Ακόμα και το πιο εύκολο γκολ δεν είναι τόσο εύκολο όσο δείχνει από πρώτη άποψη.

Για να βρεθεί ένας ποδοσφαιριστής φάτσα με τα άδεια δίχτυα (όπως ο Μπλάνκο με τον Ολυμπιακό) πρέπει να έχει τη διορατικότητα να ξεμαρκαριστεί. Η ικανότητά του είναι που κάνει το γκολ εύκολο.

Χοντρικά τα γκολ χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στα γκολ της ομάδας και σ' αυτά που μπαίνουν με ατομικές προσπάθειες. Τα δεύτερα είναι κατά κανόνα και τα πιο εντυπωσιακά. Είτε γιατί ο ποδοσφαιριστής που σκοράρει, σουτάρει από απόσταση είτε γιατί έχει ντριμπλάρει έναν ή περισσότερους αμυντικούς.

Για τα γκολ της ομάδας απαραίτητη προϋπόθεση (πέρα από την ατομική ικανότητα) είναι η δουλειά. Αυτό που βλέπεις στο μάξιμουμ στην Μπαρτσελόνα. Αυτό που δεν βλέπεις (τηρουμένων των αναλογιών) στον Παναθηναϊκό, με αποτέλεσμα ένας κυνηγός επιπέδου Σισέ σε πολλά παιχνίδια να πηγαίνει στράφι.

Το προσωπικό γκολ είναι θέμα ταλέντου. Κι έχει "διπλή" αξία, γιατί αφορά έναν και μόνο ποδοσφαιριστή κι όχι ολόκληρη την ομάδα. Ο Αντελίνο Βιεϊρίνια δεν έχει την ικανότητα του Κέβιν Μιραλάς για να βάλει γκολ σαν κι αυτά του Βέλγου με τον Παναθηναϊκό και τον Πανιώνιο. Τα πόδια του, όμως, έξω από την περιοχή είναι θάνατος. Και το δεξί και το αριστερό.

Δεν έχει την ικανότητα του Σκόκο στο ένας μ' έναν, αλλά είναι ουσιαστικός. Έχει μάλιστα και κάποιο ρεπερτόριο αν προσθέσουμε τα γκολ που βάζει στα στημένα με κεφαλιές στο πρώτο δοκάρι, καθώς και την ευστοχία του όταν βρίσκεται ξεμαρκάριστος σε κοντινή απόσταση.

Η ικανότητά του, όμως, να σουτάρει από μακρινή απόσταση είναι εξαιρετική. Δεν ήταν το πρώτο του γκολ αυτό το Σάββατο με τον Ηρακλή. Αυτό το γκολ το έχει ξαναβάλει. Το έβαλε με την Μπριζ. Το έβαλε με την ΑΕΚ, όταν χρειάστηκε μάλιστα να κάνει κίνηση με τη μπάλα για να ξεμαρκαριστεί. Γκολ που δίνουν νίκες και βαθμούς.

Ο Βιεϊρίνια μαζί με τους Σισέ, Μιραλάς συνθέτουν την καλύτερη τριάδα επιθετικών. Μπορεί να έχει βάλει λιγότερα γκολ από τους άλλους δύο, αλλά θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι δεν είναι φορ περιοχής κι ότι ο ΠΑΟΚ εφέτος δεν είναι στα καλύτερά του. Αναμφίβολα αποτελεί το νο 1 κεφάλαιο για την ομάδα του. Ακόμα δεν έχει κλείσει τα 25 χρόνια.

Η περίπτωση Βιεϊρίνια ταυτόχρονα αφαιρεί τα διπλώματα και σκίζει τα πτυχία των αποκαλούμενων τεχνικών διευθυντών στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Δανεικός από την Πόρτο έπαιζε την πρώτη σεζόν (2008-09) στον ΠΑΟΚ. Κανένας δεν τον είδε όμως. Για να κάνει ένα ταξίδι μέχρι την Πορτογαλία και να τον πάρει σε σχέση με την αξία του τσάμπα.

Στον Ολυμπιακό δώσανε ένα τσουβάλι λεφτά για τον Ντιόγκο και στον Παναθηναϊκό πήγανε και βρήκανε αυτό τον απίθανο Σόουζα. Τον Βιεϊρίνια, που ήτανε μέσα στα πόδια τους, δεν τον έβλεπε κανένας. Όπως κανείς δεν είχε δει τον Βιτόλο όταν έπαιζε στον Άρη. Τώρα πλέον είναι αργά...