Σαν τη γάτα με το ποντίκι...

Η εικόνα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στις γιγαντοοθόνες του Γοέμπλεϊ τα έλεγε όλα: Ανεβαίνοντας τα σκαλιά για το πόντιουμ και την απονομή, να κρατάει με το αριστερό χέρι την "κουπαστή". Λες και μέσα σε 90 λεπτά είχε βάλει 10 χρόνια.

Και δεν είναι θέμα ηλικίας. Η χασούρα και η καψούρα, είναι που δεν αντέχονται. Με δεδομένο ότι η Μπαρτσελόνα είναι το Νο1 στην Ευρώπη, ποια είναι η επόμενη; Η Ρεάλ του Μουρίνιο που κατάφερε να της κλέψει ένα ματς στην παράταση και το Κύπελλο Ισπανίας. Αν αναλογισθεί κάποιος την ισχύ των μπλαουγκρνα κάτι είναι κι αυτό, με τη συνολική μεταξύ τους αναμέτρηση μέσα στη σεζόν να πιστώνει στην Μπάρτσα ένα πρωτάθλημα Ισπανίας και ένα Ευρωπαϊκό.

Η Γιουνάιτεντ πάντως στο ματς του Σαββάτου ταπεινώθηκε. Δεν είναι το 3-1 που διαφορά, αλλά η γενική εικόνα του ματς και η ικανότητα της Μπάρτσα να μειώνει τους αντιπάλους της: Είτε παίζει με την Χετάφε, είτε με την Γιουνάιτεντ, το ίδιο παιχνίδι βλέπεις. Μια φάση κατάφεραν να βγάλουν όλη και όλη, όταν ο Ρούνεϊ έκανε το 1-1. Τίποτε άλλο. Η Μπαρτσελόνα για άλλη μια φορά ήταν η γάτα μετατρέποντας τον οποιοδήποτε αντίπαλο της σε ποντίκι. Κατεξοχήν επιθετική ομάδα η Γιουνάιτεντ βρισκόταν κάποιες φάσεις και με τους 11 παίκτες της μέσα στην περιοχή του Φαν Ντε Σαρ.

ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Μετά το κασέτα-γκέιτ, όλοι οι παράγοντες όταν μιλάνε στο τηλέφωνο είναι προσεκτικοί. Ειδικά κάποιος, που επειδή έχει καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι. Αν λοιπόν ο συνομιλητής του ανοίγεται, του το υπενθυμίζει: "Πρόσεξε τι λες γιατί μας ακούνε". "Μα δεν λέμε τίποτα", του απαντάει ο άλλος. "Δεν έχει σημασία, άλλα λέμε εμείς, άλλα γράφουν αυτοί".

Κάτι τέτοιο μπορείς να πεις και για τον καιρό του Λονδίνου. Φεύγοντας από την Αθήνα, οι θερμοκρασίες που έδιναν ήταν 9-19. Και πράγματι ήταν σωστές. Στο μάξιμουμ η θερμοκρασία το μεσημέρι ήταν στους 20 βαθμούς και το βράδυ έπεφτε στους 10. Από το κρύο όμως, την υγρασία και το ψιλόβροχο δάγκωνες το κ*** σου. Έτσι πάει. Αλλοι είναι οι 20 βαθμοί της Αθήνας και άλλοι οι 20 βαθμοί του Λονδίνου. Όποιος το αγνοεί ή το ξεχνάει, τρέχει να αγοράσει μάλλινα.

Δεν είμαστε μίζεροι βέβαια. Οταν για τρεις μέρες είσαι τουρίστας, περνάς καλά. Δεν γίνεται να σου χαλάσει τη θετική ψυχολογία ο καιρός. Προσωπικά όταν είμαι στο εξωτερικό δεν γουστάρω να δουλεύω. Ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου είναι το ρολόι. Να κοιτάς συνέχεια την ώρα, πότε θα τηλεφωνήσεις και πότε θα γράψεις. Παίρνεις τρεις μέρες άδεια και το απολαμβάνεις. Όταν μάλιστα τις άλλες μέρες δουλεύεις τόσο πολύ, το κωλοβάρεμα είναι από τις καλύτερες απολαύσεις. Και η κούραση να είσαι όλη την μέρα στο πόδι, αλλά χωρίς να έχεις έννοια στο κεφάλι είναι γλυκιά.

Εχοντας δει τους 11 τελευταίους τελικούς, κι αν εξαιρεθεί το θαύμα της Λίβερπουλ κόντρα στην Μίλαν στην Κωνσταντινόπολη το 2005, η Μπαρτσελόνα του Σαββάτου ήταν μακράν η καλύτερη ομάδα. Ξεπερνώντας κατά πολύ την Μπαρτσελόνα του 2009 κόντρα στη Ρώμη και πάλι κόντρα στην Γιουνάιτεντ. Και έχει δρόμο μπροστά της. Μόλις 23 είναι ο Μέσι. Και όταν διαθέτεις τη φιλοσοφία, όλα τα άλλα βρίσκονται. Όπως όταν έφυγε ο Ανρί., βρέθηκε ο Πέδρο. Τριαντάρης είναι ο Τσάβι και κάποια στιγμή θα σταματήσει. Ιδιος δεν πρόκειται να βρεθεί. Κάποιος όμως θα βρεθεί να παίζει το ρόλο ροτ και να γίνει γρανάζι σ' αυτή την ποδοσφαιρική μηχανή. Οταν έχεις διαλέξει το σωστό δρόμο, θα την βρεις την άκρη.

Μάλιστα δεν είχαν κανένα πρόβλημα στην Μπάρτσα να αναγνωρίσουν το λάθος τους με τον Ιμπραίμοβιτς και να τον στείλουν πίσω στην Ιταλία, παίρνοντας τον Βίγια. Αυτή η ομάδα, μια πενταετία ακόμα την έχει.