Υπάρχει Σάντος μετά τον... Σάντος;

Τι σχέση έχουν η Ίντερ με τον ΠΑΟΚ; Έχουνε και παραέχουνε.

Στο τέλος της σεζόν είχαν να αντιμετωπίσουν το ίδιο ακριβώς πρόβλημα. Να αντικαταστήσουν έναν απόλυτα επιτυχημένο προπονητή. Τσάμπιονς Λιγκ πήρε με τον Μουρίνιο η Ίντερ ύστερα από 45 χρόνια. Ο ΠΑΟΚ μπορεί να μην πήρε πρωτάθλημα με τον Σάντος, αλλά ο Πορτογάλος ήταν μακράν του δεύτερου ο πλέον πετυχημένος τεχνικός στην πρόσφατη ιστορία του. Και οι δύο στις ομάδες που δούλεψαν είχαν βάλει τις προσωπικές τους σφραγίδες. Η Ίντερ ήταν του Μουρίνιο κι ο ΠΑΟΚ του Σάντος.

Το ποδόσφαιρο, όμως, δεν είναι μαγειρική. Να σου πει ο Μαμαλάκης ή η κυρία Βέφα τη συνταγή να φτιάξεις ένα σουφλέ σοκολάτας να γλύφεις και τα δάχτυλά σου. Κανένας προπονητής δεν αντιγράφει στο ποδόσφαιρο. Ακόμα κι ο τελευταίος έχει τις δικές του απόψεις και την προσωπική φιλοσοφία του. Κάτι σαν το χορό. Ο κάθε χορευτής, είτε επαγγελματίας είναι είτε ερασιτέχνης, χορεύει το δικό του ζεϊμπέκικο. Κι η κάθε γκόμενα, ανάλογα με την τσαχπινιά και την πουτανιά της, το δικό της τσιφτετέλι. Κι ο Μπενίτεθ πήρε Τσάμπιονς Λιγκ με τη Λίβερπουλ. Το πήρε όμως με το δικό του τρόπο. Όπως με το δικό του τρόπο το είχε πάρει ο Πέπε Γκουαρντιόλα.

Δεν πήρανε στην Ίντερ τον Μπενίτεθ για να ξεπατικώσει τις πατέντες του Μουρίνιο. Δεν θα τολμούσανε να του πούνε κάτι τέτοιο άλλωστε. Επειδή ξέρανε πολύ καλά ότι αυτό είναι έξω από κάθε ποδοσφαιρική λογική. Όπως είπαμε, κι ο τελευταίος προπονητής βλέπει το ποδόσφαιρο κατά πώς κόβει η γκλάβα του.

Όλα αυτά, σαν παράγοντας, τα μετράς από πριν. Πού έχει δουλέψει και πώς έχει δουλέψει. Συζητάς μαζί του, σου λέει αυτά που έχει να σου πει κι αν συμβαδίζουν οι απόψεις σας, δίνεις τα χέρια. Τον Μουρίνιο νο 2, πάντως, η Ίντερ όσο κι αν έψαχνε, δεν θα μπορούσε να τον βρει με τίποτα. Επέλεξε τον Μπενίτεθ. Όπως δεν θα μπορούσε να βρει ο ΠΑΟΚ τον Σάντος νο 2. Κι επέλεξε τον Μπερέτα.

Το ρεπορτάζ λέει ότι άλλα είχε συμφωνήσει ο Ιταλός με τον Βρύζα κι άλλα έκανε. Έπαιζε ζώνη στην άμυνα κι έβαζε τους παίκτες να μαρκάρουν ψηλά. Να λοιπόν που φτάσαμε στο δια ταύτα. Σ' αυτό που κατ' αρχήν φαίνεται εύκολο. "Έλα εδώ, κύριε νέε προπονητά. Δες πώς έπαιζε η ομάδα με τον προηγούμενο τα τρία τελευταία χρόνια. Αυτό ακριβώς θέλουμε να κάνεις κι εσύ. Ούτε να προσθέσεις τίποτα ούτε να αφαιρέσεις". Αυτό σαν φιλοσοφία και σαν ζητούμενο δεν είναι λάθος. Κι εγώ αν βρισκόμουν στην ίδια θέση, κάπως έτσι θα κοίταγα να αντιμετωπίσω το πρόβλημα. Η θεωρία, όμως, από την πράξη απέχουν παρασάγγας. Κι αυτό, αν είσαι άνθρωπος ποδοσφαίρου, οφείλεις να το ξέρεις.

Αν δεν είναι εγωιστής κάποιος, αν δεν πιστεύει στις ιδέες του και στον εαυτό του, δεν πάει να γίνει προπονητής. Κάνει μια άλλη δουλειά πιο σίγουρη και πιο εύκολη. Για να επιλέξει το προπονητιλίκι, πάει να πει ότι έχει τη φιλοδοξία να κάνει το δικό του. Όσο κι αν ψάξουνε λοιπόν Ζαγοράκης και Βρύζας, τον Σάντος νο 2 δεν θα τον βρούνε ποτέ. Γι' αυτό κι η Ίντερ, που έχει τα λεφτά, πήγε σε μια προσωπικότητα, όπως ο Ράφα Μπενίτεθ. Σε αντίθεση με τον ΠΑΟΚ, που πήγε από τον Μπερέτα στον Δερμιτζάκη.