Στο πετσί τους, γιαούρτι με πέτσα

Σε μία δήθεν έπαρση αυτοκριτικής ο Βουλευτής Π. Καμμένος φώναζε τις προάλλες από το βήμα της Βουλής: "Φοβάμαι ότι μετά τα γιαούρτια θ ακολουθήσουν τα καλάζνικοφ".

Υπερβολές. Το γιαούρτι, οι ροχάλες, οι πατσαβούρες είναι λάιτ αντίδραση και οι ποινές που επισύρουν είναι ελαφρές. Τα όπλα που προϋποθέτουν οργάνωση εμπίπτουν στην τρομοκρατία και τιμωρούνται με ισόβια. Δεν είναι καθόλου εύκολο λοιπόν η μετάβαση από τη μία μορφή αντίδρασης στην άλλη. Ένας από τους πρώτους που έχει δεχθεί στο πετσί του, γιαούρτι με πέτσα, και προ-μνημονίου μάλιστα είναι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης. Αυτό βέβαια σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να τον σταματήσει.

Αυτό άλλωστε έλλειπε, οι πολιτικοί άντρες να επηρεάζονται από τέτοιου είδους ταπεινές και ευτελείς ενέργειες, που αυτοπαρουσιάζονται σαν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Νομάρχης αυτός που είναι, είναι, και δεν αλλάζει με τίποτα. Και για του λόγου του αληθές η δήλωσή του για το περίφημο θέμα της αδειοδότησης του Ηρακλή: " Είμαι βέβαιος ότι ο Ηρακλής θα δικαιωθεί και πρέπει να δικαιωθεί διότι δεν μπορεί ο νόμος να εφαρμόζεται επιλεκτικά. Όχι δύο μέτρα και δύο σταθμά". Κι επειδή ο μιμητισμός δεν συναντάται μόνο στα μικρά παιδιά και τις μαϊμούδες αυθημερόν τον ακολούθησε οπ Βουλευτής Θεσσαλονίκης Θ. Καράογλου: "Η ομάδα μπήκε στη μαύρη λίστα της ΕΠΟ. Έστω και στο τέλος θα επικρατήσει η δικαιοσύνη. Η απόφαση ήταν άδικη διότι υπάρχει μία σειρά συλλόγων με μεγαλύτερα προβλήματα τα οποία ξεπεράστηκαν".

Μπορείς να κατανοήσεις του οπαδούς του Ηρακλή και του Πανιωνίου που βγαίνουν στους δρόμους. Έτσι έχει μάθει ο κόσμος, έτσι λειτουργεί. Δεν υπάρχει οπαδός που να μην θεωρεί ότι η ομάδα του αδικείται. Ακόμα κι ένας του Ολυμπιακού θα σου πει ότι διαχρονικά η ομάδα του έχει αδικηθεί. Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για περιπτώσεις υποβιβασμού και εξωαγωνιστικούς λόγους μάλιστα. Μπορείς επίσης να καταλάβεις τις αντιδράσεις των παραγόντων των εμπλεκόμενων ομάδων που θέλουν να βγάλουν τις ευθύνες από πάνω τους.

Θεωρητικά όμως από Νομάρχες και Βουλευτές έχεις την απαίτηση όταν ανοίγουν τα στόματα τους να μιλάνε σοβαρά. Έχοντας όμως συνηθίσει ο Ψωμιάδης τον καθημερινό διάλογο με τον Αυτιά και τη Λαμπίρη που τον ακούνε με χαμόγελο και συγκατάβαση, νομίζει βρίσκεται πάντα στο παράθυρο ενός μεσημεράδικου. Από που προκύπτει ότι ο νόμος για τις αδειοδοτήσεις εφαρμόζεται επιλεκτικά και ότι ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά; Αυτά μπορεί να λέγονται στα καφενεία. Όταν τα επικαλείται ένα πολιτικό πρόσωπο οφείλει να τα αιτιολογεί και να τα αποδεικνύει. Ο Β. Καράογλου που είχε μπουκάρει στο Καυτατζόγλειο για να κυνηγήσει διαιτητή είπε ότι ο Ηρακλής είχε μπει στο στόχαστρο της ΕΠΟ, χωρίς να παραθέσει το παραμικρό στοιχείο, προκειμένου να το αποδείξει. Αέρα, πατέρα, να χαμε να λέγαμε, για να μας θυμηθεί ο κόσμος του Ηρακλή όταν έρθει η ώρα της κάλπης.

Ο λαϊκισμός σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Και όταν ο πολιτικός αμφισβητεί τις αποφάσεις θεσμοθετημένων οργάνων και θεωρεί ότι είναι προϊόν σκοπιμοτήτων θα τις σεβαστεί ο απλός πολίτης που έχει και την τρέλα του με τον Ηρακλή ή τον Πανιώνιο; Κι αν οι πολιτικοί ταυτίζονται με τους οπαδούς στις ποδοσφαιρικές εξεγέρσεις πως έχουν την απαίτηση από τον κόσμο να είναι νομοταγής και να σέβεται τις όποιες αποφάσεις τι πολιτείας; Ας μην ανησυχεί ο Παναγιώτης Καμμένος. Συμπεριφορές σαν του Ψωμιάδη και του Καράογλου σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να προκαλέσουν τον ήχο των καλάζνικοφ. Κανένα γιαουρτάκι από τίποτα αλιτήριους, ίσως.