Να βρεθεί κάποιος αντίπαλος να κάνει τάκλινγκ ή να τους ακουμπήσει τη φανέλα. Να έχουνε μια δικαιολογία για τους χαμένους βαθμούς.

Στον Ολυμπιακό αντίθετα, ο Σταθόπουλος ήταν ο από μηχανής Θεός. Ακόμα φωνάζουνε για τη διαιτησία στο Καυτατζόγλειο. Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, άλλωστε, έχει μια διαφορετικότητα που δεν τη βρίσκεις πουθενά σ' ολόκληρο τον πλανήτη.

Άλλο παιχνίδι γίνεται στο γήπεδο, άλλο παιχνίδι μεταδίδουν οι τηλεθεατές κι άλλο παιχνίδι βλέπει η κάθε εφημερίδα. Ο οπαδός, ο αναγνώστης, ο τηλεθεατής έχει το δικαίωμα της επιλογής. Να διαλέξει ό,τι απ' όλα αυτά γουστάρει.

Να τω πω λοιπόν με τη μία: Της κοντής τσαπού τα μαλλιά της φταίνε. Όσο έφταιγε η διαιτησία για τον αποκλεισμό από τη Μακάμπι, που επίσης βγάλανε τον Μώραλη να κάνει δηλώσεις, άλλο τόσο έφταιγε και για την ήττα στο Καυτατζόγλειο.

ΔΥΟ στα δυο ο Μαρινάκης κι έπεται συνέχεια. Όπως λένε τα ρεπορτάζ "σε καμιά περίπτωση δεν είναι διατεθειμένοι στο λιμάνι να κάνουν υπομονή." Ιδού λοιπόν πως ο πρώτος διδάξας με τις ανακοινώσεις, Χρήστος Πανόπουλος, βλέπει το έδαφος να τρέμει κάτω από τα πόδια του και τον Βαγγέλη να τον απειλεί ότι θα τον κατεβάσει από τον θρόνο του.

Ταυτόχρονα ο Μαρινάκης δεν θέλει να ακούσει κουβέντα για τον Βαλβέρδε και υψώνει ασπίδα προστασίας. Λες και του είπε κανένας να τον διώξει. Το ότι έκανε λάθη ο Ισπανός στο Καυτατζόγλειο το είδαν και οι τυφλοί. Δεν σημαίνει αυτό ότι είναι κακός προπονητής, ή πρέπει να απολυθεί.

Το να θεωρεί ο Μαρινάκης ότι ο Βαλβέρδε έχει το αλάθητο του Πάπα είναι δικαίωμά του. Το να θέλει και να το επιβάλλει όμως είναι σόνικο.

ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ σηκώθηκε η σημαία της επανάστασης κατά της ΕΠΟ και του Σοφοκλή Πιλάβιου, προσωπικά. Ιδού λοιπόν της βραβευμένης με δυο όσκαρ (πρωταθλήματος και Κυπέλλου) ταινίας "Νικόλας Πατέρας εναντίον Βασίλη Γκαγκάτση". Αφού, σου λέει, ο Πατέρας έγινε μάγκας με αυτό τον τρόπο, το ίδιο θα εφαρμόσω κι εγώ.

Θα γίνω κι εγώ πρόεδρος της Σουπερλίγκ, όπως έγινε κι αυτός. Θα κάνω πόλεμο στον Πιλάβιο, όπως έκανε κι αυτός στον Γκαγκάτση. Μονά-ζυγά, μονόζυγα, όλα δικά μας. Αν χαθεί το πρωτάθλημα, όπως χάθηκε στη πρώτη χρονιά του Πατέρα στον Παναθηναϊκό, θα φταίει η αμαρτωλή ΕΠΟ. Αν και όταν το πάρουμε θα είναι μαγκιά του προέδρου, που σαν Ηρακλής καθάρισε την κόπρο του Αυγεία στη διαιτησία.

ΟΥΑΙ και αλίμονο λοιπόν στον επόμενο διαιτητή που μόλις ακουμπήσει τον Φετφατζίδη στην περιοχή δεν τρέξει στη βούλα με ταχύτητα Γιουσέιν Μπολτ. Θα έχει να κάνει με τον Βαγγέλη. Όπως και ο Πιλάβιος που κινεί τα νήματα. Ιδού λοιπόν, πόσο απλό και πόσο εύκολο είναι να ασκείς διοίκηση στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ποιος είπε ότι χρειάζονται γνώση, εμπειρία, στρατηγική. Ποιός μαλάκας, είπε ότι όταν με το παραμικρό τα ρίχνεις στη διαιτησία δίνεις άλλοθι σε προπονητή και ποδοσφαιριστή;

Το μόνο που είχε να κάνει ο Μαρινάκης ήταν να εφαρμόσει στον Ολυμπιακό τη δοκιμασμένη και επιτυχημένη συνταγή-Πατέρα. Πήρε το σκονάκι κι άρχισε να την αντιγράφει...