Τι γλάστρα, τι κυπαρίσσι
END the winner is… Όπως τα Όσκαρ. Σε κλειστό φάκελο κρατάει ο Τζίγγερ το όνομα του επόμενου προέδρους του Παναθηναϊκού. Ο νικητής θα ανακοινωθεί την Τρίτη.
ΣΤΟ μεταξύ η αγωνία έχει φτάσει στο κατακόρυφο. Εκατομμύρια πράσινες καρδιές, είναι έτοιμες να σπάσουν. Οι φήμες και τα παπαγαλάκια οργιάζουν: Μήπως γίνει η έκπληξη με κάποιον από Παύλο ή Θανάση; Μήπως επιστρέψει ο Καπετάνιος; Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης, άλλωστε έχει δεσμευθεί: Ο νέος πρόεδρος θα είναι γενικής αποδοχής και υψηλού κύρους. Ούτε περί γλάστρας πρόκειται, ούτε για κανέναν φούφουτο.
Η σκιά άλλωστε που άφησε πίσω του ο Νικόλας (και όχι Νίκος) Πατέρας είναι βαριά. Κατά συνέπεια θα πρέπει να είναι στα 100+ κιλά. Να διαθέτει και να επιδεικνύει προσωπική φρουρά. Να καπνίζει πούρο και να παίζει κομπολόι. Να πηγαίνει στο γήπεδο ντυμένος casual. Να διαθέτει κότερο και learjet. Άντε βρες τα όλα αυτά μαζί συσκευασία του ενός. Ο Μάκης Ψωμιάδης φερ ειπείν, έχει πούρο και κομπολόι, αλλά δεν έχει μούσι. Παύλος ή Θανάσης δεν φτουράνε, με τίποτα. Τι να τα κάνεις τα λεφτά όταν δεν έχεις σκάφος και ιδιωτικό αεροπλάνο; Από μπόι και κιλά ούτε συζήτηση.
Να βάλουνε κανένα γιάπι σε στυλ Φιλλιπίδη; Είδαμε τα χαΐρια και τις προκοπές του Άντζελο. Άλλωστε όπως έχει πει ο Ζωρζ Πιλαλί, “Τα πανεπιστήμια δεν βγάζουν προσωπικότητες. Βγάζουν ειδικότητες”. Το προεδριλίκι, όπως έχει πει άλλος (υποδεέστερος) ποιητής, “θέλει αρετή και τόλμη”. Θέλει μετά από ήττα από τον Ολυμπιακό, να πηγαίνεις στα αποδυτήρια, να τρίζεις τα δόντια, ν’ αστράφτεις και να βροντάς και να παίζει τον Σπύρο Καλογήρου στο “ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε”. Θέλει πριν από ντέρμπι να παρακολουθείς σιωπηλός και βλοσυρός τη τελευταία προπόνηση. Θέλει να σε βλέπουν τα κέντρα εξουσίας και να κλάνουν μέντες.
ΣΤΟΝ μύθο ο κακός λύκος τρώει πάντα την κοκκινοσκουφίτσα κι αν πεινάει πολύ μάλιστα και την γιαγιά της μαζί. Στη ζωή, όμως καμιά φορά κερδίζουνε και οι κοκκινοσκουφίτσες. Πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακός δεν έχει πάρει μόνο ο Πατέρας. Νταμπλ έκανε και ο κ. καθηγητής, Αργύρης Μήτσου. Κι όταν μάλιστα ο Κόκκαλης ήταν στα ντουζένια του. Όχι όταν είχε αρχίσει να μετράει ανάποδα. Ο οποίος Μήτσου όχι το χέρι στο τραπέζι να χτυπήσει δεν μπορεί, αλλά έχει ανακηρυχτεί σε προστάτη μυρμηγκιών: Ούτε ένα δεν έχει πατήσει.
ΠΕΡΑ από τον μύθο λοιπόν, υπάρχει η πραγματικότητα. Ο Πατέρας διοίκησε εν λευκώ τον Παναθηναϊκό δύο χρόνια. Ο πρώτος διδάσκεται στα ποδοσφαιρικά Πανεπιστήμια της Αγγλία, στο μάθημα της αποτυχία. Στο δεύτερο πέτυχε 100%. Στο ίσα βάρκα ίσα πανί, όμως έρχεται να προστεθεί η προίκα που αφήνει: Ρόστερ που σχεδόν εξασφαλίζει και τον επόμενο τίτλο. Οι bookmakers στις αποδόσεις για την κατάκτηση του επόμενους πρωταθλήματος, δίνουν πρώτο φαβορί τον Παναθηναϊκό στο 1,70. Συν τα εξασφαλισμένα έσοδα του Τσάμπιονς Λιγκ.
ΔΕΝ είναι μπουζούκια οι ομάδες. Να κλείσεις δηλαδή τη Γαρμπή, να της δώσεις την προκαταβολή, να μην τραβήξει η Καιτούλα, το μαγαζί να πάει άπατο και να κατεβάσει ρολά. Μένοντας μόνος του ο Τζίγγερ στον Παναθηναϊκό, η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά σε αυτόν. Στον ιδιοκτήτη. Όπως αυτόν προσωπικά βαραίνουν οι αποτυχίες των προηγούμενων χρόνων. Δεν γράψανε στους τοίχους οι οργανωμένοι Φιλλιπίδη φύγε, Μήτσου πούλα. Είτε είναι γλάστρα λοιπόν ο καινούργιος πρόεδρος, είτε είναι ψηλός σαν κυπαρίσσι, ένα και το αυτό είναι. Αυτός που θα κριθεί θα είναι ο Τζίγγερ. Σ αυτόν θα πιστωθεί η επιτυχία, σ αυτόν θα χρεωθεί η αποτυχία.