Αντίπαλός του ο εαυτός του και ο Μπεργκ
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ξανά στον δρόμο του ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη μετά από τρία χρόνια και ο Κώστας Πετρωτός εξηγεί ποιο είναι το μεγαλύτερο -εσωτερικό- εμπόδιο που πρέπει να ξεπεράσουν ο Βλάνταν Ίβιτς και οι παίκτες του για να φτάσουν στον τελικό του Κυπέλλου.
Είναι αρκετά πρόωρο και παρακινδυνευμένο να μπει κανείς από τώρα σε αναλύσεις αγωνιστικού χαρακτήρα για το ζευγάρι Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ στους "4" του Κυπέλλου, τη στιγμή που υπάρχει ακόμη μπροστά ένας μήνας και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει σε ποια κατάσταση θα είναι τόσο ο Δικέφαλος, όσο και οι "πράσινοι".
Παρόλα αυτά, υπάρχουν ορισμένα δεδομένα που δεν πρόκειται να αλλάξουν, καθώς και κάποια "πρέπει" στα οποία άπαντες συμφωνούν.
Ο κίνδυνος η δίψα να γίνει ψύχωση
Το πρώτο και σημαντικότερο, που πολύ εύκολα μπορεί κανείς να διαγνώσει αν μιλήσει... δευτερόλεπτα μόνο με οπαδούς του ΠΑΟΚ ή ακόμη και με τον Ιβάν Σαββίδη τον ίδιο, είναι η τεράστια δίψα για την κατάκτηση ενός τροπαίου. Φαίνεται, άλλωστε και απ' την ανάρτηση του Γιώργου Σαββίδη στο instagram.
Το καλοκαίρι συμπληρώνονται 14 χρόνια από την τελευταία κατάκτηση Κυπέλλου (αυτή κόντρα στον Άρη το 2003) και 5 στην εποχή Σαββίδη, του πιο ισχυρού οικονομικού παράγοντα που είχε ποτέ στα χέρια του τα ηνία του συλλόγου.
Είναι πάρα πολλά στη συνείδηση του απλού οπαδού, που έχει την προσμονή από τον ΠΑΟΚ του Σαββίδη να του καλύψει τα... κενά τίτλων που υπάρχουν στην 90χρονη ιστορία του.
Η αλήθεια είναι ότι την προηγούμενη φορά που ο ΠΑΟΚ βρέθηκε πολύ κοντά στο να κατακτήσει τίτλο, το 2014, δεν κατάφερε να διαχειριστεί την πίεση. Ξεπέρασε μεν το εμπόδιο του Ολυμπιακού, αλλά η νίκη του ήταν πύρρειος.
Κατέβηκε να παίξει στον τελικό του ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό χωρίς Κατσουράνη, Νάτχο και Αθανασιάδη (τον κανονικό και όχι το... φάντασμά του που βλέπουμε φέτος) και έχασε με κάτω τα χέρια.Τώρα, λοιπόν, οφείλει να δείξει ότι διδάχθηκε από εκείνη την εμπειρία και ξέρει πώς να διαχειριστεί τις καταστάσεις.
Ας μην ξεχνάμε ότι, εκτός του Αθανασιάδη, από εκείνη την ομάδα βρίσκονται ακόμη στον ΠΑΟΚ, ο Γλύκος, ο Κάτσε, ο Κίτσιου και Κουλούρης, σαφώς πιο έμπειροι και μπορούν να μεταφέρουν τα βιώματά τους και σε όλους τους υπόλοιπους.
"Stop" στον Μπεργκ
Πάμε και στα "πρέπει" των ημιτελικών για τον ΠΑΟΚ. Χρησιμοποιώ αυτό τον όρο γιατί, όπως ανέλυσα και πιο πάνω, τα αγωνιστικά δεδομένα είναι ρευστά και μπορεί να διαφοροποιηθούν μέχρι τα μέσα Απρίλη. Έχουμε και λέμε, λοιπόν:
-Ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να έχει ξεπεράσει το ντεφορμάρισμά του μέχρι εκείνη την περίοδο. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος: Οι δύο ακραίοι του, Μάτος και Λέοβατς θα πρέπει να φτάσουν στα στάνταρ απόδοσης που είχαν στους πρώτους μήνες της περιόδου, το ίδιο και ο Τσίμιροτ που είναι ο πλέον κομβικός παίκτης για τον ρυθμό που έχει ο ΠΑΟΚ στα παιχνίδια του και τελευταία; εμφανίζεται χωρίς δυνάμεις.
-Ο ΠΑΟΚ οφείλει να βάλει φρένο στον Μπεργκ. Είναι ο μεγαλύτερος "μπελάς" του τα τελευταία 3,5 χρόνια και το αποδεικνύουν τα 12 γκολ που έχει πετύχει κόντρα στον ΠΑΟΚ, περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο αντίπαλο του Παναθηναϊκού. Η αντιμετώπιση του Σουηδού αποτελεί μεγάλη πρόκληση και για τους στόπερ του Δικεφάλου (Κρέσπο, Βαρέλα, Μαλεζά) και, κυρίως, για τον Βλάνταν Ίβιτς που πρέπει να βρει το κατάλληλο σχέδιο εξόντωσής του.
Χωρίς Πρίγιοβιτς, πιθανόν να χρειαστεί άλλο πλάνο
Και κάτι τελευταίο, κάπως επιδερμικά, καθώς θα έχουμε την ευκαιρία να το αναλύσουμε διεξοδικά μετά από δύο-τρεις εβδομάδες. Εφόσον δεν γίνει το θαύμα και ο Πρίγιοβιτς είναι απών από τους ημιτελικούς, ο Βλάνταν Ίβιτς ίσως χρειαστεί να επιλέξει άλλο σύστημα. Πιθανόν ένα 4-4-2 σε ρόμβο, αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε μετά την αποχώρηση του Γκάρι Ροντρίγκες, ο ΠΑΟΚ δεν είναι τόσο δυνατός στα άκρα. Και εν μέρει είναι και λογικό, αφού ο Πέντρο Ενρίκε με τα πολύ ποιοτικά χαρακτηριστικά δείχνει ότι χρειάζεται χρόνο προσαρμογής.
Αντίθετα, τόσο ο Πέλκας, όσο ο Μυστακίδης, αλλά και ο ίδιος ο Βραζιλιάνος και ο Τζάλμα Κάμπος, έχουν δείξει ότι μπορούν να παίξουν τον ρόλο του δεύτερου φορ. Είτε ως παρτενέρ του Αθανασιάδη ή του Κουλούρη κάποιος από αυτούς, είτε δύο από αυτούς μαζί. Κι ακόμη, ο Μπίσεσβαρ ή ο Ουάρντα, ως οργανωτής στην κορυφή του ρόμβου με τρεις χαφ πίσω του θα μπορούν να λειτουργήσουν πολύ καλύτερα χωρίς να χρειαστεί να αναλώνουν δυνάμεις στο ανασταλτικό κομμάτι.
Ας μείνουμε, όμως, εδώ, σ' αυτή την πρώτη καταγραφή σκέψεων για το αγωνιστικό σκέλος των ημιτελικών. Οι επόμενες μέρες θα μας δώσουν τροφή για μία βαθύτερη ανάλυση.