Θείο δώρο η... καταστροφή
Έχω ξαναγράψει ότι κι απ' τη μεγαλύτερη ζημιά μπορείς να βγάλεις κέρδος. Γυρίζουμε το χρόνο τρεις μήνες περίπου πίσω. Πέμπτη 5 Αυγούστου. Μακάμπι Τελ Αβίβ-Ολυμπιακός 1-0. "Καταστρόφα", που λέει κι ο Σέλουκ. Ζημιά στο πρεστίζ της ομάδας. Οικονομική ζημιά από τον αποκλεισμό από το Γιουρόπα Λιγκ. Ζημιά στη διάθεση των διαρκείας.
Γερή η σφαλιάρα στο σβέρκο ενός νέου παράγοντα σαν τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Κι όμως. Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι ο αποκλεισμός αυτός ήταν θείο δώρο.
Κατ' αρχήν έγινε αυτόματα η αλλαγή προπονητή. Ο Μαρινάκης έτσι ή αλλιώς δεν ήθελε τον Λίνεν, που είχε κληρονομήσει από το προηγούμενο καθεστώς, αλλά δεν μπορούσε να τον διώξει άνευ λόγου και αιτίας. Όσο κέρδιζε η ομάδα θα έμενε. Φεύγοντας νωρίς, όμως, ο Γερμανός, πήγε νωρίς ο Βαλβέρδε. Είχε το χρόνο και να δουλέψει την ομάδα και να κάνει τον νο 2 μεταγραφικό σχεδιασμό.
Σε αντίθετη περίπτωση ο Λίνεν θα μπορούσε να είχε απολυθεί μέσα στο πρωτάθλημα. Αν είχε χάσει αυτός στο Καυταντζόγλειο στην πρεμιέρα ή αν η ομάδα δεν περπάταγε γενικότερα. Δηλαδή, φέξε μου και γλίστρησα. Μπορεί ο Μανόλο Χιμένεθ να εντυπωσιάζει στην ΑΕΚ με το καλημέρα, αλλά αυτό δεν είναι απόλυτο και δεδομένο. Ο κανόνας λέει ότι οι προπονητές χρειάζονται χρόνο. Χρόνο που βρήκε ο Βαλβέρδε κι όταν μάλιστα ήταν υποχρεωμένος, σε ό,τι έχει να κάνει με τα χαφ και την επίθεση, να φτιάξει 100% καινούρια ομάδα.
Ο αποκλεισμός από το Γιουρόπα Λιγκ δημιούργησε προβλήματα και μακροπρόθεσμα μάλιστα, αφού ο Ολυμπιακός έχασε σημαντικό έδαφος στην κατάταξη της ΟΥΕΦΑ. Ταυτόχρονα, όμως, ήταν ευεργετικός. Ο Ολυμπιακός είναι η μοναδική ομάδα απ' αυτές που κάνουν πρωταθλητισμό, που δεν έχει ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Τον βραχνά των δύο παιχνιδιών την εβδομάδα και ειδικότερα του Πέμπτη-Κυριακή, που είναι ακόμα πιο επίπονο.
Όλοι οι προπονητές διαμαρτύρονται ότι οι ομάδες τους δεν αντέχουν να παίζουν σε τρεις διοργανώσεις. Να μην ξεχνάμε ότι στη δεύτερη θητεία του Λεμονή ο Ολυμπιακός είχε εντυπωσιάσει στο Τσάμπιονς Λιγκ με τις εμφανίσεις και τα αποτελέσματα, η ομάδα στο πρωτάθλημα είχε φρακάρει και ο προπονητής αντικαταστάθηκε.
Χωρίς μεσοβδόμαδα παιχνίδια, λοιπόν, ο Βαλβέρδε έχει διπλό κέρδος. Και την κούραση αποφεύγει (μαζί με τις ενδεχόμενες απώλειες) και έχει όλη την εβδομάδα μπροστά του από Δευτέρα μέχρι Σάββατο ν' ασχοληθεί αποκλειστικά και μόνο με το επόμενο παιχνίδι του πρωταθλήματος.
Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός, που πριν αρχίσει η σεζόν ήταν αουτσάιντερ, έχει μετατραπεί σε φαβορί. Δεν είναι μόνο αυτό, αλλά η έγκαιρη έλευση του Βαλβέρδε σε συνδυασμό με το ένα παιχνίδι την εβδομάδα, έδωσαν στον Ολυμπιακό σημαντικά πλεονεκτήματα. Να μην ξεχνάμε και το σχετικά εύκολο μέχρι τώρα πρόγραμμα, που του έδωσε τη δυνατότητα να φτάσει στην 7η αγωνιστική χωρίς σημαντικές απώλειες.
Δεν παραγνωρίζουμε, βέβαια, τον μεταγραφικό σχεδιασμό. Τις επιλογές έμπειρων ποδοσφαιριστών, που μπορούν να σηκώσουν το βάρος του πρωταθλητισμού. Ιμπαγάσα, Ριέρα, Ρόμενταλ, όπως και των Πάντελιτς, Ουρτάδο, άσχετα αν μέχρι τώρα δεν έχουν μεγάλο χρόνο συμμετοχής.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, το κομβικό σημείο του φετινού Ολυμπιακού είναι η 5η Αυγούστου. Τότε ο αποκλεισμός από τη Μακάμπι φαινόταν καταστροφικός. Στην πορεία αποδείχθηκε σωτήριος. Αν δηλαδή μπορούσε να γυρίσει ο χρόνος πίσω και υπήρχε δικαίωμα επιλογής, ποιο θα ήταν το συμφέρον για τον Ολυμπιακό; Να είχε περάσει τη Μακάμπι και να συνέχιζε με τον Λίνεν στο Γιουρόπα Λιγκ ή θα διάλεγε και πάλι τον αποκλεισμό;