X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

OPINIONS

Δεν σου ταιριάζει η γκρίνια, Χουμπ

INTIME SPORTS

Ο Κώστας Πετρωτός γράφει για την άκαιρη συζήτηση που άνοιξε έμμεσα ο Στέφενς στο Περιστέρι για τη διαιτησία και τον Ολυμπιακό και την ανάγκη ο ΠΑΟΚ να ακολουθήσει το δόγμα “θα κάνουμε ομάδα που θα κερδίζει και τους διαιτητές”...

Ας αρχίσω με τα θετικά για να μη νομίζει κανείς πώς υπάρχει κάποιου είδους εμπάθεια προς τον Χουμπ Στέφενς. Είναι αλήθεια και επιβεβαιώθηκε και στο Περιστέρι, πώς ο Ολλανδός τεχνικός έχει φτιάξει ένα ΠΑΟΚ με νοοτροπία μαχητή. Μία ομάδα που ψάχνει μέχρι το τελικό σφύριγμα του διαιτητή το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα..

Παίζει επιθετικά, προσπαθεί να κυριαρχεί στον αγωνιστικό χώρο, ακόμη κι αν ο αντίπαλος (όπως συνέβη σε άλλα ματς εκτός Ελλάδας) είναι πιο ποιοτικός και βάζει πρώτο στόχο το γκολ. Γι' αυτό, άλλωστε, έχει πετύχει και τόσες πολλές ανατροπές τη σεζόν που διανύουμε

Εκτιμώ, και το έχω γράψει ξανά στο παρελθόν, πώς αυτή η συνταγή μπορεί να φέρει σε βάθος χρόνου μία ομάδα σε θέση να διεκδικεί τίτλους σε σταθερή βάση και να μην είναι απλά ένα πυροτέχνημα.

Υπό αυτή την έννοια, ο ΠΑΟΚ είναι σε καλό δρόμο κι ας βρίσκεται 10 βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό. Φτιάχνει έναν κορμό που με την κατάλληλη ενίσχυση μπορεί να διεκδικήσει με πολλές πιθανότητες το πρωτάθλημα τα επόμενα χρόνια. Ο Σαββίδης είχε, βέβαια, βάλει πολύ ψηλά τον πήχη και για τη φετινή σεζόν, όμως, ας μην είμαστε, τόσο πολύ επικριτικοί με έναν άνθρωπο που πήρε την απόφαση να επενδύσει σε ένα σύλλογο σε μία πολύ δύσκολη καμπή της ιστορίας του. Ένα σύλλογο, μάλιστα, ο οποίος εδρεύει σε μία χώρα, που οι σοβαροί επιχειρηματίες της ψάχνουν τρόπο να φύγουν από αυτή.

Η ανοχή στον μεγαλομέτοχο, βέβαια, πρέπει να “τρέφεται” και από πράξεις που θα αποδεικνύουν ότι υπάρχει ταύτιση λόγων και έργων. Και οι πράξεις στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι οι μεταγραφές και η ενίσχυση που επιβάλλεται να γίνει στον ΠΑΟΚ μέσα στο Γενάρη.

Μία τέτοιου είδους προσέγγιση της κατάστασης που επικρατεί στον ΠΑΟΚ μετά και την ισοπαλία με τον Ατρόμητο, περίμενα να ακούσω χθες και από τον Χουμπ Στέφενς. Όμως, ο Ολλανδός με εξέπληξε αρνητικά με την απάντησή του στο ερώτημα “αν ο ΠΑΟΚ μετά το -10 από τον Ολυμπιακό θα πρέπει να βγάλει από το μυαλό του τη σκέψη του τίτλου”. Τι είπε; “Θα μπορούσα να πω πολλά πράγματα γι'΄αυτό το θέμα αλλά καμιά φορά είναι καλύτερο να μη λες τίποτα. Είμαστε και στην Αθήνα... Μερικές φορές πρέπει να χαμογελάς. Κάποιες φορές λέω ότι το να μιλάς είναι αργυρός και το να κλείνεις το στόμα σου χρυσός". Μόνο που δεν το έκλεισες αγαπητέ Χουμπ. Κι αυτά που είπες σχολιάζονται πολύ πιο έντονα απ' ότι αν επέλεγες να μιλήσεις ανοιχτά για τη διαιτησία και δεν την “φωτογράφιζες” με την δήλωσή σου.

Ακούγεται σαν φτηνή δικαιολογία

Δεν θέλω να μπω σε ανάλυση του ζητήματος ελληνική διαιτησία. Ξέρετε την άποψή μου, πολλές φορές έχει επικριθεί σε σχόλια φίλων του Ολυμπιακού που δεν μπορούν να δεχτούν πώς η ομάδα τους αντιμετωπίζεται με άλλα μέτρα και σταθμά από τους ρέφερι.

Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, η επιλογή του Στέφενς να αφήσει υπονοούμενα για την αβάντα που έχει ο Ολυμπιακός από τη διαιτησία-χωρίς μάλιστα να έχει γίνει εκείνη την ώρα ο αγώνας του Ολυμπιακού με τα Γιάννινα-, ακούγεται ως προσπάθεια μετάθεσης ευθυνών για το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ από τα μισά του πρωταθλήματος έχει βγει εκτός του βασικού στόχου.

Πριν δέκα μέρες από αυτή εδώ τη στήλη σημείωνα τα εξής: “...Επειδή, όμως, παρόμοιες καταστάσεις έχουμε ζήσει και το παρελθόν-και εδώ ερχόμαστε στο ουσιώδες, για μένα ζήτημα-οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ θα πρέπει να έχουν κατά νου ότι το υπερβολικό κλάμα για τη διαιτησία μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες για την ομάδα. Να δημιουργήσει ένα μόνιμο άλλοθι που περνά στον κόσμο και οι παίκτες θα επικαλούνται σε κάθε αποτυχία και έτσι ο ΠΑΟΚ να βγει από το δρόμο που έχει χαράξει από το καλοκαίρι και είναι βέβαιο ότι αν δεν ξεστρατίσει θα τον οδηγήσει σε ξέφωτο..”.

Αυτός παραμένει και τώρα ο κίνδυνος για τον ΠΑΟΚ. Και μάλιστα πολύ πιο έντονος, αν σκεφτεί ότι αυτός που επέλεξε να κάνει κουβέντα για τη διαιτησία, μετά από ένα παιχνίδι που δεν υπήρχαν αμφισβητούμενες φάσεις-είναι ο προπονητής του, ενώ θα έπρεπε να είναι εκείνος πρώτος που θα βάζει φρένο σε τέτοιος είδους συζητήσεις.

Τη διαιτησία τη μετράς όταν είσαι δυνατός αγωνιστικά

Όλοι γνωρίζουμε τι γίνεται στην Ελλάδα, όπως επίσης γνωρίζουμε πώς ο ΠΑΟΚ δεν είναι ακόμη έτοιμος να κάνει το crash test με τον Ολυμπιακό για να δει ποια θα είναι η αντιμετώπισή του από τους ρέφερι όταν πλέον αγωνιστικά θα μπορεί να κοιτάζει στα μάτια τους “ερυθρόλευκους”. Για την ώρα αυτό που έχει ανάγκη ο “Δικέφαλος” είναι να επικεντρωθεί στο πώς θα κάνει καλύτερη την ομάδα του, πώς θα αποκτήσει την απαραίτητη ισορροπία έτσι ώστε με το επιθετικό στυλ που ακολουθεί να μην μένει εκτεθειμένος στην άμυνα.

Και σ' αυτή τη διαδικασία περιμένει τη μέγιστη βοήθεια από ένα τεχνικό με τις γνώσεις, τις παραστάσεις και την εμπειρία του Στέφενς. Γι' αυτό είναι πιο ωφέλιμο, τη δεδομένη χρονική περίοδο, ο Ολλανδός τεχνικός να “κλείσει” το θέμα διαιτησία, χρησιμοποιώντας την τακτική που ακολούθησαν ορισμένοι προκάτοχοί του. Μπορεί να ακούγεται λαϊκίστικη μία προσέγγιση του στυλ “θα κάνουμε ομάδα που να κερδίζει και τους διαιτητές”, τουλάχιστον, όμως, βγάζει μία μαχητική διάθεση που διαλύει οποιοδήποτε άλλοθι μετά από κακά ή λιγότερο κακά αποτελέσματα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ