Το Μόναχο προς το παρόν απολαμβάνει την καθημερινότητά του. Λίγα πράγματα στην πόλη (κάποιες αφίσες στις προσόψεις των καταστημάτων αθλητικών ειδών) υπενθυμίζουν ότι το Σάββατο διεξάγεται ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ. Και με "γηπεδούχο" μάλιστα την Μπάγερν.

Η Πέμπτη ήταν μέρα αργίας. Κάτι σαν του Αγίου Πνεύματος στην Ελλάδα. Τα μαγαζιά κλειστά και οι περιοχές μακριά από το κέντρο, θύμιζαν έρημη πόλη.

Ελάχιστα ήταν τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν και ακόμα λιγότερος ο κόσμος στους δρόμους. Μόνο η κεντρική πλατεία "Μάριενπλατς", δίνει κάποιο σφυγμό στο Μόναχο. Μέχρι το Σάββατο δηλαδή που αναμένεται η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών της Τσέλσι.

Προς το παρόν, κάποιοι ελάχιστοι Γερμανοί κυκλοφορούν με φανέλες της Μπάγερν. Λίγος κόσμος και στο official ξενοδοχείο της UEFA. Μοναδικός αναγνωρίσιμος ο Έλντερ. Για το μεσημέρι του Σαββάτου στο Ολυμπιακό Στάδιο έχει προγραμματιστεί ο καθιερωμένος αγώνας των παλαιμάχων (Ζιντάν, Σούκερ και λοιπά).

Σήμερα Παρασκευή σε ειδική συνεδρίαση θα οριστούν τα νέα μέλη της επιτροπής Financial Fair Play της UEFA. Η επόμενη συνεδρίαση θα πραγματοποιηθεί στο τέλος του μήνα και ενδιαφέρει άμεσα Παναθηναϊκό-ΑΕΚ. Τι αναφέρουν σχετικές πληροφορίες; Απολύτως τίποτα. Καμία κινητικότητα (μέχρι τώρα τουλάχιστον) από πλευράς των δύο ελληνικών ομάδων. Η UEFA δεν είναι μπαμπούλας. Δεν θέλει σώνει και καλά να επιβάλει ποινές. Είναι πρόθυμη να ακούσει όποιον τις πει και την πείσει ότι από τα 10 που χρειάζεται για να είναι πλήρης ο φάκελός του, έχει κάνει τα πέντε και έχει δρομολογήσει τα υπόλοιπα. Με έργα όμως, όχι με το στόμα. Προς το παρόν, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ δεν έχουν κάνει τίποτα.

Εν αναμονή του ματς, στην Μπάγερν επικρατεί έντονος προβληματισμός. Είναι μεγάλη ομάδα, είναι το φαβορί, παίζει στην πόλη της, παίζει μέσα στο γήπεδό της. Δεν έχει συνέλθει όμως από τα 5 γκολ της Ντόρτμουντ. Τρίτη ήττα μέσα στη σεζόν μετά τις άλλες δύο στο πρωτάθλημα. Ομάδα (που οι αριστοκράτες Βαυαροί την θεωρούν σαν χωριό). Το κονκλάβιο της "γερουσίας" (Μπενκεμπάουερ, Χένες, Ρουμενίγκε) πνέει μένεα κατά του Χάινκες. Περιμένουμε λοιπόν, αν και πως θα αντιδράσει το πληγωμένο λιοντάρι.

Κατά τ΄άλλα, το Μόναχο (όπως κάθε ευρωπαϊκή πόλη) βρίσκει αφορμές για να σε εκπλήξει. Στις πλατείες υπάρχουν οι πλανόδιοι μουσικοί του δρόμου. Είτε κατά μόνας, είτε πρόκειται για γκρουπ, ο ήχος θυμίζει επαγγελματίες. Ένας έπαιζε την κιθάρα του και τραγούδαγε εκπληκτικά την "Μαρίνα" της δεκαετίας του '60.

Ποιο είναι το μυστικό; Ο Δήμος του Μονάχου δεν έχει αφήσει το θέμα στη τύχη του. Για να βγεις, να παίξεις στο δρόμο και να ελπίζεις στη γενναιοδωρία των περαστικών πρέπει να έχεις τα απαραίτητα προσόντα. Περνάς από ακρόαση της αρμόδιας επιτροπής! Πρέπει να έχεις ένα μίνιμουμ ρεπερτόριο και κάποια καλλιτεχνικά στάνταρ. Μόνο έτσι εξασφαλίζεις τη σχετική άδεια. Για τρεις όμως ημέρες την εβδομάδα. Δύο καθημερινές και μια το Σάββατο ή την Κυριακή.

Ακόμα και ζητιάνος να γίνεις στο Μόναχο πρέπει να έχεις κάποιες προδιαγραφές. Δεν μπορεί να βγει ο καθένας στο δρόμο με μια κιθάρα, να γκαρίζει και να χαλάει την αισθητική της πόλης. Για να το κάνει πρέπει να διαθέτει μια μίνιμουμ καλλιτεχνική δυνατότητα που οφείλει να επιδείξει και να αποδείξει.