Το έργο του Φερνάντο Σάντος στον ΠΑΟΚ δεν αμφισβητείται. Στην τριετία που πέρασε στην Τούμπα βοήθησε να αναδιοργανωθεί το αγωνιστικό τμήμα, έβγαλε τον ΠΑΟΚ από τη μιζέρια της τριετίας που είχε προηγηθεί και-έχοντας τη δυνατότητα να διαχειριστεί τα μεγαλύτερα μπάτζετ που διέθετε ποτέ ο σύλλογος-τον έκανε να νιώσει και πάλι ομάδα κορυφής.

Είναι αλήθεια, όμως, ότι ελάχιστα ασχολήθηκε με τα τμήματα υποδομής και τους νεαρούς παίκτες της ομάδας.

Πιθανόν, όπως οι περισσότεροι τεχνικοί με καλό όνομα που πέρασαν από την Τούμπα και δεν είχαν σχέση ως ποδοσφαιριστές με την ομάδα, να είχε στο μυαλό του το δόγμα " θέλω άμεσα αποτελέσματα, δεν μπορώ να περιμένω πότε θα αποδώσει καρπούς η δουλειά με τους νέους".

Βέβαια, άλλα είχε υποσχεθεί στο Ζαγοράκη στη συζήτησή τους στο Μόναχο, παρουσία του τότε αντιπροέδρου, Γιάννη Παπαδόπουλου. "Θα βγάλουμε παίκτες από τις Ακαδημίες" έλεγε και ξανάλεγε στη διάρκειά της, αλλά τελικά έφυγε από τον ΠΑΟΚ γιατί ήθελε τρεις παίκτες του ενός εκατομμυρίου ο καθένας, κάτι για το οποίο δεν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα όσο κι αν έρεε το χρήμα άφθονο από τις τσέπες του κόσμου.

"Θύμα" αυτής της πολιτικής του ήταν ο Στέφανος Αθανασιάδης, όσο κι αν προσπαθεί τώρα να πείσει πώς τον έστειλε δανεικό για το καλό του. Επειδή ήμουν από εκείνους τους δημοσιογράφους που παρακολούθησαν βήμα-βήμα την καριέρα του Κλάους από τα τμήματα υποδομής μέχρι σήμερα και έθεταν συνεχώς το ζήτημά αξιοποίησής του στον Πορτογάλο τεχνικό, θα ξετυλίξω το κουβάρι της σχέσης τους:

Για τον Κλάους (και δευτερευόντως για ορισμένα άλλα παιδιά που είχαν ξεχωρίσει από τη β΄ ομάδα όπως ο Γεωργίου) είχε ανοίξει μία συζήτηση-κυρίως μέσω της εφημερίδας ΣΠΟΡ της οποίας ήμουν μέλος-γιατί δεν παίρνουν χρόνο συμμετοχής σε μία ομάδα το υλικό της οποίας ο Σάντος είχε παρομοιάσει... με σαρδέλες. Λίγες εβδομάδες, μάλιστα, πριν ο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν 2007-2008, η εφημερίδα προέτρεψε πρωτοσέλιδα το νυν Ομοσπονδιακό τεχνικό να χρησιμοποιήσει τους ταλαντούχους νεαρούς, αφού δεν είχε τίποτα να χάσει, μιας και ο ΠΑΟΚ βρισκόταν εκτός στόχων.

Ο Σάντος ενοχλήθηκε και μάλιστα το έδειξε σε μία συνέντευξη Τύπου, τονίζοντας ότι τα παιδιά αυτά δεν μπορούν ακόμη να παίξουν στην πρώτη ομάδα και κακώς γίνονται πρωτοσέλιδο. Ακολούθησε το παιχνίδι μέσα στο Αλκαζάρ με τη Λάρισα, στο οποίο ο Κλάους πέτυχε δύο φανταστικά γκολ, δίνοντας μία πρώτη γεύση σε όλη τη φίλαθλη Ελλάδα για την ξεχωριστή ικανότητα που διαθέτει στο σκοράρισμα. Ακόμη, θυμάμαι το μίζερο τρόπο με τον οποίο "υποδέχθηκε" αυτή την εμφάνιση ο Σάντος, δίνοντας εντολή, πέρα από τις σύντομες δηλώσεις που έκανε ο παίκτης έξω από το γήπεδο, να μην δώσει καμία άλλη συνέντευξη " για να μην πάρουν τα μυαλά του αέρα", παρότι ήταν το τελευταίο ματς της χρονιάς και μεσολαβούσε καλοκαίρι.

Αν πραγματικά ο Σάντος είχε πλάνο να εξελιχθεί ο πιτσιρικάς τότε Αθανασιάδης, θα ζητούσε επιτακτικά να πάει δανεικός από το καλοκαίρι του 2008. Όμως, η εξαιρετική γεύση που άφησε κόντρα στη Λάρισα ο Κλάους, του εξασφάλισε μία θέση στο ρόστερ. Ήταν εμφανές, όμως, πώς ο Σάντος αντιμετώπιζε τον Αθανασιάδη σαν εφεδρεία μίας και υπήρχαν τότε στην ομάδα ο Μουσλίμοβιτς, ο Αναστασάκος και ο Μπακαγιόκο που ορισμένες φορές αγωνιζόταν ως φορ. Ωστόσο, λόγω απουσιών που πάντα δημιουργούνται στη διάρκεια μίας αγωνιστικής σεζόν, ο Αθανασιάδης βρήκε λίγο έστω χρόνο συμμετοχής που ήταν αρκετός για να δείξει και πάλι το ταλέντο του.

Ειδικά στη Φυλή κόντρα στο Θρασύβουλο, μπήκε στο 89' και τρία λεπτά αργότερα με ένα πολύ δύσκολο, αλλά άψογο τεχνικά πλασέ έδωσε τη νίκη στον ΠΑΟΚ αναγκάζοντας τον "πολύ" τότε Μουσλίμοβιτς να ομολογήσει δημόσια " εγώ δεν θα μπορούσα να πλασάρω με αυτό τον τρόπο".

Γκολ σημείωσε και με τον Εργοτέλη στην Τούμπα, πιστοποιώντας αυτό που όλοι έβλεπαν, ότι αξίζει ο ΠΑΟΚ να επενδύσει πάνω του και να του δώσει περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Ο Σάντος, όμως, είχε διαφορετική άποψη και έκανε μία επιλογή που διεκδικεί τον τίτλο της πιο άστοχης στην περίοδο που ήταν προπονητής στον ΠΑΟΚ. Έδωσε τη συγκατάθεσή του για να έρθει ο Λάμπρος Χούτος στην Τούμπα, όταν ήδη είχε αρχίσει η φθίνουσα πορεία του.

Ο Αθανασιάδης αντί να αγωνιστεί περισσότερο παραγκωνίστηκε για να ακολουθήσει στη συνέχεια ο δανεισμός του στον Πανσερραϊκό. Θυμάμαι πώς η επιχειρηματολογία του περιβάλλοντος Σάντος για το δανεισμό του Αθανασιάδη εκείνη την περίοδο αφορούσε, κυρίως, τη βελτίωση της σωματοδομής του. Ποτέ δεν κατάλαβα πώς ήταν δυνατό ο Πανσερραϊκός να μπορεί να βελτιώσει τη σωματοδομή του παίκτη και ο ΠΑΟΚ όχι.

Η συνέχεια είναι γνωστή: Ο Αθανασιάδης μετά από μία σεζόν στη Β΄ Εθνική και έχοντας δουλέψει με Όγιος και Κοκότοβιτς (με τον πρώτο τα πήγε καλύτερα), επέστρεψε στον ΠΑΟΚ και ακροβάτησε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, μέχρις ότου ο Μάκης Χάβος πάρει την απόφαση να τον ρίξει αλλαγή σε ένα ματς στο νέο γήπεδο της Λάρισας (σημαδιακό), όπου σκόραρε δίνοντας τη νίκη στον ΠΑΟΚ και επανεκκινώντας την καριέρα του.

Ο Σάντος βγαίνει τώρα δημόσια και λέει ότι ο δανεισμός έκανε καλό στον Κλάους (φαντάζομαι αν δεν είχε "πιάσει' στον ΠΑΟΚ ο διεθνής πλέον φορ, θα έλεγε "σας το 'χα πει εγώ ότι δεν μπορούσε"). Κανείς δεν ξέρει, όμως, ποια θα μπορούσε να είναι εξέλιξη του Αθανασιάδη, αν ο Ομοσπονδιακός τεχνικός δεν είχε τη φαεινή ιδέα να πάρει τον Χούτο και έδινε λίγο περισσότερο χρόνο συμμετοχής στο νεαρό στο άλλο μισό της περιόδου 2008-2009. Ίσως τα δύο γκολ που σημείωσε εκείνη τη σεζόν να ήταν 4 ή 5 και ο Κλάους να έμπαινε με άλλον αέρα στην επόμενη. Ενδεχομένως, μάλιστα, να έδινε στο "Δικέφαλο" και τον Σάντος τα γκολ που έψαχναν για να κατακτήσει ο ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα που τόσο κυνήγησε εκείνη τη σεζόν.

Συνοψίζοντας. θεωρώ ότι ο Σάντος, αδικώντας τον Αθανασιάδη, αδίκησε το δικό του έργο στον ΠΑΟΚ. Προφανώς ο εγωισμός του-θεμιτός μέχρι ενός σημείου ως άνθρωπος με πολλά χρόνια εμπειρίας στο χώρο-δεν του επέτρεπε να δεχθεί ότι έκανε λάθος εκτίμηση στην περίπτωσή του. Καλό είναι, όμως, και για τη δική του υστεροφημία να μην επιμένει να σκαλίζει αυτή την ιστορία, παρά μόνο να δώσει στον Αθανασιάδη από 'δω και στο εξής τις ευκαιρίες που δικαιούται για το καλό της Εθνικής και κατ' επέκταση το δικό του συμφέρον. Διαφορετικά κάθε φορά που θα σκοράρει ο επιθετικός του ΠΑΟΚ θα ανακυκλώνεται η ίδια συζήτηση.

Τέλος, θα ήταν παράλειψή μου αν σε ένα τέτοιο κείμενο δεν σχολίαζα και τη στάση του ποδοσφαιριστή. Ο Αθανασιάδης δεν έκανε ποτέ δημόσια το παράπονο που δικαιολογημένα είχε σαν παίκτης με φιλοδοξία και μάλιστα φρόντιζε να λέει μόνο καλά λόγια για τον Σάντος. Δείγμα του εξαιρετικού χαρακτήρα που διαθέτει και της νοοτροπίας που κουβαλά. Ό,τι διεκδικεί προσπαθεί να το κερδίζει με την απόδοσή του μέσα στο γήπεδο.