Τραβάει γκίνια ο Σάντος
Ο Κώστας Καίσαρης γράφει για τον παράγοντα τύχη στο ποδόσφαιρο και τον Φερνάντο Σάντος που τραβάει γκίνια σε αυτό το Euro, εν αντιθέσει με τον Όττο Ρεχάγκελ που αν δεν έπιανε λαχείο, κέρδιζε τουλάχιστον τον λήγοντα.
Στο ποδόσφαιρο παίζουν ρόλο η τύχη κι η εύνοια. Η ρέντα κι η γκαντεμιά. Για αυτό και οι 9 στους 10 που ασχολούνται με το "βασιλέα των σπορ" είναι προληπτικοί. Ο Φερνάντο Σάντος δεν είναι καλύτερη περίπτωση να σου κάνει ποδαρικό την Πρωτοχρονιά και να σπάσει το ρόδι. Τραβάει γκίνια. Κι αυτό είναι κάτι που τον συνοδεύει γενικότερα στην καριέρα του. Κι από φυσιογνωμία άλλωστε δεν τον κόβεις να βγάζει θετική ενέργεια.
Σε αντίθετη με τον Ότο Ρεχάγκελ που αν δεν του έπεφτε ο πρώτος αριθμός του λαχείου στη χειρότερη περίπτωση θα ήταν στον λήγοντα.
ΟΚ. Η Εθνική είχε μόνο 45 λεπτά καλής απόδοσης στο δεύτερο ημίχρονο με την Πολωνία. Στα υπόλοιπα 135' ήταν απαράδεκτη. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν την ευνόησε η μπάλα. Το αντίθετο μάλιστα. Όλα ήταν εναντίον της.
1) Δύο αναγκαστικές αλλαγές (από μια σε κάθε παιχνίδι), έστω κι αν ο "τραυματισμός" του Χαλκιά διαπιστώθηκε με 48 ώρες καθυστέρηση.
2) Μια αποβολή.
3) Δύο ακυρωθέντα γκολ. Και ειδικά στο δεύτερο ο Φωτάκης να είναι οφ-σάιντ όσο η μύτη της βελόνας.
4) Ένα χαμένο πέναλτι
5) Δύο διαιτητές να μας σφυρίζουν για 180 λεπτά κόντρα.
Ή να φωνάξουν, λοιπόν, παπά από την Αθήνα να τους κάνει αγιασμό ή μια ξεματιάστρα.