής ομάδας να διεκδικήσει τη συμμετοχή της στους Ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ είναι δώρον άδωρον. Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ όπως είναι τώρα δεν έχουν καμία απολύτως τύχη. Και ούτε, βέβαια, μπορεί να αλλάξει κάτι δραματικά μέσα στο καλοκαίρι. Το ζήτημα που τίθεται για Παναθηναϊκό και ΑΕΚ είναι η επιβίωση τους και μόνο. Όχι η διάκριση.

Τα πλέι-οφς είναι ένα αναγκαίο κακό. Μια αγγαρεία. Θα γίνουν επειδή πρέπει να γίνουν. Με ποδοσφαιριστές πλην αυτών του Ατρομήτου απλήρωτους, με φιλάθλους και οπαδούς απογοητευμένους. Εκτός από τους οργανωμένους του Παναθηναϊκού που θα πάνε στο γήπεδο για να βρίσουν τον Βαρδινογιάννη. Και με το συνδρομητικό κανάλι να πουλάει (πανάκριβα) ένα φθαρμένο και κακής ποιότητας προϊόν.