Δεν πρέπει να εξέπληξε κανέναν η απόφαση του Ιβάν Σαββίδη για πρόστιμα στους παίκτες του ΠΑΟΚ. Με τα ρεπορτάζ του τελευταίου διημέρου στο Sport24.grείχαμε ουσιαστικά προϊδεάσει τι επρόκειτο να συμβεί και επικυρώθηκε χθες (7/11) από τον Γιώργο Σαββίδη, όταν δημοσίως κατέληγε στο συμπέρασμα ότι “το πρόβλημα μάλλον δεν είναι οι προπονητές”.

Η οικογένεια Σαββίδη έζησε πολλά στην πενταετία της στον Δικέφαλο, έχει ήδη συνεργαστεί με οκτώ προπονητές, προβληματίστηκε για τα αποτελέσματα και έχει αντιληφθεί πάρα πολύ καλά ότι οι παίκτες είναι εκείνοι που μπορούν να κάνουν μάγκα έναν προπονητή και φυσικά έναν ιδιοκτήτη, όσο χρήματα κι αν βάζει.

Ο ισχυρός άνδρας του ΠΑΟΚ και ο γιος του που πλέον παίζει πολύ ενεργό διοικητικό ρόλο, έχουν καταλάβει την αξία των “καλών αποδυτηρίων”. Ίσως να έπαιξε ρόλο σ' αυτό ότι δύο από τους τρεις τελευταίους προπονητές της ομάδας, ο Βλάνταν Ίβιτς και ο Άγγελος Αναστασάδης, είχαν ρίξει πολύ μεγάλο βάρος σ' αυτό το κομμάτι. Στον ρόλο των παικτών, που φυσικά δεν εξαντλείται στην απόδοση που έχουν μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου σε κάθε παιχνίδι.

Τι έκανε, λοιπόν, ο Ιβάν Σαββίδης χθες με την απόφασή του να βάλει πρόστιμο; “Φώναξε” εντός ομάδας το παράπονό του ότι οι παίκτες δεν ανταποδίδουν τα όσα τους προσφέρει. Αν κανείς παρακολουθεί στη λεπτομέρειά του το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ, θα έχει αντιληφθεί ότι από τους ποδοσφαιριστές του Δικεφάλου δεν λείπει τίποτα. Θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν οι πιο προνομιούχοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα της κρίσης και αυτό δεν αγγίζει μόνο το οικονομικό σκέλος, αλλά... τα πάντα. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην ζητήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ και να μην το έχουν.

IPHONE ΚΑΙ ΓΙΟΡΤΗ ΜΕΤΑ ΤΗ ΡΙΖΟΥΠΟΛΗ

Ο μεγαλομέτοχος έχει γίνει πολλές φορές “πατερούλης” για χάρη τους, τους έδωσε τον χαρακτηρισμό “οι καλύτεροι στην Ελλάδα” χωρίς να έχει εισπράξει ακόμη, ειδικά από εκείνους που ήρθαν φέτος, την παραμικρή χαρά. Αντί να τους βάλει... γκάζια για την ισοπαλία στη Ριζούπολη, τους έκανε γιορτή και τους μοίραζε θήκες γιαiphoneδώρο. Περίμενε ότι μ' αυτή την τακτική του θα ένιωθαν τον ΠΑΟΚ σαν οικογένεια και η ομάδα θα το εισέπραττε στην απόδοσή τους. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη, ο ΠΑΟΚ εμφανίστηκε κατώτερος των περιστάσεων και επειδή και ο προπονητής είναι της ίδιας “φιλικής” προς το ρόστερ φιλοσοφίας, αποφάσισε να ...αγριέψει.

Το έκανε, χωρίς να υπάρχει τέτοια εισήγηση από τον Ραζβάν Λουτσέσκου, που λέει και ξαναλέει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα στα αποδυτήρια και απλά η ομάδα χρειάζεται χρόνο. Ουσιαστικά, ο Ιβάν Σαββίδης έβγαλε τον Ρουμάνο κόουτς από τη δύσκολη θέση να κάνει τον κακό, του παρείχε στήριξη για να πάει στους παίκτες το μήνυμα “να ποιος είναι το αφεντικό στα αποδυτήρια” και του έδωσε το δικαίωμα να επιλέξει αν πρέπει ορισμένοι να φύγουν, χωρίς να έχει προηγηθεί ένα “ή εγώ ή αυτός”, όπως είχε γίνει πέρυσι από τον Ίβιτς για τον Τζαβέλλα.

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΥΨΗΛΑ ΣΤΑΝΤΑΡ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ

Αφού απάλλαξε τον 48χρονο κόουτς από τον ρόλο του κακού, έχει πλέον την απαίτηση να αλλάξει η εικόνα της ομάδας. Ο ΠΑΟΚ να αρχίζει να παίζει καλό και αποτελεσματικό ποδόσφαιρο. Όχι σαν αυτό που έπαιξε στο Καραϊσκάκη, ικανοποίησε τον Λουτσέσκου (“ήμασταν καλύτεροι και ο Ολυμπιακός πιο τυχερός”, είχε δηλώσει μετά το ματς), αλλά για τον Σαββίδη ήταν λόγος για να μπει πρόστιμο.

“Ραζβάν, το υλικό σου είναι για πολλά περισσότερα”, ήταν σαν να του σφύριξε στο αυτί και ο έξυπνος Ρουμάνος πρέπει να το έχει καταλάβει. Αυτό, βέβαια, θα φανεί στην πράξη. Αν καταφέρει να αφυπνίσει τον ΠΑΟΚ και να δείξει άλλο πρόσωπο από εδώ και στο εξής. Αρκεί μόνο το... ταρακούνημα με την ενόχληση του Ιβάν στις τσέπες των παικτών; Θα δείξει, αλλά, η αλήθεια είναι ότι μία καλή μελέτη των όσων έχουν συμβεί ως τώρα οδηγούν στην ανάγκη για μία διαφορετικού τύπου διαχείριση. Ο Λουτσέσκου δεν είναι μόνο φιλικός απέναντι στους παίκτες, αλλά έχει κάνει ορισμένους να αισθάνονται βασικοί και αναντικατάστατοι.

Ο Ελ Καντουρί, αν και φανερά ανέτοιμος και σε μέτρια κατάσταση, είναι μία χαρακτηριστική περίπτωση. Ο Λουτσέσκου επιμένει, αλλά ο Μαροκινός δεν τον δικαιώνει σε τέτοιο βαθμό που δημιουργεί-δικαιολογημένη-ενόχληση στον Μπίσεσβαρ. Αυτό που δεν δικαιολογείται είναι η αντίδραση του Ολλανδού πάνω στον Μπακασέτα στη φάση της αποβολής του στο ντέρμπι με την ΑΕΚ. Επίσης, υπάρχουν παιδιά, όπως ο Λημνιός ή ο Δεληγιαννίδης που έχουν στείλει το μήνυμα ότι δικαιούνται ευκαιρίες. Και το να μπουν δύο-τρεις νέοι σε μία ενδεκάδα ίσως προσδώσει τον ενθουσιασμό και την ένταση που λείπει, προ το παρόν, από τον ΠΑΟΚ.

Το να επιμείνουμε σε άλλα πρόσωπα που δικαιούνται ευκαιρίες, δεν έχει αξία, γιατί νομίζω είναι κατανοητό το νόημα του σκεπτικού που καταθέτω: Στα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ πρέπει να μπει ο ανταγωνισμός, η μάχη για τη φανέλα, ανεξάρτητα του ύψους του συμβολαίου. Προφανώς, ο Σαββίδης που θύμωσε, δεν νοιάζεται αν παίζει ο Μακ, ο Κάτσε ή ο Πούγγουρας.

Είναι όλοι αρκούντως καλοπληρωμένοι για να έχουν παράπονα. Αυτό που τον νοιάζει είναι να δει τον ΠΑΟΚ για τον οποίο φέτος έχει στήσει το πιο ακριβό ρόστερ της ιστορίας του να παίζει-ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ-σαν διεκδικητής του τίτλου. Αυτή είναι η δουλειά του Ραζβάν Λουτσέσκου και θα κριθεί αποκλειστικά από αυτή.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΒΡΕΙ ΕΝΑΝ ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ

Και κάτι τελευταίο. Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ επί ημερών Σαββίδη λειτουργεί υποδειγματικά. Σε όλους τους τομείς, πλην ενός. Στο αγωνιστικό. Εκεί ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ ακόμη ψάχνεται. Και ένας λόγος που συμβαίνει αυτό είναι η έλλειψη ποδοσφαιρανθρώπων. Των στελεχών που θα γνωρίζουν πολύ καλά τα μυστικά του ποδοσφαίρου, όπως η Μαρία Γκοντσάρεβα γνωρίζει άριστα τα οικονομικά.

Αυτοί μπορούν να στηρίξουν τον εκάστοτε προπονητή και να δίνουν τις σωστές συμβουλές για το αγωνιστικό τμήμα. Το παράδειγμα του Μπάγεβιτς στο πλευρό του Μελισσανίδη είναι πολύ ταιριαστό.

Και στον ΠΑΟΚ υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Το πρόβλημα είναι ότι ο Σαββίδης μάλλον ψάχνει τον κοινής αποδοχής και δεν πρόκειται να τον βρει ποτέ. Πρέπει να καταλήξει σε κάποιον με τον οποίο έχει καλή χημεία και να τον εμπιστευτεί, χωρίς να νοιάζεται για το τι θα ακούει δεξιά και αριστερά.