Πριν από το παιχνίδι με την Ολίμπικ σημειώναμε ότι εκείνος που θα μπορούσε πραγματικά να χάσει από μια κακή εμφάνιση του ΠΑΟΚ στο Κίεβο ήταν ο Αλεκσάνταρ Στανόγεβιτς.

Η ομάδα του είχε ευθύς εξαρχής τον τίτλο του φαβορί, οι παίκτες του κουβαλούσαν από την περσινή σεζόν τα διαπιστευτήρια ποιότητας (τα είχαν καταθέσει κόντρα σε σαφώς πιο δυνατούς αντιπάλους από τους Ουκρανούς) και άρα αν κάτι δεν πήγαινε καλά θα χρεωνόταν αυτόματα στον προπονητή, που ήταν άλλωστε εκείνος που ανέλαβε να πειραματιστεί μόλις πήρε τα ηνία της στα χέρια του

Αυτή η σκέψη έχει μεγάλη δόση αλήθειας, γιατί η εικόνα του ΠΑΟΚ συνολικά ως ομάδα -και όχι ως εξαίρεση δύο, τριών παικτών- ήταν προβληματική. Το είχαμε επισημάνει μετά το φιλικό με τον Άγιαξ στην Ολλανδία ότι ανασταλτικά ο ΠΑΟΚ είναι κακός και αυτό αποδείχθηκε πολύ πειστικά χθες στο "Βαλερί Λομπανόφσκι". Κάθε φορά που οι παίκτες του επιχειρούσαν να βγουν μπροστά και έχαναν την μπάλα, ο Ρέι έμενε εκτεθειμένος και ο Μαροκινός Μοχά έκανε πάρτι έξω από την περιοχή του. Ευτυχώς ο Αργεντινός έδειξε ότι δεν πανικοβάλλεται εύκολα, έχει άριστη τακτική παιδεία και παίρνει τις σωστές τοποθετήσεις, ενώ διαθέτει και πολύ καλά χαρακτηριστικά ως τερματοφύλακας.

Επιπλέον, ο ΠΑΟΚ φάνηκε να έχει αδυναμίες στις στημένες φάσεις. Το έδειξε στη φάση του γκολ που δέχθηκε, όταν οι παίκτες του έχασαν τον Μπιλένκι στο πρώτο δοκάρι. Σημειωτέον: Παρόμοιες φάσεις δεν δούλεψαν καθόλου φέτος στην προετοιμασία στην Ολλανδία.

Υπάρχει, σαφώς, η δικαιολογία της έλλειψης ρυθμού και φυσικών δυνάμεων σε σχέση με την πιο έτοιμη και με ματς πρωταθλήματος στα πόδια της, Ολίμπικ. Αυτό που δεν δικαιολογείται, όμως, είναι ο ΠΑΟΚ να μην προοδεύει σε σχέση με την εικόνα που έβγαζε στα φιλικά της Ολλανδίας. Εκεί είναι που χάνονται οι δικαιολογίες που επικαλείται ο Στανόγεβιτς προτάσσοντας την πίστωση χρόνου που χρειάζεται ο δικός του ΠΑΟΚ.

Ο ΠΙΕΣΜΕΝΟΣ ΣΤΑΝΟΓΕΒΙΤΣ ΒΓΑΖΕΙ ΦΟΒΙΕΣ

Ο Σέρβος τεχνικός είναι πιεσμένος και αυτό φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού. Ο ίδιος ομολόγησε ότι η επιλογή του 4-3-3 και όχι του 4-2-3-1, ενός συστήματος δηλαδή χωρίς επιτελικό μέσο, έγινε για να έχει η ομάδα του μεγαλύτερη ασφάλεια στα μετόπισθεν. Τελικά, όμως ΚΑΙ αυτό δεν το πέτυχε ΚΑΙ πολλή φτωχή παραγωγή φάσεων επέδειξε.

Ευτυχώς για τον ίδιο, η ατομική ποιότητα του Ενρίκε τον έβγαλε από τα πιο δύσκολα, αν και έχω την αίσθηση ότι ακόμη και με 2-0 να έχανε ο ΠΑΟΚ, στη ρεβάνς της Τούμπας πάλι θα έπαιρνε την πρόκριση. Το ζητούμενο, όμως, δεν είναι απλά και μόνο ο Δικέφαλος να βρεθεί στα playoffs του Europa League και... έχει ο Θεός μέχρι τότε, αλλά να εστιάσουν οι πάντες στο πρόβλημα που υπάρχει και να το διορθώσουν.

MONO OI ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΔΕΝ "ΣΒΗΝΟΥΝ" ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ

Πάμε λίγο στην κουβέντα για το τι φταίει. Τις τελευταίες μέρες παρατηρείται μια τάση να αποδοθούν τα πάντα στην έλλειψη ενός στόπερ και ενός μέσου με ηγετικά χαρακτηριστικά. Προφανώς ο ΠΑΟΚ τους έχει ανάγκη, αλλά -επίσης προφανώς- η απόκτησή τους δεν μπορεί να είναι η λύση για όλα τα προβλήματα. Δηλαδή, ο ΠΑΟΚ που είδαμε χθες στο Κίεβο παρουσίασε τόσο μεγάλο πρόβλημα ανισορροπίας μόνο και μόνο επειδή έλειπαν αυτοί οι δύο παίκτες; Και μάλιστα σε ματς με την άσημη και πρωτόπειρη στην Ευρώπη Ολίμπικ; Αν το πιστέψουν αυτό στον ΠΑΟΚ, μάλλον χρειάζονται καμιά δεκαριά ακόμη μεταγραφές.

Προσωπική άποψη καταθέτοντας, εστιάζω στο έλλειμμα εμπιστοσύνης που υπάρχει μεταξύ διοίκησης και προπονητή. Ο ΠΑΟΚ πήρε έναν προπονητή, επιλογή Βούκιτς και όχι Μίχελ, από τον οποίο μέσα σε λίγες μέρες ζητήθηκε να παίξει κάτι άλλο από αυτό που έχει μάθει να δουλεύει και δεν μπήκε στη διαδικασία να του φέρει άμεσα αυτό που, κατά τη γνώμη του, έλειπε για να του δείξει ότι στηρίζει τις ιδέες του για την ομάδα.

Από την άλλη, ο Στανόγεβιτς αισθάνεται ότι είναι πιεσμένος από την "υποχρέωση" που του έχει βάλει η διοίκηση να οδηγήσει τον ΠΑΟΚ στην κορυφή, εμφανίζεται ιδιαίτερα επιφυλακτικός για το αν πρέπει να τάξει υψηλούς στόχους για τους οποίους όλοι οι υπόλοιποι αισθάνονται ότι ήρθε η ώρα τους.

Αυτή η επιφυλακτικότητα περνά μέσα στην ομάδα κι αυτό είναι κάτι που προφανώς πρέπει να το λύσει ο ίδιος ο 43χρονος κόουτς. Χθες έκανε δύο εύστοχες αλλαγές αντικαθιστώντας τους Σάχοβ και Κάμπος με τους Μπίσεσβαρ και Ενρίκε και ο ΠΑΟΚ συμμαζεύτηκε κάπως, όμως, χρειάζεται ακόμη χρόνος και έξτρα αποδείξεις για να υποστηρίξουμε ότι ο 43χρονος κόουτς αρχίζει να ελέγχει πλέον απόλυτα την κατάσταση.

Προφανώς αυτό που άμεσα απαιτείται είναι να προκληθεί μία εσωτερική συζήτηση μεταξύ διοίκησης, τεχνικής ηγεσίας και παικτών για να αναζητηθεί ο τρόπος να βρεθεί η χημεία που η ομάδα ακόμη δεν έχει.

Είμαστε ακριβώς στη φάση που πρέπει να διαπιστωθεί αν υπάρχει γόνιμο έδαφος γι’ αυτό που χτίζεται από την ώρα που αποχώρησε ο Ίβιτς. Αν υπάρχει, η ομάδα και τα αποδυτήρια θα βγάλουν αντίδραση, νεύρο και πείσμα στα επόμενα ματς.

Σε διαφορετική περίπτωση, πολύ σύντομα ο ΠΑΟΚ θα βρεθεί στην ανάγκη να ψάξει άλλο αγωνιστικό πλάνο για να μη χαθεί η σεζόν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Υ.Γ. Όταν νιώθεις ότι αδικείσαι, είτε θα βγάλεις πείσμα και θα προσπαθήσεις να αποδείξεις ότι είσαι καλύτερος από αυτούς που σου πήραν τη θέση, είτε θα αρχίσεις να αδιαφορείς χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία τα περί αδικίας. Προφανώς και λέει πολλά για τον χαρακτήρα τους το γεγονός ότι Μπίσεσβαρ και Ενρίκε δείχνουν να προτιμούν την πρώτη επιλογή.