Τόσο κλάμα, ούτε η Μάρθα Βούρτση δεν είχε ρίξει. Κι αν η αξιόλογη ηθοποιός, απόφοιτη της σχολής του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν, έκλαιγε για τις ανάγκες των ελληνικών ταινιών τύπου, "αμάρτησα για το παιδί μου", "ταπεινή και καταφρονεμένη", πολιτικοί και δημοσιογράφοι επιμένουν να χύνουν δάκρυα για την κάθαρση για τα μάτια του κόσμου (λες και δεν έφταιγαν οι δηλώσεις του Γερουλάνου, έπρεπε να αγανακτήσουν για την Απόφαση αφαίρεσης βαθμών και ο Νικητιάδης και ο Μόσιαλος και ο Όθωνας).

Οι πολιτικοί ζούνε για να βγάλουν τις ευθύνες από πάνω τους και οι δημοσιογράφοι γράφουν για να ικανοποιήσουν τα περί δικαίου αίσθημα, κάτι που προσδιορίζεται μονολεκτικά σαν λαϊκισμός. Η δουλειά των πολιτικών δεν είναι να σχολιάζουν. Είναι να πράττουν. Σαφώς κι είναι δουλειά των δημοσιογράφων να θίγουν τα κακώς κείμενα. Επιζητώντας όμως την ουσία και όχι τις εντυπώσεις. ου κόσμου.

Πως γίνεται να γράφουν για την κάθαρση εφημερίδες και δημοσιογράφοι του Παναθηναϊκού και το αντίστοιχο ολυμπιακό μπλοκ να κάνει τουμπεκί; Το κοκτέιλ όμως αρχίζει και χαλάει όταν συνδυάζεται με την άγνοια και την υπερβολή: "Είναι ποτέ δυνατόν να κρίνονται οι παράγοντες ένοχοι και οι ομάδες αθώες. Δημοσιογραφική ερώτηση, της πλάκας, σε αξιωματούχο της UEFA που έδωσε την αυτονόητη απάντηση: "Σ αφώς και οι ομάδες είναι υπεύθυνες για τις πράξεις των παραγόντων τους". Προφανώς ο δημοσιογράφος αγνοούσε (και αγνοεί) ότι η ποινή αφαίρεσης βαθμών συνιστά ποινή και όχι αθώωση.

Τροφή για σκέψη: Αν υποθέσουμε ότι η ποινή για την ένοπλη ληστεία τράπεζας, ήταν φυλάκιση πέντε ημερών. Ο καθένας θα το ρισκάριζε. Ο καθένας μπορεί να βγάλει μια εβδομάδα φυλακή. Αν όμως πρόκειται για κακούργημα που φτάνει τα δέκα χρόνια, δεν είναι εύκολο. Οι επιβαλλόμενες λοιπόν, έχουν διπλή ανάγνωση. Η πρώτη έχει να κάνει με την τιμωρία και τον σωφρονισμό του ενόχου. Η δεύτερη με τον παραδειγματισμό και την αποτροπή ανάλογων φαινομένων.

Πάμε τώρα στα στημένα. Μπέος και Τσακογιάννης παραμένουν προφυλακισμένοι. Έχουν παραπεμφθεί, όπως κι ο Ψωμιάδης για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και μια σειρά από άλλα κακουργήματα. Με τις χειροπέδες μεταφέρονται για να καταθέσουν. Η έρευνα είναι σε εξέλιξη. Ανακριτής και ΣΔΟΕ ψάχνουν για νεότερα στοιχεία. Ολυμπιακός Βόλου και Καβάλα τιμωρήθηκαν με αφαίρεση δέκα και οκτώ βαθμών αντίστοιχα. Το συνολικό πρόστιμο για κάθε ομάδα είναι στις 390.000 ευρώ.

Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι η εύκολη δημοσιογραφική αλλά και πολιτική προσέγγιση, ότι "όποιος στήνει παιχνίδια βγαίνει λάδι"; Ότι η κάθαρση πήγε περίπατο; Μόνο ο υποβιβασμός συνιστά ποινή; Τίποτα άλλο; Δηλαδή ο δρόμος για τους επόμενους Μπέο-Ψωμιάδη; Επειδή η ποινή αφαίρεσης βαθμών ήταν χάδι, είναι θέμα χρόνου να εμφανισθούν οι επόμενοι που θα κάνουν τα ίδια; Επειδή δεν τιμωρήθηκαν Βόλος-Καβάλα με άμεσο υποβιβασμό, κάποιοι άλλοι σε δύο εβδομάδες που αρχίζει το πρωτάθλημα, θα αρχίσουν τα τηλέφωνα για να κάνουν τα ίδια;

Υ.Γ. Και εν πάσι περιπτώσει οι υπουργοί και οι υφυπουργοί που κλαίνε επειδή ανατράπηκε η αρχική απόφαση για υποβιβασμό, δεν κάνουν μια μπροστά στη Ροδούλα Ζήση που ακόμα πανηγυρίζει για την παραμονή του Ολυμπιακού Βόλου.