Λίγο ακόμα και ο μπαρμπα-Γιάννης ο Μπουτάρης θα έδινε διαταγή για τον σημαιοστολισμό και τη φωταγώγηση της πόλης. Προκειμένου να υποδεχθεί η Θεσσαλονίκη με τις πρέπουσες τιμές τον Φρανκ Άρνεσεν. Τον πρώτο των πρώτων. Τον κορυφαίο. Τον καλύτερο, μακράν του δεύτερου. Τον νάμπερ ένα. Αυτόν που θα πάρει τα κλειδιά του μαγαζιού. Τον μάστορα που θα χτίσει τον καινούργιο ΠΑΟΚ. Ποιος είπε ότι η ελληνική δημοσιογραφία είναι φειδωλή στους χαρακτηρισμούς και τις μεγαλοπρεπείς εκφράσεις; Πιπέρι στο στόμα.

Να τα πάρουμε, όμως, ένα προς ένα από την αρχή. Ουδεμία αντίρρηση ότι ο Δανός έχει ένα βαρύ βιογραφικό. Ταυτόχρονα, βέβαια, διαπιστώνεις ότι η καριέρα του έχει πάρει την κάτω βόλτα. Από την Τσέλσι στη Μέταλιστ, το άλμα εις βάθος είναι μεγάλο. Ένας σοβαρός επαγγελματίας δεν επιλέγει μετά την Αγγλία την Ουκρανία. Δεν πρόκειται για ποδοσφαιριστή που ισχύει το "όπου γης και πατρίς". Ο τυχοδιώκτης ναι. Ο φιλοχρήματος ναι. Αυτός που θέλει να κρατήσει το όνομα του και την επαγγελματική του υπόσταση σ' ένα επίπεδο όχι. Κι αν μετά την Μέταλιστ καταλήγεις στην τριτοκοσμική (σε ότι έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο) Ελλάδα μιλάμε για βουτιά Καλύμνιου σφουγγαρά.

Για ποιο λόγο πήγε ο Άρνεσεν στον ΠΑΟΚ; Για να πάρει ρεβάνς; Για να αποδείξει την αξία του; Για να ανεβάσει τις μετοχές του στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο; Η Ελλάδα και ο ΠΑΟΚ δεν είναι τα κατάλληλα οχήματα για όποιον έχει υψηλές φιλοδοξίες. Είναι προφανές ότι ο Δανός ήρθε για το μεροκάματο. Χωρίς σε κάθε περίπτωση να αγνοούμε ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο της δουλειάς. Για έναν επαγγελματία που έχει δουλέψει σε υψηλό επίπεδο. Για ένα μέγεθος που το ειδικό του βάρος, υπερέχει κατά πολύ του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Πάμε τώρα στο δια ταύτα: κάτω από ποιες συνθήκες θα δουλέψει αυτός ο άνθρωπος; Σε ποιον θα δίνει αναφορά; Ποιος θα τον ελέγχει; Ο Σαββίδης είναι το αφεντικό. Αυτός που πληρώνει. Αυτός που κάθε πρώτη του μηνός θα του βάζει τα λεφτά στον λογαριασμό του. Σε ότι έχει να κάνει λοιπόν με την καθημερινότητα της ομάδας επικοινωνεί με skype. Σε ότι έχει να κάνει, όμως, με τη δουλειά ποιος θα είναι αυτός που θα ελέγχει τον Δανό;

Όταν μιλάμε για ΠΑΟΚ σε οργανωτικό και διοικητικό επίπεδο μιλάμε για καλαμπούρι. Για κουκλοθέατρο. Ακόμα χειρότερα κι από ερασιτεχνικά σωματεία. Ο Αλέκος ο Κουκάς, ο "Αλεκάρας", διοικεί τον ΑΟ Μυκόνου με πάσα σοβαρότητα. Φωνάζει τον Θεόφιλο τον Παχατουρίδη τον προπονητή και τους δύο-τρεις συνεργάτες του στο "Περφέκτο" εκεί στη "Φάμπρικα", τα βάζουνε κάτω και αποφασίζουνε. Στον ΠΑΟΚ μιλάμε για κωμωδία.

Οι συνεργάτες στο ποδόσφαιρο είναι το άλφα και το ωμέγα. Έναν είχε, όσο ήτανε στον Ολυμπιακό, ο Σωκράτης Κόκκαλης. Τον Γιώργο Λούβαρη. Για δεκαέξι χρόνια δεν υπήρχε άλλος. Ένας άνθρωπος δοκιμασμένος και έμπιστος 100/100. Κι όταν σταμάτησε ο Λούβαρης, άρχισε το μεγάλο πανηγύρι κι υποχρεώθηκε ο Σωκράτης να γυρίσει άρον-άρον πίσω.

Ο Βαρδινογιάννης στον Παναθηναϊκό είχε Μαυροκουκουλάκη και Μήτσου. Στη λογική του διαίρει και βασίλευε. Επιστρέφοντας ο Μελισσανίδης στην ΑΕΚ επανέφερε τον Μπάγεβιτς. Κι όταν μιλάμε για Μελισσανίδη ποιος θα τολμήσει να του κάνει στραβή; Ξέρει ότι την ίδια ώρα βάζει το κεφάλι του στη λαιμητόμο. Θα πρέπει να σκεφτεί καλά. Τον Σαββίδη αντίθετα τον ψειρίζεις στο λεπτό. Όπως ήδη τον έχουνε ψειρίσει.

Ποια είναι τα στελέχη του Ιβάν στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ; Μιλάμε για καλαμπούρι. Ο Σαββίδης ξεκίνησε με Γκουντσάρεβα-Τσιστιακώφ και Θοδωρή Ζαγοράκη. Κάπου μέσα σ' αυτούς τους τρεις μπερδευότανε και τσαλαβούταγε κι ο Βρύζας. Στην πορεία όπως λέει κι ο Μητροπάνος, άλλος για Χίο τράβηξε, άλλος για Μυτιλήνη. Ο Ζαγοράκης μετακόμισε στην Ευρωβουλή, ο Βρύζας πήρε δυσμενή μετάθεση για τη Βέροια και ο Τσιστιακώφ επέστρεψε στα πάτρια εδάφη. Στην πορεία προκύπτει ο Τζακ Αγγελίδης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι εκπλήξεις έλαβαν τέλος. Στο κόλπο μπαίνει ο Σαββίδης τζούνιορ, ενώ ξαναπήραμε πίσω τον Πάμπλο Γκαρσία, τον γίγαντα και ψάχνουμε να του βρούμε ρόλο.

Τι θέλει να πει ο ποιητής; Το αυτονόητο. Ότι οι συνεργάτες στο ποδόσφαιρο είναι το άλφα και το ωμέγα. Στην στελέχωση και στη διοίκηση του μαγαζιού. Θυρωρός αλλάζει στην πολυκατοικία και μέχρι να προσαρμοσθεί υπάρχει πρόβλημα. Ακόμα κι ένας έμπειρος κλητήρας δεν είναι εύκολο να αντικατασταθεί. Καθαρίστρια αλλάζεις στο σπίτι και γίνεται χαμός. Και τις δουλειές δεν κάνει σωστά και αργεί να τελειώσει και κάνει και τίποτα ζημιές.

Θα μου πείτε τώρα, όλα αυτά είναι ρε Καίσαρη που θέλει να τακτοποιήσει ο Σαββίδης με τον Άρνεσεν. Να του οργανώσει το μαγαζί. Κι εγώ λοιπόν επανέρχομαι σ' αυτό που είχα πει: σε ποιον θα δίνει αναφορά ο Δανός; Ποιος θα τον ελέγχει; Όταν δίνεις τα κλειδιά του μαγαζιού στο ποδόσφαιρο κάπου πρέπει να έχεις στην άκρη του μυαλού σου ότι μπορεί να χάσεις ολόκληρο το μαγαζί. Όταν τα έδωσε ο Πέτρος Κόκκαλης στον Ίλια Ίβιτς στον Ολυμπιακό, έχασε η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα.

Τα έδωσε κι ο Αλαφούζος στον σοφό γέροντα εκ Πορτογαλίας, τον Ζεσουάλδο Φερέιρα. Αποτέλεσμα; Καταστρόφα. Και δεν μιλάμε αγωνιστικά. Λέμε για τα παλτά που του είχε φορτώσει ο Ζεσουάλδο: τον Φορναρόλι, τον Βελάσκεζ, τον Πίντο, τον Πάπε Σο και τον Σισοκό. Του φόρτωσε τους κούκους για αηδόνια και τον ψείρισε κανονικά. Την πρώτη χρονιά στον Ολυμπιακό ο Σόλιντ έφερε τον Γιάγια Τουρέ. Τη δεύτερο που του έδωσε ο Κόκκαλης τα κλειδιά του μαγαζιού του πήγε τον Μάρκο Νε και αυτόν τον τριπύθαμο τον Μπαμπαγκίντα.

Και δεν τα λέει ο Καίσαρης αυτά. Τα λέει η Κυριακή προσευχή στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον. Το Πάτερ Υμών. "Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν". Αν έχεις το ταμείο ανοιχτό, αν έχεις το χρηματοκιβώτιο ξεκλείδωτο, βάζεις τους συνεργάτες του σε πειρασμό. Δεν λέμε ντε και καλά ότι ο Δανός είναι λαμόγιο. Λέμε ότι στη διαχείριση των χρημάτων και ειδικά στο ποδόσφαιρο η λευκή επιταγή έχει μεγάλο ρίσκο. Αν δίνεις κάθε φορά σ' όποιον κι όποιον τα κλειδιά του μαγαζιού πρέπει να είσαι έτοιμος να πληρώσεις τις συνέπειες.

(Ο Άμλετ της Σελήνης. Μάνου Ελευθερίου και Θάνου Μικρούτσικου με τον Δημήτρη Μητροπάνο)