Ας είναι και για τα μάτια της Άννας

Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, μπορεί να μοιάζει πολύ πρόωρο ως συμπέρασμα-γιατί ο Παναιτωλικός τώρα βρίσκεται στη φάση που ο ΠΑΟΚ ήταν 1,5 μήνα πριν-αλλά να σας πω την αμαρτία μου (και έχω την αίσθηση την αμαρτία των περισσότερων ΠΑΟΚτσήδων που βρέθηκαν χθες το απόγευμα στην Τούμπα) καιρό είχα να νιώσω χορτασμένος από καλή μπάλα σε ματς του ΠΑΟΚ.

Για να ευθυμήσουμε και λίγο, ίσως έπαιξε ρόλο αυτό που άκουσα από έναν οπαδό στα επίσημα-έτσι όπως το έλεγε φάνηκε να το πιστεύει κιόλας- ”ρε τα κ...παιδα, είναι η Κορακάκη στην κερκίδα και κοιτάζουν να την εντυπωσιάσουν", αλλά ουδόλως με ενδιαφέρεικιόλας.

Ας είναι και για τα μάτια της Άννας... Το θέμα ότι ο κόσμος χάρηκε καλό ποδόσφαιρο. Είδε γρήγορο passing game,πλαγιοκοπήσεις, κάθετο παιχνίδι, συνδυασμούς, κινήσεις στην πλάτης της άμυνας του Παναιτωλικού, μία γκολάρα από τον Ροντρίγκες με υπογραφή Κλάους. Κυρίως είδε παίκτες με διάθεση να τρέξουν και να παίξουν από την αρχή μέχρι το τέλος και όχι να κάνουν αγγαρεία.

Θα αντιτείνει κανείς: "Βοήθησε το λάθος του Μύγα...”.Ποιος αντιλέγει... Όμως και άλλες φορές έχει βρεθεί ο ΠΑΟΚ με δώρα στα πόδια του, αλλά ποδόσφαιρο δεν έπαιξε. Και το αξιοσημείωτο είναι ότι το έκανε κόντρα σε μία ομάδα που μπήκε από την αρχή με διάθεση να παίξει άμυνα στο μισό γήπεδο και να ψάξει την κόντρα επίθεση.

Τις προηγούμενες σεζόν δυσκολευόταν πάρα πολύ σε τέτοιο στυλ παιχνιδιού. Έψαχνε τις μία-δύο φάσεις να ξεκλειδώσει άμυνες. Τι άλλαξε και τόσο εύκολα ο Μπίσεσβαρ, ο Ροντρίγκες, ο Περέιρα (τι έχασες ρε Φακούντο...) και τα άλλα παιδιά βρισκόταν τόσο συχνά σε θέση βολής μέσα στην περιοχή;

Κατά την ταπεινή άποψή μου δύο πράγματα. Το πρώτο και κυριότερο είναι ότι πλέον ο ΠΑΟΚ δεν διαθέτει μόνο δύο και τρεις παίκτες με ικανότητα να απειλούν και άρα ο αντίπαλος να μπορεί να προσαρμόζει την άμυνα πάνω τους. Κάνουν παιχνίδι ο Τσίμιροτ και ο Μπίσεσβαρ από τα χαφ. Ο Ροντρίγκες και ο Τζάλμα από τα άκρα.

Ο Κλάους κινείται συνεχώς και ανοίγει διαδρόμους. Ο Μάτος από τα, δεξιά ακόμη και ο Κρέσπο που έπαιζε σήμερα στα αριστερά, δημιουργούν συνεχώς ρήγματα. Το ίδιο και οι παίκτες που έρχονται από τον πάγκο. Είτε είναι ο Περέιρα, ο Πέλκας και ο Σάχοφ όπως συνέβη χθες, είτε κάποιοι άλλοι.

Ντιέγκο Μπίσεσβαρ, το κλειδί

Ο δεύτερος λόγος, είναι ξεχωριστά ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ. Από το πρώτο φιλικό παιχνίδι με την Τβέντε που είχε αγωνιστεί, ο Σουριναμέζος μας είχε δείξει ότι διαθέτει την ικανότητα να περνά κάθετες πάσες ακόμη κι όταν υπάρχει πολυκοσμία μπροστά του. Και το ίδιο έκανε και χθες, κινούμενος μάλιστα πολύ έξυπνα ως κρυφός φορ. Αν ήταν λίγο πιο εύστοχος θα μπορούσε να έχει ισοπαλία στα χατ-τρικ με τον Μπράουν Ιντέγe του Ολυμπιακού.

Επειδή, ακριβώς, ένα μεγάλο κομμάτι της επιτυχίας μίας ομάδας που κάνει πρωταθλητισμό είναι η ικανότητα να καθαρίζει τα ματς με τους μικρομεσαίους, έχω την αίσθηση ότι ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ μπορεί να αποδειχθεί το κλειδί για τον ΠΑΟΚ στην απόπειρα που θα κάνει φέτος να πάει προς την κορυφή.

Τι πρέπει να προβληματίσει

Αρκετοί φίλοι του ΠΑΟΚ από χθες το βράδυ που με συναντούνμε ρωτούν: "πώς είδες την ομάδα; Μπορεί φέτος να πάρει τον τίτλο;”η δική μου πρώτη σκέψη μετά από όσα έχω δει στα προκριματικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, τα φιλικά και την πρεμιέρα του Πρωταθλήματος, καταλήγει στο εξής συμπέρασμα σε ότι έχει να κάνει με το αν ο ΠΑΟΚ μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό: Επιθετικά ο ΠΑΟΚ δεν θα έχει πρόβλημα. Διαθέτει πολλούς παίκτες για να παίρνει σε κάθε ματς ξεχωριστά λύσεις.

Χρειάζεται μόνο να αποκτήσει τη νοοτροπία της ομάδας που δεν στριμώχνει απλά τον αντίπαλο, αλλά τον βγάζει κιόλας νοκ άουτ. Δεν του δίνει δεύτερη ευκαιρία, όπως πήγε να συμβεί χθες με τον Παναιτωλικό.

Από και πέρα, το ζητούμενο είναι τι θα κάνει από τη μέση και πίσω. Ο Κάνιας έδειξε και χθες-αν και αυτός ο Παναιτωλικός που είδαμε δεν προσφερόταν για ασφαλή συμπεράσματα-ότι είναι ο ορισμός του αμυντικού μέσου. Σκληροτράχηλος, με πολύ σωστές καλύψεις της μπάλας, μεταβιβάσεις που δεν προκαλούν άγχος. Μένει να φανεί αν υπάρχει παίκτης που θα τον αντικαθιστά στον ρόλο του, όταν για κάποιο λόγο θα απουσιάζει.

Το βαρ-ελ-όμετρο

Και φυσικά, θα μετρήσει το πόσο σταθερή είναι η άμυνα. Όσο καλός κι αν είναι ο Βαρέλα, για παράδειγμα, δύο- τρία λάθη σαν το χθεσινό να επαναληφθούν μέσα στη σεζόν μπορεί να πληρωθούν πολύ ακριβά.

Ο αμυντικός από το Πράσινο Ακρωτήρι μάλλον είναι και το βαρόμετρο για τα μετόπισθεν. Πρέπει να πείσει ότι δικαιούται να είναι ο παρτενέρ του Τζαβέλλα. Ότι οι δυο τους μπορούν να αποτελέσουν εγγύηση για την άμυνα του ΠΑΟΚ. Και μαζί και ο Γλύκος που οφείλει να κάνει το καλύτερο Πρωτάθλημα της καριέρας του γιατί πολλά θα κριθούν και από τις επιδόσεις των τερματοφυλάκων των τεσσάρων μεγάλων. Το ίδιο θα ισχύει και για τους Μπρκιτς ή Βελλίδη αν κάποια στιγμή βρεθούν εκείνοι να παίζουν.

Κράτησα για το τέλος, ένα σχόλιο για Τσίμιροτ και Ροντρίγκες. Δύο παίκτες που ήρθαν με τη λογική της επένδυσης πέρυσι ως επιλογές Άρνεσεν και αν συνεχίσουν όπως έχουν αρχίσει τη σεζόν, τότε όσο πλησιάζει το επόμενο καλοκαίρι θα διαβάζουμε πολλά ρεπορτάζ για ενδιαφέρον ξένων ομάδων και για τους δύο.

Υ.Γ. Όλα όσα έγιναν μέσα στο Σαββατοκύριακο, με τον πανταχού παρόντα Ιβάν Σαββίδη, αποδεικνύουν κάτι που γνωρίζουμε εδώ και καιρό. Ότι στον μεγαλομέτοχο του ΠΑΟΚ αρέσει ο ρόλος του πατερούλη. Και καλά θα κάνουν οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ να εκμεταλλευτούν προς όφελος της ομάδας αυτή του τη διάθεση.