Στην Ξάνθη αποδείχθηκε περίτρανα κάτι που οι περισσότεροι διαπίστωναν μετά τον αποκλεισμό από τη Ραπίντ: Ότι ο ΠΑΟΚ... τρίκλιζε μετά το πολύ δυνατό χαστούκι που είχε δεχθεί στη Βιέννη.

Είχε χάσει τον μπούσουλά του, είχε βγει από το νέο δρόμο πάνω στον οποίο βάδιζε από τις αρχές του καλοκαιριού. Γκρίνια, μίρλα, αμφισβήτηση του αν και πόσο αξίζει η νέα ομάδα που χτίζεται.

Κι αν δεν είχε προηγηθεί η έλευση νέου επενδυτή όλα αυτά θα είχαν πάρει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις. Έστω και έτσι, όμως, επηρέασαν την ομάδα και απόδειξη είναι η εικόνα του ΠΑΟΚ στα παιχνίδια με τον Ατρόμητο και σε μεγάλα διαστήματα και με τον Αστέρα.

Ευτυχώς, όμως για τον ΠΑΟΚ, το τεχνικό τιμ και οι παίκτες δεν έχασαν την πίστη τους σ' αυτό που χτίζουν από το ξεκίνημα της περιόδου. Έχοντας κερδίσει μέρες ηρεμίας μετά τη νίκη επί της ομάδας της Τρίπολης, προετοιμάστηκαν με άριστο-όπως αποδείχθηκε-τρόπο για το παραδοσιακά δύσκολο παιχνίδι στην Ξάνθη. Και χθες το απόγευμα συντελέστηκε η μεταμόρφωση που εξέπληξε τους πάντες ευχάριστα.

Στα Πηγάδια εμφανίστηκε μία ομάδα με πολύ υψηλό δείκτη ψυχολογίας και αυτοπεποίθησης, με ξεκάθαρη γνώση του τι ζητούσε μέσα στο γήπεδο και πώς θα το έπαιρνε, με πολλά τρεξίματα, αλληλοκαλύψεις, πρέσινγκ ψηλά και καλή κυκλοφορίας. Όχι, σίγουρα δεν έγινε ο ΠΑΟΚ Μπαρτσελόνα, όπως χάριν ευφυολογήματος για να εκμεταλλευτούμε την πρόσφατη ανακοίνωση Πανόπουλου χρησιμοποιήσαμε στον τίτλο της κριτικής του αγώνα χθες στο Sport24.gr, ούτε η Ξάνθη ήταν στα καλύτερα της για να μπορεί να αποτελεί το συγκεκριμένο παιχνίδι το απόλυτο κρας τεστ για τον "Δικέφαλο". Ήταν, όμως, για πρώτη φορά φέτος σε επίσημο παιχνίδι μία ομάδα όπως την περιμένει ο κόσμος της και ο προπονητής της. Με ποδοσφαιριστές που συναισθάνονται το μέγεθος των απαιτήσεων του ΠΑΟΚ και δείχνουν ότι μπορούν να ανταποκριθούν σ' αυτές.

Ανακαλύπτοντας το νέο ΠΑΟΚ

Το ζητούμενο, βέβαια, είναι αυτό που είδαμε χθες στα Πηγάδια να έχει και συνέχεια. Να αποτελέσει ένα κομμάτι μόνο της εξέλιξης αυτής της νέας ομάδας που, όπως παραδέχθηκε και ο Δώνης, τώρα όλοι την ανακαλύπτουμε. Μαθαίνουμε τα δυνατά σημεία και τις αδυναμίες της και δεν μπορούμε ακόμη να είμαστε σίγουροι τι θα μας δείχνει από Κυριακή σε Κυριακή.

Το καλό είναι, όμως, ότι αρχίζει και αποκτά ορισμένες σταθερές στο παιχνίδι της. Διαθέτει το Γλύκο κάτω από το τέρμα που εμπνέει εμπιστοσύνη, έχει δύο μπακ (Λίνο-Έτο) που αν είναι συγκεντρωμένοι αποτελούν αξιόπιστες λύσεις για το ελληνικό πρωτάθλημα, δύο χαφ (Λάζαρ-Κάτσε) που "δένουν" άριστα, έναν παίκτη-πολυεργαλείο (Φωτάκης) με μεγάλη εμπειρία και ουσία στο παιχνίδι του τον μόνιμο σκόρερ Κλάους που πλέον έχει βρει και το στήριγμα που έψαχνε στο πρόσωπο του Λόρενς.

Και μόλις επιστρέψουν Γκαρσία και Σαλπιγγίδης θα έχει ακόμη δύο προσωπικότητες στη σύνθεσή του, να τον κρατούν άκρως ανταγωνιστικό στα μεγάλα παιχνίδια.Τι χρειάζεται τη δεδομένη χρονική περίοδο; Να μην φθάσουμε στο αντίθετο άκρο. Η γκρίνια και η απαισιοδοξία που κυριαρχούσαν μέχρι πριν λίγες μέρες να δώσουν τη θέση τους στον υπέρμετρο ενθουσιασμό και στην υπερβολή. Και επειδή το παιχνίδι που ακολουθεί με τον Άρη είναι μία πρώτης τάξης παγίδα για κάτι τέτοιο είναι υποχρέωση των ανθρώπων της ομάδας, από τον πρόεδρο μέχρι και τον τελευταίο συνεργάτη του Δώνη, να τραβήξουν λίγο τα γκέμια για να παραμείνει ο ενθουσιασμός συγκρατημένος.

Υ.Γ. Την ωραία εικόνα της ομάδας ενίσχυσε και η πολιτισμένα θερμή παρουσία του κόσμου του ΠΑΟΚ στην εξέδρα. Προφανώς όσοι αγαπούν πραγματικά αυτό το σύλλογο δεν θέλουν να ξαναζήσουν σκηνές όπως αυτές του αγώνα με τη Ραπίντ, γι' αυτό και πασχίζουν να κρατούν τους ανεγκέφαλους σε... απόσταση ασφαλείας.