Το μεγάλο στοίχημα το καλοκαίρι
Ο Κώστας Καίσαρης με αφορμή το πρόστιμο των 500.000 στον Ολυμπιακό κάνει αναδρομή της σεζόν, θεωρεί σαν εύκολο στόχο το νταμπλ και εξηγεί ποιος είναι ο δύσκολος.
Πεντακόσια χιλιάρικα πρόστιμο ο πρόεδρος. Για να μάθουν αυτά τα παλιόπαιδα, οι ποδοσφαιριστές, να φέρονται. Να χάνουνε με κάτω τα χέρια από το καφενεία της Ντνίπρο και να φέρνουνε ένα-ένα με την ΑΕΚ της Β' Εθνικής στο Καραϊσκάκης. Ταυτόχρονα σηκώνουμε όλοι τα μανίκια για το νταμπλ. Που αν τελικά επιτευχθεί το πλέον πιθανό είναι ότι θα το χαρίσει το πρόστιμο ο πρόεδρος. Οι ποδοσφαιριστές άλλωστε είναι σαν τα μικρά παιδιά. Και τιμωρία θέλουνε όταν κάνουνε σκανταλιές και χάδια όταν είναι φρόνιμα.
Σε ότι έχει να κάνει λοιπόν με τον Ολυμπιακό να το ξαναπούμε για μια ακόμα φορά:
-Στην αρχή της σεζόν στις γκέλες σε Αγρίνιο (1-1) και Περιστέρι (0-1) φταίγανε οι διαιτητές.
-Για το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ πέρασε κάποια στιγμή μπροστά στη βαθμολογία, αλλά και γιατί η ομάδα δεν έπαιζε ποδόσφαιρο έφταιγε ο Μίτσελ. Που έφαγε το κεφάλι του. Επειδή δεν έβαζε τον Αφελάι κι επειδή το σύστημα ήταν "όσα πάνε κι όσα ρθούνε".
-Έρχεται ο Περέιρα κάνει ένα σερί από νίκες η ομάδα περνάει μπροστά κι όλα ΟΚ. Ότι μάζεψε την ομάδα που παίζει πλέον ορθολογιστικά και δεν βγαίνει άτακτα στην επίθεση, όπως επί Μίτσελ.
-Έρχεται η πεντάδα των δύσκολων αγώνων: ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Ντνίπρο, Παναθηναϊκός. Ο Ολυμπιακός πέρα από τα αποτελέσματα, δεν βλέπεται. Αρχίζει η κριτική στον Περέιρα: η ομάδα δεν βγάζει φάσεις και δεν σκοράρει, επειδή βγαίνει στην επίθεση με λίγους ποδοσφαιριστές. Βλέποντας τον Σαντάνα και τον Χάρα, αρχίζουν να αναπολούν τον Αυλωνίτη και τον Μπενίτεζ, που αδικαιολόγητα έχει θάψει ο Πορτογάλος. Είναι κανόνας άλλωστε όταν μια ομάδα δεν κερδίζει οι καλύτερες ποδοσφαιριστές είναι αυτοί που δεν παίζουνε.
-Έρχεται όμως ο πρόεδρος με το πρόστιμο να απαλλάξει τον προπονητή και να ρίξει τις ευθύνες στους ποδοσφαιριστές.
Όπως όμως έχουν πει οι Λατίνοι "σκρίπτα μάνεν". Στις 28 Νοεμβρίου μετά το 0-4 στο Βιθέντε Καλντερόν και με τίτλο " Μποτία, Αφελάι κλπ " έγραφα εδώ στο Sport24.gr: "Το καλοκαίρι θα ξέρουμε αν ο Ολυμπιακός θα πάει για έξι μεταγραφές ενδεκάδας. Τρεις στην επίθεση δηλαδή (με δεδομένο ότι ο Μήτρογλου είναι δανεικός), δύο σέντερ μπακ και δεκάρι, αφού ο Τσόρι θα κουβαλάει έναν ακόμα χρόνο στην πλάτη". Στις 22 Δεκεμβρίου με τίτλο " Θέλει διάρκεια και συνέπεια ", όχι μόνο δεν πανηγύριζα για το 5-0 επί της Καλλονής, αλλά σημείωνε ότι δεν είναι δυνατόν στα 15 μέχρι τώρα ματς στο πρωτάθλημα, τα καλά του Ολυμπιακού να είναι μετρημένα στα δάχτυλα και τα καλύτερα σε Κέρκυρα-Μυτιλήνη και με τον Πανθρακικό στο Καραϊσκάκης.
Πέρα από αυτά που γράφεις, βέβαια, είναι κι αυτά που δεν γράφεις. Δεν έγραψα δηλαδή ότι ο Αφελάι απέδειξε πόσο μεγάλος παικταράς είναι, επειδή στο ματς με τον Λεβαδειακό ο Σηφάκης έπεσε σε λάθος γωνία. Ότι ο Μποτία βούλωσε στόματα επειδή σκόραρε με τη Γιουβέντους. Ότι ο Αυλωνίτης θα βγει δεύτερος Μανωλάς, επειδή σκόραρε στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Ότι ο Μπενίτεζ με τη μεγαλειώδη εμφάνιση του κόντρα στην Καλλονή έβγαλε μάτια. Ότι Ντουρμάζ και Φορτούνης έδειξαν την κλάση τους παίζοντας για 15-20 λεπτά.
Σαφώς κι έχουν γίνει λάθη κι από τους δύο προπονητές. Και η φουλ-επίθεση του Μίτσελ έβγαζε προβλήματα στην άμυνα και το χαλινάρι που τραβάει ο Περέιρα βγάζει προβλήματα στην επίθεση. Δεν είναι αυτό, όμως, το μείζων. Το κυρίαρχο είναι οι λάθος επιλογές στη στελέχωση του ρόστερ. Μια ομάδα που έχει τέτοιο πρόβλημα, δύσκολα στη διάρκεια της σεζόν βελτιώνεται και γίνεται καλύτερη. Το πλέον πιθανό είναι να χειροτερέψει. Όπως συμβαίνει στον Ολυμπιακό με την εικόνα του, στα πέντε παιχνίδια που προαναφέραμε.
Διαβάζεις ότι ο στόχος είναι το νταμπλ. Πράγματι. Υπάρχει δηλαδή κάποια άλλη ομάδα που χτυπάει το πρωτάθλημα; Όσο για το Κύπελλο το πρώτο εμπόδιο είναι η ΑΕΚ της Β' Εθνικής κι όποιον από Σκόντα, Πανιώνιο, Απόλλωνας, Χανιά και Ηρακλής φέρει στη συνέχεια η κλήρωση. Με βάση τα κυβικά του και το μέγεθος του ο Ολυμπιακός μόνο να χάσει έχει στη συνέχεια. Το να πάρει το νταμπλ είναι το αυτονόητο. Εξού κι η ανησυχία του Μαρινάκη.
Ο Ολυμπιακός πράγματι από αυτή τη σεζόν κι ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα δεν θα έχει να θυμάται πολλά. Ή για να το πούμε σωστά αυτά που κέρδισε σε αγωνιστικό επίπεδο είναι ελάχιστα: τους Μαζουακού και Ομάρ στα πλάγια της άμυνας. Να προσθέσουμε σαν τρίτο τον Μιλιβόγιεβιτς. Τέταρτος που να κάνει τη διαφορά, υπάρχει; Το ποδόσφαιρο, ωστόσο, δεν τελειώνει ποτέ. Είναι ένας διαρκής πόλεμος. Όχι μόνο με τους αντιπάλους, αλλά σε ότι έχει να κάνει με τις δικές σου επιλογές και αποφάσεις. Που πρέπει να είναι όσο το δυνατόν σωστές. Δεν έρχεται η καταστροφή αν σε μια σεζόν οι περισσότερες από αυτές τις επιλογές δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες στο χορτάρι.
Ο Ολυμπιακός έχει και τη δύναμη και τη δυναμική για να το διορθώσει το καλοκαίρι. Δεν θα είναι εύκολο, θα έχει σημαντικό οικονομικό κόστος, αλλά είναι εφικτό. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι αφήνεις στην άκρη, τη διαχείριση της καθημερινότητας ή αδιαφορείς. Αυτή την έννοια είχε η παρέμβαση-Μαρινάκη με το πρόστιμο και την συζήτηση με τους αρχηγούς. Να τραβήξει τα γκέμια. Το στοίχημα ωστόσο για τον Ολυμπιακό δεν είναι πως θα τελειώσει αυτή η σεζόν. Το μεγάλο στοίχημα θα είναι το καλοκαίρι. Να γίνουν όσο το δυνατόν καλύτερες επιλογές με τις λιγότερες δυνατές αβαρίες. Καλοκαίρι που θα είναι και το τελευταίο για τον πρωταθλητή Ελλάδας με εξασφαλισμένη την συμμετοχή του στους Ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
(Ρόμπερτ Τζόνσον και Sweet Home Chicago)
