Ο ανακριτής είναι "κακός". Είναι η δουλειά του να είναι "κακός". Οφείλει να είναι "κακός". Ο ανακριτής, όμως, δεν δικάζει. Ψάχνει να βρει την αλήθεια. Ο ανακριτής χρησιμοποιεί όλες τις δυνατότητες που του δίνει ο Νόμος, για να βρει την αλήθεια. Ο ανακριτής, ο δικαστής γενικά είναι σαν τον διαιτητή: πουθενά δεν δίνει λογαριασμό. Έτσι το είδε, έτσι αποφάσισε. Σε μια φάση, ένας διαιτητής δίνει πέναλτι. Για την ίδια φάση ένας άλλος διαιτητής λέει "παίζεται" και δεν δίνει τίποτα. Για την ίδια υπόθεση ο ένας δικαστής λέει "μαύρο". Ένας άλλος δικαστής μπορεί να πει "άσπρο".

Τώρα, λοιπόν, που τέλειωσε τη δουλειά του κι ότι ήταν να γίνει έγινε, να πούμε δύο λόγια για τον ανακριτή της υπόθεσης, της "εγκληματικής οργάνωσης". Ο Ανδρεάδης παραλαμβάνοντας τον σχετικό φάκελο από τον Κορέα, παρέλαβε 16 κατηγορούμενος. Στην πορεία και παραδίδοντας πλέον με τη σειρά του τον φάκελο στον εισαγγελέα τους έκανε 34. Τους υπερδιπλασίασε. Δικαίωμα του. Για το αν είναι, άλλωστε, αθώοι ή ένοχοι, άλλοι θα αποφασίσουν. Ας δούμε λοιπόν δύο χαρακτηριστικά σημεία του ανακριτικού έργου-Ανδρεάδη:

- Στην πορεία προκύπτουν οι υποθέσεις Σα Πίντο για το για το Ολυμπιακός-Ατρόμητος 2-1 και Καλαϊτζίδη-Γεωργέα για το όβερ στο Ολυμπιακός-Βέροια 3-0. Θεωρεί κάποιους από τους μάρτυρες αξιόπιστους να ασκεί διώξεις. Δικαίωμα του ότι πράγματι ο Λαναρής της Βέροιας τους είπε στο ημίχρονο, να φάνε τουλάχιστον άλλα δύο γκολ για να γίνει το ματς όβερ. Ότι πράγματι στα "σούπα-μούπες" για το ματς Ολυμπιακός-Ατρόμητος στο Καραϊσκάκης, είπανε στον Σα Πίντο να μην βάλει τέσσερις ποδοσφαιριστές.

Οι καταθέσεις, όλες οι καταθέσεις και για τις δύο υποθέσεις έχουν βγει στα μανταλάκια. Όλες έχουν δημοσιευθεί. Κανένας και πουθενά δεν αναφέρει κάτι για τον Ολυμπιακό. Έστω μια κουβέντα. Τίποτα. Ούτε καν ο Δ. Μελισσανίδης. Κανείς δεν εμπλέκει τον Μαρινάκη, κάποιον άλλον παράγοντα προπονητή ή ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού. Έστω σε μια μαρτυρική κατάθεση. Ο Γ. Ανδρέαδης, ωστόσο, ασκεί δίωξη στον Βαγγέλη Μαρινάκη και για τς δύο υποθέσεις, φορτώνοντας τον με δύο ακόμα κακουργήματα.

Αν δηλαδή στην πυγμαχία ο ένας πυγμάχος έχει στοιχηματίσει ότι θα χάσει στον πρώτο γύρο με νοκ-άουτ και στο πρώτο λεπτό, πέφτει κάτω και δεν σηκώνεται αυτός που κέρδισε σε ότι φταίει; Σε μια κούρσα ιπποδρόμου το άλογο που είναι το πρώτο φαβορί, κάθεται και χάνει. Αυτός που κέρδισε σε τι φταίει; Να δεχτούμε ότι πράγματι οι καταγγελίες του Καλαϊτζίδη και των δύο ποδοσφαιριστών της Βέροιας είναι αληθινές. Όπως ότι πράγματι είπανε του Σα Πίντο, να μη βάλει τέσσερις ποδοσφαιριστές (μεταξύ αυτών και τον Κυβρακίδη) για να κερδίσει σίγουρα ο Ολυμπιακός. Από τη στιγμή, όμως, που κανείς δεν αναφέρει τίποτα για τον Ολυμπιακό με βάση ποια δεδομένα ασκήθηκαν οι δύο κακουργηματικές διώξεις στον Βαγγέλη Μαρινάκη; Η απάντηση είναι αυτό που είπαμε στην αρχή: ο δικαστής είναι σαν τον διαιτητή. Έτσι το είδε, έτσι το σφύριξε.

- Όλο αυτό το διάστημα "διαφημίστηκε" ο περιοριστικός όρος της "μη ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο" που επέβαλε στους εμπλεκόμενους παράγοντες ο ανακριτής. Στον Κομπότη, στον Σαρρή, στον Μαρινάκη κλπ. Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι στον αθλητικό Νόμο 2725 υπάρχει σχετική πρόβλεψη. "Ότι δεν μπορεί να είναι μέλος σωματείου, αθλητικής ένωσης, ομοσπονδίας και αθλητικής ανώνυμης εταιρίας, όποιος έχει παραπεμφθεί στο δικαστήριο για κακούργημα με τελεσίδικο βούλευμα".

Ο νομοθέτης, δηλαδή, έχει προβλέψει πότε και ποιες προϋποθέσεις εκπίπτει, φεύγει ένας παράγοντας από το ποδόσφαιρο. Ούτε κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, όπως του Γ. Ανδρεάδη για την "εγκληματική οργάνωση", ούτε στην πρόταση του εισαγγελέα όπως του Π. Πούλιου για τα "στημένα". Για τον Γ. Μποροβήλο πχ υπάρχει πρόταση του εισαγγελέα να δικαστεί κακουργηματικά για το αδίκημα δωροδοκίας-δωροληψίας. Κανένα πρόβλημα, ωστόσο, σύμφωνα με το Νόμο να μετέχει στο ΔΣ της ΠΑΕ Αστέρας Τρίπολης και να είναι ταυτόχρονα και πρόεδρος της Σούπερλιγκ.

Ο Γ. Μποροβήλος θα εκπέσει των αξιωμάτων του και δεν θα ασχολείται με το ποδόσφαιρο μόνο όταν το δικαστικό συμβούλιο υιοθετήσει την πρόταση του εισαγγελέα και τον στείλει κατηγορούμενο για κακούργημα.

Όπως αυτόματα θα εκπέσει σ' αυτή την περίπτωση και ο Αχιλλέας Μπέος από Δήμαρχος Βόλου. Ο Γ Ανδρεάδης, ωστόσο, πριν δώσει τον φάκελο στα χέρια του εισαγγελέα και πριν αποφασίσει το δικαστικό συμβούλιο, εφαρμόζει έστω και με έμμεσο τρόπο την νομοθετική διάταξη για έκπτωση. Και για αυτό ακριβώς δεν υπάρχει θέμα παραίτησης του Β. Μαρινάκη από την προεδρία της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Δεν θα μιλήσουμε για κατάχρηση ή υπέρβαση εξουσίας από την πλευρά του Ανακριτή. Θα πούμε ότι ο συγκεκριμένος περιοριστικός όρος, είναι αντισυνταγματικός. Κι ότι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να σταθεί, όταν προσβληθεί από τον οποιονδήποτε που του έχει υποβληθεί.

Οι ανακριτές, οι "δικαστές" με την ευρεία έννοια είναι πράγματι σαν τους διαιτητές. Όπως θέλουν αποφασίζουν και πουθενά δεν δίνουν λογαριασμό. Με μια διαφορά όμως. Στο ποδόσφαιρο ότι γράφει (από τον διαιτητή) δεν ξεγράφει. Στη δικαιοσύνη μέχρι τελεσιδικίας όλες οι αποφάσεις είναι προσωρινές. Όπως των ανακριτών, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση του Γ. Ανδρέαδη.

(Μπρους Σπρίνγκστιν και When The Saints Marching In)