Φαν του ΠΑΟΚ ο Κυριάκος Παπαδόπουλος και μόνιμος θαμώνας της Τούμπας στα παιδικά του χρόνια. Πώς να μην είναι, άλλωστε, όταν η κωμόπολη στην οποία μεγάλωσε, ο Σβορώνος Πιερίας, είναι μισή ώρα δρόμο από τη Θεσσαλονίκη. Παρόλα αυτά αντί να ντυθεί στα "ασπρόμαυρα", βρέθηκε να φορά τα "ερυθρόλευκα" του Ολυμπιακού. " Το όνομά του ήταν στα υπόψη του ΠΑΟΚ, όμως, μόλις είχε αναλάβει τα ηνία της ΠΑΕ η διοίκηση Ζαγοράκη και δεν είχε προλάβει να οργανώσει τα τμήματα υποδομής" εξήγησε σε συνέντευξή του ο Λεωνίδας Μπίλλης, γυμναστής του άσου της Σάλκε στις ακαδημίες του Σβορώνου και συνεργάτης, για μεγάλο χρονικό διάστημα, του Φερνάντο Σάντος στον "Δικέφαλο".

Και δεν έχει άδικο. Μόλις τα τμήματα Υποδομής και Ανάπτυξης (όπως ονομάστηκαν οι Ακαδημίες του ΠΑΟΚ) οργανώθηκαν, άρχισε ένα παιδομάζωμα που είχε να γίνει από την εποχή του αείμνηστου Γιώργου Παντελάκη την δεκαετία του '70. Ο ΠΑΟΚ κατάφερε να εντάξει στο δυναμικό του ορισμένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της ελληνικής επικράτειας, αφού οι Μιχαηλίδης-Φαρλαλής (νυν μέλη της διοίκησης) και ο πρώην τεχνικός διευθυντής των Ακαδημιών, Θόδωρος Ελευθεριάδης, όργωσαν κυριολεκτικά την επαρχία για να επιλέξουν την αφρόκρεμα.

Όποιος ασχολείται, έστω και επιδερμικά, με τις "μικρές" ομάδες του ΠΑΟΚ, θα γνωρίζει ότι σφύζουν από ταλέντο. Ειδικά, η Κ17 είναι γεμάτη από ελπιδοφόρους παίκτες, που οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ εκτιμούν ότι σε λίγα χρόνια θα κάνουν όλη την Ελλάδα να τρίβει τα μάτια της.

Μέχρι σήμερα μένουν ταλέντα

Ως εδώ καλά. Το πρόβλημα αρχίζει όταν έρχεται η ώρα κάποιοι απο τους πιτσιρικάδες που ξεχωρίζουν, να προωθηθούν στην ανδρική ομάδα. Εκεί η διαδικασία... κολλάει. Ή για να είμαστε σωστοί, το πλάνο που είχε εκπονηθεί μέχρι σήμερα, δεν προέβλεπε την ανάδειξη παικτών από τα σπλάχνα της ομάδας. Και δεν αναφέρομαι στην φετινή σεζόν που ήταν γεμάτη ιδιομορφίες, λόγω των αποχωρήσεων των Σάντος, Βρύζα και των συνεχών αλλαγών προπονητών.

Εστιάζω κυρίως, σ' αυτό που είχε συμβεί τα προηγούμενα τρία χρόνια, στο περιβόητο πλάνο του Σάντος με κατάληξη τον πρωταθλητισμό. Ο Πορτογάλος, όπως είχε κάνει και ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στο παρελθόν, έχτισε από την αρχή μία ομάδα με έμπειρους παίκτες με στόχο να βρίσκεται κοντά στην κορυφή. Θέλησε να πάρει άμεσα αποτελέσματα και δεν διέθεσε χρόνο για να προωθήσει νεαρούς που, μέσα από τα συνεχόμενα παιχνίδια και τα όποια λάθη τους, σε βάθος χρόνου θα μπορούσαν να φέρουν κάτι μεγάλο στο σύλλογο.

Η αλήθεια είναι ότι η φιλοσοφία του Σάντος απέδωσε στο εγγύς μέλλον, αφού στον τελευταίο χρόνο του στον "ασπρόμαυρο" πάγκο, λίγο έλειψε να κατακτήσει τον τίτλο και να πετύχει αυτό που ο ΠΑΟΚ ψάχνει εδώ και 26 χρόνια. Το γιατί ο ΠΑΟΚ ψδεν στέφθηκε πρωταθλητής είναι κάτι που έχει αναλυθεί αρκετά μέχρι σήμερα και δεν είναι της παρούσης να το επαναφέρουμε στο προσκήνιο. Αφού δεν το πέτυχε περσι, όμως, η φυσιολογική εξέλιξη ήταν να μην το καταφέρει και φέτος, καθώς παίκτες κλειδιά (Γκαρσία, Κοντρέρας, Τσιρίλο, Ίβιτς) έβαλαν ένα ακόμη χρόνο στις πλάτες τους και παράλληλα η ομάδα είχε να παλέψει για άλλους δύο στόχους (Κύπελλο και Ευρώπη).

Πλέον, είναι πολύ δύσκολο ο ΠΑΟΚ να συνεχίσει πάνω στο μοντέλο των έτοιμων-ξένων κυρίως-παικτών, γιατί δεν υπάρχουν τα χρήματα για κάτι τέτοιο, ενώ και η UEFA θέτει όρους έτσι ώστε οι ομάδες να στηρίζονται σε γηγενείς παίκτες. Αν θέλει, λοιπόν, να διατηρήσει τις ελπίδες του να σηκώσει κάποια στιγμή την κούπα του πρωταθλητή, είναι υποχρεωμένος να βαδίσει στο μονόδρομο της δημιουργίας μίας νεανικής ομάδας, βασισμένης σε ταλέντα που είτε θα παράγουν οι Ακαδημίες, είτε θα ανακαλύπτει το τμήμα σκάουτινγκ.

Τον κομβικό ρόλο σε ένα τέτοιο μοντέλο φυσικά τον έχει ο προπονητής και εδώ είναι χρήσιμο να αναφέρουμε το παράδειγμα του Φέλιξ Μάγκατ. Του 58χρονου φημισμένου τεχνικού, στον οποίο η Σάλκε έδινε έξτρα χρήματα (με ποσοστά) για κάθε νεαρό παίκτη που αναδείκνυε. Και η προώθηση του Κυριάκου Παπαδόπουλου ήταν μέρος αυτής της συμφωνίας.