Ξύλο με φύλλο μπακαλιάρο

Για κάποιους προπονητές (παλαιάς κοπής) η θεώρηση του ποδοσφαίρου είναι απλή: “Η άμυνα διδάσκεται. Στην επίθεση το γκολ είναι θέμα ικανότητας, ταλέντου και ρέντας”. Σε πενηνταράκια, δηλαδή, “η δουλειά η δικιά μου είναι να μη φάμε γκολ. Το αν θα βάλουμε γκολ, είναι δουλειά των ποδοσφαιριστών”.

Τέτοιοι προπονητές δεν ευδοκιμούν σε ομάδες τύπου Μπαρτσελόνα και τύπου Ρεάλ, αλλά σε μικρότερων κυβικών. Αυτό το δόγμα εφάρμοσε ο Ότο Ρεχάγκελ στην ολίγων κυβικών Εθνική Ελλάδος. Και μ’ αυτό το δόγμα κατέβηκε να αγωνιστεί στο τελευταίο του παιχνίδι με την Αργεντινή. Όσο ήτανε κομπλέ, άντεχε. Έβγαλε και τη φάση με τον Σαμαρά, που δεν διδάσκεται. Δεν σκόραρε κι από την ταυτόχρονη αποχώρηση των Κατσουράνη, Τοροσίδη και μετά ήρθε η κατάρρευση.

Για τον Ότο Ρεχάγκελ, που για κάποιους δημοσιογράφους και κάποιους παλαίμαχους “δεν αξιοποιεί το ταλέντο του Έλληνα ποδοσφαιριστή”, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Θα περιμένουμε, λοιπόν, να το κάνει αυτό ο επόμενος. Αν όμως, όπως έλεγε προχθές το βράδυ ο Τσάρλυ στο ραδιόφωνο, υπάρχουν τέτοιοι προπονητές, γιατί δεν τους φέρνουν οι ομάδες στην Ελλάδα;

Πόσους προπονητές, ρωτάει η ταπεινότητά μου, έχουν αλλάξει στην οκταετία Ρεχάγκελ, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ; Γιατί δεν βρήκαν έστω έναν να τους ανεβάσει επίπεδο; Γιατί στις ομάδες αρκούν τα αποτελέσματα και οι τίτλοι, ενώ στην Εθνική ομάδα υπάρχει η απαίτηση και για καλό ποδόσφαιρο; Γιατί ο Σάντος να έχει το δικαίωμα να κερδίζει μέσα στην Τούμπα με 1-0 τον Αστέρα Τρίπολης, τη Σκόντα Ξάνθη, τον Ατρόμητο και την Καβάλα και να μην το έχει ο Ότο Ρεχάγκελ;

Όλα αυτά, ωστόσο, πάνε περίπατο μπροστά στο σοκ που υπέστη η φίλαθλη κοινή γνώμη τα μεσάνυχτα της Τρίτης. Όχι επειδή τέτοια ώρα βγαίνουν συνήθως τα φαντάσματα. Αυτα συμβαίνουν στις εκπομπές του Κώστα Χαρδαβέλλα. Στην εκπομπή του Κώστα Βερνίκου βγήκε ο Γιάννης Τοπαλίδης. “Ακόμα κι αν μείνει ο Ρεχάγκελ, εγώ φεύγω”.

Προσωπικά έχω συγκλονισθεί από το γεγονός. Ακόμα πιο πολύ από το βράδυ των εκλογών, όταν είχε ανακοινώσει ότι παραιτείται από αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο δεύτερος. Ο κρότος της παραίτησης έφτασε από το Πολοκουάνε στην Αγία Παρασκευή. Μια φράση που θα ταίριαζε, θα ήταν η “βρεμένη σανίδα”. Υπάρχει, όμως, καλύτερη. Αυτή που λέει για ξύλο με φύλλο μπακαλιάρο.