Το κεφάλαιο Μπόλονι κλείνει για τον ΠΑΟΚ και για όσους γνωρίζουν τη σχέση της ΠΑΕ με τον Ρουμάνο τεχνικό από την αρχή της σεζόν, αυτή η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη από τη στιγμή που δεν κατάφερε να πετύχει κάτι εξαιρετικό στα πλέι οφ για να αλλάξει δραματικά τα δεδομένα.

Ο Ζήσης Βρύζας και ο Παντελής Κωνσταντινίδης έκαναν, έστω με πολύ άκομψο τρόπο (μέσω πρότασης μείωση αποδοχών την οποία δέχτηκε ο Ρουμάνος και στη συνέχεια μετατράπηκε σε... διαφορά φιλοσοφίας), αυτό που πραγματικά πίστευαν.

Για την ακρίβεια, αυτό που πίστευε ο Ζήσης Βρύζας εδώ και καιρό, συντάχθηκε μαζί του το τελευταίο διάστημα ο Παντελής Κωνσταντινίδης και δεν ήταν άλλο από τη λύση της συνεργασίας με τον Μπόλονι.

Σαφώς, η συγκεκριμένη επιλογή είναι πολύ καλύτερη από το να παρέμενε ο Ρουμάνος στο τιμόνι του ΠΑΟΚ χωρίς να έχει πραγματική στήριξη από τη διοίκηση. Αν συνέβαινε, κάτι τέτοιο, τότε απλά θα καθυστερούσε λίγο παραπάνω το... διαζύγιο και ο ΠΑΟΚ θα αναγκαζόταν να ψάξει προπονητή μεσούσης της περιόδου.

Καλό είναι, όμως, πριν ανοίξουμε το κεφάλαιο νέο προπονητής να σταθούμε λίγο στην αξιολόγηση του Μπόλονι. Αν κανείς επιχειρήσει να κάνει ένα γκάλοπ με απόψεις ΠΑΟΚτσήδων για το αν ήταν πετυχημένη ή όχι η θητεία του 59χρονου τεχνικού στον ΠΑΟΚ, θα δυσκολευτεί να βγάλει ασφαλές συμπέρασμα. Άλλλοι θα επικαλεστούν την ευρωπαϊκή πορεία και την ανάδειξη νέων παικτών (π.χ,. Σταφυλίδης, Παναγιωτούδης, καθιέρωση του Κλάους) για να βάλουν θετικό πρόσημο μπροστά από το όνομά του και άλλοι θα μείνουν στην αποτυχία του Κυπέλλου και την κατάρρευση της ομάδας στα πλέι οφ.

Αυτή η διχογνωμία προκαλείται έντονα από την έλλειψη κριτηρίων στο έργο του Μπόλονι από την πλευρά της διοίκησης. Ποτέ από την αρχή της περιόδου η ΠΑΕ δεν έδωσε μία ξεκάθαρη εικόνα για το τι ζητά από τον προπονητή. Βάζει στην πρώτη γραμμή την πορεία στις εγχώριες ή τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ή το σημαντικότερο γι' αυτήν είναι η αξιοποίηση των ταλέντων από τις Ακαδημίες; Δεν το μάθαμε ποτέ...

Δυστυχώς, η αλλαγή σκυτάλης από τον Ζαγοράκη στον Βρύζα, οι δυσκολίες και τα εμπόδια που έπρεπε να υπερπηδηθούν στο θέμα της αδειοδότησης και η προσπάθεια προσέλκυσης επενδυτή στην ΠΑΕ, απορρόφησαν όλη την ενέργεια των διοικούντων, με αποτέλεσμα ΠΟΤΕ να μην μπει πραγματικά στόχος για το αγωνιστικό τμήμα. 'Ετσι, ο Μπόλονι πορευόταν χωρίς πραγματική πυξίδα στο τιμόνι του.

Για τον ίδιο, και μόνο η παρουσία στα πλει οφ και άρα η συμμετοχή σε ευρωπαϊκή διοργάνωση την επόμενη περίοδο συνιστούσε επιτυχία από τη στιγμή που η ομάδα είχε αποδυναμωθεί τον Γενάρη, κάτι που δεν ασπαζόταν η διοίκηση η οποία πριν την έναρξη των αγώνων κατάταξης άφηνε ξεκάθαρα να εννοηθεί ότι ο στόχος ήταν η πρωτιά. Το χάσμα... ιδεών και επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών ήταν εμφανές και, όπως λέει και ο θυμόσοφος ελληνικός λαός, γυαλί που ραγίζει πολύ δύσκολα ξανακολλάει.

Κι όμως, τη δουλειά για την οποία διαφημίστηκε πριν έρθει στον ΠΑΟΚ, ο Μπόλονι την έκανε πολύ καλά. Εκμεταλλευόμενος και τη φυγή πρωτοκλασάτων παικτών όπως ο Βιεϊρίνια και ο Κοντρέρας, έδωσε την ευκαιρία σε νεαρά παιδιά του ΠΑΟΚ να βγουν στον αφρό και να πάρουν μία πρώτη γεύση από την ανδρική ομάδα. Και αυτό είναι το παράδοξο της αποχώρησής του, αφού το συγκεκριμένο μοντέλο δουλειάς θέλει να ακολουθήσει ο ΠΑΟΚ για τη νέα σεζόν.

Πιθανόν η διοίκηση να σκέφτηκε ότι η σχέση του προπονητή με ορισμένους πρωτοκλασάτους παίκτες δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή, όμως και σ' αυτή την περίπτωση έχει και η ίδια τη δική της ευθύνη, γιατί δεν προνόησε να δημιουργήσει γέφυρες επικοινωνίας και να βοηθήσει τον Ρουμάνο τεχνικό στο έργο του.

Δώνης, Γ.Χ... Άγγελος και το μερίδιο ευθύνης της ΠΑΕ

Όλα όσα έγιναν με το Μπόλονι, όμως, οι διοικούντες τον ΠΑΟΚ οφείλουν να τα αναλύσουν για να παραδειγματιστούν για το (άμεσο) μέλλον. Είτε τον Δώνη επιλέξουν, είτε το Γ.Χ. το βασικότερο μέλημά τους θα πρέπει να είναι να τους δώσουν στήριξη και ξεκάθαρο πλάνο με το τι ζητάνε. Μόνο έτσι θα κριθούν σωστά και ο ΠΑΟΚ θα αποκομίσει (μικρό ή μεγάλο) όφελος από την συνεργασία μαζί τους. Παρόλα αυτά, θα υπάρχει μία σημαντική διαφορά σε σχέση με την εποχή Μπόλονι. Ο Ρουμάνος λόγω του ονόματός του συγκέντρωνε πάνω του τα (θετικά ή αρνητικά) σχόλια του κόσμου και γινόταν, άθελά του αλεξικέραυνο της διοίκησης.

Αυτό δεν πρόκειται να γίνει με Έλληνα τεχνικό. Από την πρώτη μέρα θα υπόκειται στην σκληρή κριτική του κόσμου και η διοίκηση θα είναι αυτή που θα παίζει το ρόλο του αλεξικέραυνου.Η μόνο εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα είναι ο Άγγελος Αναστασιάδης, ο οποίος με την παρουσία του θα αφαιρούσε από το μυαλό του Βρύζα και του Κωνσταντινίδη οποιονδήποτε... μπελά πάνω στο αγωνιστικό τμήμα. Θα έπρεπε, όμως, να δημιουργήσουν εκείνοι ασπίδα γύρω από το Μακεδόνα τεχνικό σε εξωαγωνιστικό επίπεδο και να μην επιτρέψουν σε εκείνους που δημιουργούν αρνητικό κλίμα γύρω από την ενδεχόμενη επιστροφή του να προκαλέσουν προβληματα στην ομάδα.