Οι προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί από Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ πριν την έναρξη του ντέρμπι στο "Καραϊσκάκης" ήταν πραγματικά πολύ μεγάλες, κυρίως γιατί ο "Δικέφαλος", με τη μέχρι τώρα παρουσία του σε Ελλάδα και Ευρώπη, είχε δείξει ότι θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τους "ερυθρόλευκους" με ποδόσφαιρο κυριαρχίας μέσα στο "σπίτι" τους.

Η εξέλιξη, όμως, του ματς, δεν επαλήθευσε τα "θέλω" όλου του κόσμου και όχι μόνο των ΠΑΟΚτσήδων, παρότι και ο Ολυμπιακός δεν έκανε ένα σπουδαίο παιχνιδι.

Ο ΠΑΟΚ, για πρώτη φορά φέτος, εμφανίστηκε με ξεκάθαρη αδυναμία να κρατήσει τη μπάλα στα πόδια του και να δημιουργήσει "καθαρές" ευκαιρίες για γκολ. Το γιατί συνέβη αυτό νομίζω ότι απαντάται μέσα από τρεις συγκεκριμένες παραμέτρους:

-Η τριάδα στη μεσαία γραμμή δεν λειτούργησε, με αποτέλεσμα να κυριαρχήσουν στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα οι χαφ του Ολυμπιακού. Ο Μπάλαφας ήταν ο πιο φιλότιμος παίκτης του ΠΑΟΚ και έγινε πάλι σκόρερ της ομάδας, αλλά δεν "έδεσε" ως δίδυμο με τον Γκαρσία. Ο Ουρουγουανός κάθε φορά που υποδεχόταν την μπάλα, ένιωθε την πίεση από δύο και τρεις παίκτες των γηπεδούχων και χωρίς ένα γρήγορο παίκτη δίπλα του να του δώσει βοήθεια, αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα. Προσθέστε και την παρουσία του κουρασμένου Φωτάκη και μπορείτε εύκολα να αντιληφθείτε γιατί ο ΠΑΟΚ έχασε την μάχη στο νευραλγικό χώρο της μεσαίας γραμμής. Αυτό άλλωστε, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός είχε σχεδόν διπλάσιες πάσες από τον ΠΑΟΚ σταθερά σε όλο το ματς.

-Η απουσία του Πάμπλο Κοντρέρας. Αν αγωνιζόταν, ο ΠΑΟΚ μπορεί να να μην γλίτωνε τις κεφαλιές από Φουστέρ και Τζιμπούρ στις οποίες... παραδοσιακά έχει πρόβλημα, το σίγουρο είναι, όμως, ότι οι γηπεδούχοι δεν θα είχαν τόσο συχνά τη μπάλα στα πόδια τους. Με τον Χιλιανό μέσα ο "Δικέφαλος" θα απέφευγε το παιχνίδι με τις "καμινάδες" του Τσιρίλο και θα άρχιζε με ορθολογικό τρόπο τις επιθέσεις του, με συνέπεια η κατοχή μπάλας να είναι αρκετά μεγαλύτερη. Εκ των υστέρων, βέβαια, είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε ότι εφόσον Μπόλονι και διοίκηση έχουν οριοθετήσει ως πρώτο στόχο το πρωτάθλημα, ο Κοντρέρας δεν θα έπρεπε να πάει στη Ρωσία.

-Το ίδιο ισχύει και για τον Λίνο, ο οποίος από την πολλή κούραση έφθασε στο τέλος στο σημείο να δηλώνει ότι ο ΠΑΟΚ ήταν καλός στο πρώτο μέρος και να απορεί πώς οι "ερυθρόλευκοι" έφθασαν στο σημείο να προηγηθούν στο σκορ! Υπάρχουν, μάλιστα, χαρακτηριστικά στιγμιότυπα στον αγώνα που δείχνουν τον Βραζιλιάνο να μην μπορεί να περπατήσει.

Στα παραπανω, βέβαια, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και κάτι ακόμη. Το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα του Βιεϊρίνια, ο οποίος, όπως και στο Καζάν, έτσι και στο Καραϊσκάκη ήταν ωσεί παρών, ενώ και σε άλλα ματς φέτος έχει αρκεστεί σε ξεσπάσματα. Σαφώς και στέκει το γεγονός ότι τις περισσότερες φορές που υποδεχόταν την μπάλα, ένας παίκτης του Ολυμπιακού τον "κλάδευε" από πίσω, όμως στις υπόλοιπες δεν έχει να επιδείξει ούτε μία θετική ενέργεια. Και από παίκτη της κλάσης του, ο ΠΑΟΚ περιμένει πάρα πολλά σε τέτοιου είδους ντέρμπι.

Ο Μπόλονι ακόμη μαθαίνει

Αν καθίσουμε και σκεφτούμε που μας οδηγούν όλα τα παραπάνω, νομίζω το συμπέρασμά μας θα είναι ότι ο Λάσλο Μπόλονι ακόμη μαθαίνει την ομάδα. Είναι προφανές ότι ο Ρουμάνος τεχνικός δεν γνωρίζει όλες τις ιδιατερότητες του έμψυχου δυναμικού του και αυτό τον οδηγεί μοιραία σε λάθη διαχείρισής του. Μέχρι τώρα μας έχει δείξει ότι είναι άνθρωπος που δεν "κολλάει" σε μία άποψη και έχει το ανοιχτό μυαλό να μαθαίνει μέσα από τα παιχνίδια. Αυτό πρέπει να συνεχίσει να κάνει έτσι ώστε "ο ΠΑΟΚ να εμφανιστεί καλύτερος στο μέλλον" όπως ο ίδιος δήλωσε.

Απαρατήρητος, άρα καλός

Τέλος, δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στην διαιτησία του Κουκουλάκη που πραγματικά πέρασε απαρατήρητος και άρα πέτυχε. Κάποια λάθη στον πειθαρχικό τομέα με κάρτες που δεν δόθηκαν, δεν αλλοιώνουν την γενική εικόνα του που ήταν πραγματικά πολύ καλή σε αντίθεση με ματς του παρελθόντος. Ειδικότερα, πρέπει να υπογραμμίσουμε την κίνησή του να διακόψει προσωρινά τον αγώνα για υβριστικά συνθήματα, κάτι που πολλοί στην Βόρεια Ελλάδα δεν περίμεναν ότι θα μπορούσε να συμβεί στο "Καραϊσκάκης"