Να, λοιπόν, που φθάσαμε στην εποχή που ο ΠΑΟΚ και το αφεντικό του διαφεντεύουν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Που έχουν το κουμάντο στους διαιτητές και μπορούν να επιβάλλουν τα δικά τους "θέλω" απέναντι σε ανίκητους-σ' αυτό το πεδίο-αντιπάλους τα προηγούμενα χρόνια.

Αυτή είναι η αίσθηση που σου δημιουργείται διαβάζοντας δεκάδες άρθρα που έχουν γραφτεί από το βράδυ του τελικού Κυπέλλου στο Πανθεσσαλικό, τα οποία όλα εστιάζουν στον "σίφουνα" Σαββίδη που τα έχει σαρώσει όλα και στον κίνδυνο απώλειας του ηθικού πλεονεκτήματος που διέθετε μέχρι πριν λίγες μέρες ο Δικέφαλος.

Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα; Έγινε ο Σαββίδης ο νέος χαλίφης και πέταξε στα σκουπίδια-μαζί και ο κόσμος της ομάδας-κάθε έννοια ηθικής;

Ας καταθέσω και εγώ την αυστηρά προσωπική άποψη μου γιατί είναι εντελώς άστοχο και άτοπο να νομίζει κανείς ότι μπορεί να εκφράσει τις σκέψεις και τις επιθυμίες της συντριπτικής πλειοψηφίας χιλιάδων οπαδών.

Οι όποιες κρίσεις για την ισχύ που έχει αναπτύξει ο ΠΑΟΚ στον τομέα της διαιτησίας προκύπτουν από τα σφυρίγματα των διαιτητών σε δύο κυρίως παιχνίδια. Στη ρεβάνς με τον Παναθηναϊκό και στον τελικό με την ΑΕΚ.

Οι φάσεις των δύο αγώνων έχουν σχολιαστεί εκτενώς και-κατά την αυστηρά προσωπική άποψή μου πάντα-οδηγούν σε ένα συμπέρασμα: Ότι οι διαιτητές... μέτρησαν την δυναμική που έχει αναπτύξει ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη, κάτι που πολύ σπάνια συνέβαινε στο παρελθόν.

Στον τελικό, σαφώς, ευνοήθηκε με το μη καταλογισμό του οφσάιντ στο γκολ του Ενρίκε. Ας με συγχωρέσουν, όμως, όσοι προσπαθούν πρόωρα να αποδώσουν στον Σαββίδη τον ρόλο του νέου χαλίφη...

Πρόθεση να δοθεί με το "έτσι θέλω" στον ΠΑΟΚ το Κύπελλο δεν διαπίστωσα. Ο Δικέφαλος πήρε πάλι τον σεβασμό των διαιτητών σε φάσεις όπως η αγκωνιά του Μάτος που δεν δόθηκε κάρτα αλλά ως εκεί. Όσοι παρακολούθησαν, μάλιστα, τον τελικό μάλλον θα αντιλήφθηκαν ότι από ένα σημείο και έπειτα ο Κομίνης ήθελε το ματς να πάει στην παράταση για να έχει το κεφάλι του ήσυχο.

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι το οφσάιντ γκολ δεν αλλοίωσε το αποτέλεσμα (αν και όπως σημείωσα και στη συνέντευξη Τύπου και παρεξηγήθηκα από συναδέλφους που καλύπτουν το ρεπορτάζ της ΑΕΚ, αν δεν μετρούσε το γκολ δεν σημαίνει αυτόματα ότι ο ΠΑΟΚ δεν θα έπαιρνε το Κύπελλο). Μιλάω για την πρόθεση στα σφυρίγματα.

Αν υπήρχε τέτοια υπέρ του ΠΑΟΚ, προφανώς ο Κομίνης θα έδειχνε τη βούλα του πέναλτι όταν ο Σιμόες κράτησε από το χέρι τον Κρέσπο. Προσωπικά, τη συγκεκριμένη φάση την θεωρώ και το σοβαρότερο επιχείρημα για να υποστηρίζω ότι το λάθος του επόπτη Καλφόγλου στο 2-1 ήταν ανθρώπινο.

Πριν συνεχίσω με τον χαρακτηρισμό "χαλίφης", θέλω να σταθώ λίγο και στις αντιδράσεις του περιβάλλοντος του ΠΑΟΚ. Των ανθρώπων που είναι κοντά στον Σαββίδη, ορισμένοι από τους οποίους ίσως θέλουν να γίνονται βασιλικότεροι του βασιλέως όπως σωστά επισημαίνει ο Πάνος ο Βόγλης και φυσικά του κόσμου.

Καταρχήν, θέλω να τονίσω ότι το Κύπελλο το πανηγύρισαν όλοι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ. Είδαν την ομάδα τους να παλεύει μέσα σε διάφορα γήπεδα, νιώθουν ότι δεν ήταν χειρότερη των αντιπάλων της, οπότε μαγκιά της που πήρε το τρόπαιο μετά από το 14 χρόνια.

Από κει και πέρα:

-Ναι, υπάρχει μία μερίδα (μεγάλη, μικρή δεν υπάρχει αντικειμενικός τρόπος μέτρησης) που γούσταρε τη νίκη αδιαφορώντας για τον τρόπο που ήρθε. Θα ήταν πολύ μικρότερη αν αντίπαλος του ΠΑΟΚ ήταν ο Παναιτωλικός. Και το λέω αυτό γιατί υπάρχει η άποψη “με τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ δεν με χαλάει να το παίρνω και με σφυρίχτρα. Δεν μου έκαναν λίγα στο παρελθόν”. Την κατανοώ δεν την υιοθετώ, όμως, γιατί και στη δική μου κουλτούρα δεν μπαίνει το "οφθαλμός αντί οφθαλμού".

-Υπάρχουν, όμως και άλλοι που δεν το χάρηκαν όσο θα ήθελαν και θα προτιμούσαν να μην νιώσουν την αμφισβήτηση της “καθαρότητας” της νίκης του ΠΑΟΚ.

Καλό είναι, λοιπόν, να μην προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε ως ενιαία τη συμπεριφορά των οπαδών του ΠΑΟΚ.

Όσο για το πώς λειτούργησε το περιβάλλον του Ιβάν Σαββίδη, στοιχεία υπάρχουν μόνο για στενούς συνεργάτες του στην ΠΑΕ. Τόσο η πρόταση του Κυριάκου Κυριάκου περί επανάληψης του τελικού, όσο και οι απόψεις που εξέφρασε ο Μάκης Γκαγκάτσης χθες στο συμβούλιο της Λίγκας για "πρωτάθλημα στα χαρτιά που δεν θέλει ο ΠΑΟΚ", ανεξάρτητα αν ήταν πρακτικά εφαρμόσιμες, φανερώνουν έναν προβληματισμό για την ηθική που πρέπει εν τέλει να εκφράζει ο ΠΑΟΚ. Κι αυτό, προσωπικά, το θεωρώ πολύ ελπιδοφόρο σημάδι.

Ας δούμε τώρα αν ισχύει το "χαλίφης Ιβάν". Απορώ πώς προκύπτει ένα τέτοιο συμπέρασμα. Ποια είναι αυτά τα στοιχεία, δηλαδή, που πείθουν ότι ο Σαββίδης τα ελέγχει όλα; Με προσωρινή διοίκηση στην ΕΠΟ; Με πειθαρχικές επιτροπές αποτελούμενες από τακτικούς δικαστές που απορρίπτουν τις εφέσεις του και τις παρεμβάσεις του; Πώς συμβαίνει αυτό;

Επειδή έχει καλή σχέση με τον Τσίπρα και τον Καμμένο; Μου ηχούν πολύ πρόωρα τα συμπεράσματα αυτά και καλό είναι να μην βιάζονται όσοι τα αναπαράγουν. Ήδη μετά τον τελικό υπάρχει σοβαρή αντίδραση των άλλων τριών "μεγάλων". Η επιχειρηματολογία του Παναθηναϊκού έρχεται πολύ κοντά σ' αυτή του Ολυμπιακού, η ΑΕΚ αδιαφορεί αν ο ΠΑΟΚ ζήτησε επικύρωση της βαθμολογίας με αστερίσκο. Τα πράγματα είναι πολύ ρευστά στο ελληνικό ποδόσφαιρο για να μπορεί κανείς να θεωρήσει οτιδήποτε ως δεδομένο. Άλλωστε, play offs, έρχονται, ας δούμε και τις διαιτησίες εκεί και το ξανασυζητάμε. Αν ο Σαββίδης γίνει, όντως, χαλίφης να είστε σίγουροι ότι θα το αντιληφθεί και ο πλέον ανυποψίαστος οπαδός αυτής της χώρας.

Και κάτι τελευταίο, που πραγματικά αποτελεί πολύ μεγάλη δική μου απορία. Αυτή η κουβέντα περί ηθικής στο ποδόσφαιρο επειδή ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη κατέκτησε ένα Κύπελλο με γκολ νίκης που ήρθε από οφσάιντ γιατί δεν γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια που έχουν συμβεί τα μύρια όσα; Δηλαδή, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ (για να μην την αδικώ, κυρίως οι δύο πρώτοι) δεν θα πρέπει να νοιάζονται για το ηθικό μέρος των τίτλων που κατακτούν;

Με την καφρίλα θα ασχοληθεί κανείς;

Καταγράφοντας τις σκέψεις μου για τα περί διαιτησίας και χαλιφάτου του Ιβάν διαπίστωσα πόσο πολύ χώρο αφιέρωσα, μπαίνοντας και εγώ στο “τριπάκι” να αναλύσω ένα θέμα που θα 'πρεπε να είναι σε δεύτερη μοίρα. Το πιο σοβαρό και αυτό που θα έπρεπε να επισκιάζει τα πάντα είναι οι σκηνές ωμής βίας του τελικού. Το πώς, όλοι μας, επιτρέψαμε τους κάφρους να μετατρέψουν μία υποτιθέμενη γιορτή σε ζούγκλα, να θέσουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.

Με λύπη διαπιστώνω ότι δεν υπάρχει σοβαρή, αυτοκριτικής φύσης, συζήτηση για το τι έφταιξε. Ούτε από πλευράς Πολιτείας, ούτε από πλευράς Αστυνομίας (επειδή έζησα κάθε στιγμή του τελικού, η διαχείριση της κατάστασης από τους υπευθύνους της ήταν κάτι χειρότερο από ερασιτεχνική) και διοργανωτών, ούτε από πλευράς των ίδιων των ΠΑΕ.

Αν ήμουν στη θέση του Ιβάν Σαββίδη (και του Δημήτρη Μελισσανίδη αν το δούμε από την πλευρά της ΑΕΚ) θα ζητούσα να μάθω με κάθε τρόπο πώς μικρή-αλλά ικανή για να γίνει η ζημιά-μερίδα από τα εισιτήρια που διέθεσε η δική μου ομάδα έφθασε στα χέρια “ανθρώπων” που κρατούσαν μαζί μαχαίρια, σιδηρολοστούς, πέτρες, σιφόνια, μολότοφ και ο,τι άλλο μπορεί να σκεφτεί ανθρώπινος νους.

Πώς, ενώ όλα είχαν κυλήσει τόσο καλά στα τελευταία μεγάλα παιχνίδια στην Τούμπα (Σάλκε, ντέρμπι με Ολυμπιακό και ΑΕΚ), η ομάδα μου συνέβαλε με τη λάθος διάθεση εισιτηρίων να βρεθεί τόσο κοντά σε γυναίκες, μικρά παιδιά και χιλιάδες οπαδούς που είχαν πάει να απολαύσουν τον τελικό χωρίς διάθεση για καυγάδες ένας στρατός υποψήφιων δολοφόνων.Θέλω να πιστεύω ότι έχοντας πιο καθαρή εικόνα (κι αφού πήρε την ενημέρωση που δεν είχε το βράδυ του τελικού, με αποτέλεσμα να μοιράζει άστοχα “ευχαριστώ”), ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ θα δώσει ιδιαίτερη έμφαση στο θέμα.