Τα γούστα και τα λάθη πληρώνονται

Αντικειμενικά η Λάρισα έχει όλες τις προϋποθέσεις όχι μόνο για να μείνει στη Superleague, αλλά και για να διακριθεί.

Ισχυρή οικονομικά διοίκηση. Κόσμο. Ειδικό βάρος από τις κατακτήσεις ενός πρωταθλήματος και δύο Κυπέλλων. Το καινούριο γήπεδο τ' αφήνουμε τελευταίο.

Όλα αυτά πήγαν στράφι. Η αδυναμία και η επιπολαιότητα του Κώστα Πηλαδάκη έκαναν τη διαφορά. Κοντά στα δέκα χρόνια στο ποδόσφαιρο το αφεντικό της Λάρισας (αν συνυπολογίσουμε και την προϋπηρεσία του στον Ηλυσιακό), αλλά ανεπίδεκτος μαθήσεως. Όσο είχε δίπλα του Δώνη και Λυράκη, υπήρχε στην ομάδα ένα πλάνο. Όταν έμεινε μόνος του, κάθε απόφαση ήταν κι ένα χαρακίρι.

Δεν προέκυψε κάτι συνταρακτικό στην πρεμιέρα του δεύτερου γύρου. Οι 15 ομάδες, ανεξάρτητα από τ' αποτελέσματα, είναι πάνω κάτω στα ίδια. Θλιβερή εξαίρεση η Λάρισα.

Μια ομάδα που υποτίθεται ότι παλεύει για τη σωτηρία της δεν χάνει τόσο εύκολα με 3-0 στο Περιστέρι. Ακόμα κι όταν χάνει, το παλεύει πραγματικά. Όπως πάλεψαν και οι πέντε ομάδες που είναι από πάνω της. Ατρόμητος, Αστέρας κέρδισαν, Πανιώνιος, Πανσερραϊκός, Κέρκυρα πήραν ισοπαλίες. Με τη διαφορά πλέον σε ό,τι έχει να κάνει με τη σωτηρία να φτάνει στους οκτώ βαθμούς.

Αντί να κάνει μεταγραφές το καλοκαίρι ο Πηλαδάκης, πήρε κράχτες για να πουλήσει τα διαρκείας στο καινούριο γήπεδο. Ταβλαρίδη, Γκέρεμι. Αντί για ομάδα, εμφανίζεται στο γήπεδο ένα συνονθύλευμα ποδοσφαιριστών. Ποια άλλη ομάδα της Superleague στηρίζεται σε 38χρονους, όπως ο Νταμπίζας, 37χρονους, όπως ο Μετίν, 35χρονους, όπως ο Βενετίδης και 34χρονους, όπως ο Κουζέν;

Διώχνοντας τον Παπακώστα κατάφερε να ανακαλύψει τον Νορβηγό Άντερσεν. Ώσπου να πάρει χαμπάρι ο άνθρωπος τι γίνεται, έφαγε τέσσερα γκολ από την ΑΕΚ και τρία από τον Ατρόμητο. Τώρα ψάχνει γι' άλλον προπονητή και δυο τρεις ακόμα ποδοσφαιριστές. Είναι αργά όμως. Το πουλάκι έχει πετάξει.

Δεν λέει κανείς ότι η Λάρισα πρέπει να μείνει ντε και καλά στην κατηγορία, επειδή τη λένε Λάρισα κι επειδή είναι η μοναδική επαρχιακή ομάδα που έχει πάρει πρωτάθλημα. Αν η κατάρρευσή της ήταν προϊόν και αποτέλεσμα αντικειμενικών συνθηκών, θα ήταν φυσιολογική. Όπως την προηγούμενη φορά που υποβιβάστηκε. Ο άγραφος νόμος της ακμής και της παρακμής δεν εξαιρεί το ποδόσφαιρο.

Όλα αυτά τα τελευταία χρόνια, όμως, η Λάρισα μετά από Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, Άρη έχει το μεγαλύτερο μπάτζετ στη Superleague. Όταν όμως αντί να επενδύεις τα λεφτά τα σκορπάς, αντί για 6ος καταλήγεις 16ος με 11 βαθμούς.

Καμιά σχέση το μπάτζετ της Λάρισας μ' αυτό του Ολυμπιακού Βόλου. Όταν ξέρεις ποδόσφαιρο, όμως, και σωστή επιλογή προπονητή κάνεις, σαν του Σάκη Τσιώλη, και στις μεταγραφές ποδοσφαιριστών δεν πιάνεσαι κορόιδο. Αντί για παλαίμαχους σαν τον Νταμπίζα και τον Τουμέρ Μετίν, βρίσκεις τον Σανκαρέ με εκατό χιλιάρικα το χρόνο και τον Ούμπιντες.

Δεν είναι υποχρεωτικό ο πρόεδρος να κάνει τον τεχνικό διευθυντή ή να υποκαθιστά τον προπονητή, όπως γίνεται με την οικογένεια Ψωμιάδη στην Καβάλα. Όταν όμως σαν πρόεδρος δεν ξέρεις και δεν μπορείς να μάθεις ποδόσφαιρο, οφείλεις να έχεις τους κατάλληλους συνεργάτες. Για να σε προστατεύουν.

Με δεδομένο, λοιπόν, ότι ο τελευταίος που αναστήθηκε ήταν ο Λάζαρος, από πουθενά δεν προκύπτει ότι το αγωνιστικό πτώμα της Λάρισας μπορεί να αναστηθεί και να παραμείνει στην κατηγορία. Ο Πηλαδάκης θα κληθεί να πληρώσει τα λάθη του. Και, ουσιαστικά, σε ό,τι έχει να κάνει με το οικονομικό και τις επιπτώσεις του υποβιβασμού και σχετικά με το πρεστίζ του σαν παράγοντας. Το αν και πότε θα μάθει από τα λάθη του, είναι άγνωστο.