Όταν φθάνει ο Άγγελος Αναστασιάδης να δηλώνει σχεδόν απόλυτα ικανοποιημένος από την ομάδα του επειδή ο Αστέρα δεν έκανε ευκαιρία στην Τούμπα και ο Ιτάνζ δεν χρειάστηκε καν να πιάσει τη μπάλα, δύο πράγματα μπορεί να σχολιάσει κανείς:

-Το πρώτο είναι το πόσο μεγάλη ζημιά έκαναν στον «Δικέφαλο» οι τριάρες και τεσσάρες που δεχόταν το τελευταίο διάστημα και πόσο ανακουφιστικό είναι το μηδέν παθητικό, ακόμη και όταν έρχεται μέσα από λευκή ισοπαλία.

- Το δεύτερο-και πιο σημαντικό- είναι ότι η κορυφή του Πρωταθλήματος συνιστούσε υπερβολικά ψηλό πήχη για τον φετινό ΠΑΟΚ. Τα όρια του είναι πολύ χαμηλότερα κι ας «πονά» το γεγονός ότι αυτό συμβαίνει σε μία χρονιά που ο Ολυμπιακός είναι σε μαύρα χάλια σε σύγκριση με πέρυσι. Και ουσιαστικά, οι «ερυθρόλευκοι» είναι που έδωσαν το δικαίωμα στον Έλληνα τεχνικό και τους παίκτες του να πιστέψουν ότι μπορούν να κάνουν την υπέρβαση.

Για να πάμε και σ’ αυτά που δήλωσε χθες ο τεχνικός του ΠΑΟΚ, το κακό είναι ότι όχι μόνο το πίστεψαν κόουτς και παίκτες, αλλά τους έγινε και ψύχωση. Ο ίδιος ο Έλληνας τεχνικός μιλούσε δημόσια για τίτλο, χωρίς ούτε η διοίκηση να του το ζητήσει, ούτε ο Ιβάν Σαββίδης να κάνει μία από τις πομπώδεις δηλώσεις που μας είχε συνηθίσει πέρυσι.

Πήρε ρίσκα που κόστισαν ακριβά στο Κύπελλο-γιατί «πάνω απ’ όλα ο τίτλος»-στην Ευρώπη, όλοι ένιωθαν ικανοποιημένοι με την παρουσία στους ομίλους του Europa League και τα πάντα στρέφονταν γύρω από τον τίτλο.

Όμως, ο ΠΑΟΚ κατέρρευσε και στο ότι οι… Θεοί έγιναν άχρηστοι, όπως σημειώνει ο Αναστασιάδης, έβαλε και ο ίδιος το δαχτυλάκι τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και κάποιοι που τον περίμεναν και αυτόν και την ομάδα του στην γωνία για να τους… πυροβολήσουν με την πρώτη ευκαιρία.

Τέτοιο όπλο το βάζεις να πυροβολεί συνέχεια

Επειδή, όμως, αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι τι γίνεται από ‘δω και πέρα, ας πάμε και σε ζητήματα αγωνιστικού χαρακτήρα που είναι πολύ σημαντικά για την κατάληξη που θα έχει η σεζόν για τον «Δικέφαλο».

Για να αρχίσουμε από τα θετικά, άμυνα, μετά από την εφιαλτική τεσσάρα της Λεωφόρου, άρχιζε να συμμαζεύεται . Οι χαφ είχαν πιο κοντινές αποστάσεις με την ζώνη άμυνας και ο Ιτάνζ έπαιξε και λίγο ως λίμπερο για να μπορέσει να βγαίνει πρώτος στις κάθετες μπαλιές που γίνονταν για τους γρήγορους επιθετικούς του Αστέρα. Όντως, ο ΠΑΟΚ δεν δέχθηκε ευκαιρία, αλλά η αλήθεια είναι ότι στερούνταν παίκτες από το επιθετικό του πλάνο.

Το παιχνίδι γινότανμε τις κάθετες και μακρινές μπαλιές του Νομπόα κυρίως και λιγότερο με πλαγιοκοπήσεις. Μπορεί να υπάρξει βελτίωση αν, επιτέλους, ανέβει ο Ρατς που έχει κατακόρυφη πτώση απόδοσης. Αυτό πραγματικά χρειάζεται κάποιες φορές (όλοι μας είχαμε εξάρει τον τρόπο και την αυτοθυσία με την οποία αγωνίστηκαν οι παίκτες του ΠΑΟΚ στο «Καραϊσκάκης» και το πιστώσαμε στον Αναστασιάδη), όμως όταν γίνεται κανόνας υπάρχει πρόβλημα.

Γνωρίζω πως η άποψη του Έλληνα τεχνικού είναι πως ο Κλάους ερχόμενος από την πίσω ζώνη έχει περισσότερο χώρο να κινηθεί για να μπει στην περιοχή και να κάνει αυτό που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, να εκτελέσει. Όμως, το κακό είναι ότι πολλές φορές είναι πολύ μακριά από την περιοχή και δεν είναι μέσα στην φάση.

Αν μιλούσαμε για έναν άλλο επιθετικό, ίσως να προσπερνούσαμε το ζήτημα πιο εύκολα. Όμως , μιλάμε για τον πιο εύστοχο παίκτη του πρωταθλήματος. Έχει 11 γκολ σε 37 προσπάθειες, με απλά λόγια βάζει ένα γκολ ανά 3,4 προσπάθειες. Δεν μπορεί να μην επιδιώκεις να εκμεταλλευτείς αυτό το όπλο, το μεγαλύτερο που διαθέτει ο ΠΑΟΚ, καθώς μπορεί να εκτελέσει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

Το άκρως εντυπωσιακό στην περίπτωση του ΠΑΟΚ είναι ότι δεύτερος πιο εύστοχος παίκτης του Πρωταθλήματος, είναι και πάλι δικός του. Ο Φακούντο Περέιρα έχει 10 γκολ σε 35 τελικές, ήτοι ένα ανά 3,5 προσπάθειες. Σ΄ αυτόν, όμως, ο Αναστασιάδης έχει δώσει σταθερά ρόλο φορ εντός περιοχής στα τελευταία ματς.

Γι’ αυτό και επιμένουμε στην περίπτωση Αθανασιάδη. Για τον Αναστασιάδη αποτελεί ένα στοίχημα που, αν το κερδίσει, θα κάνει πιο εύκολη τη ζωή και τη δική του και του ΠΑΟΚ στα πλέι οφ.