Γιοφύρι της Άρτας, όχι ομάδα

Θα υποτιμήσουμε πραγματικά την δυναμική του ΠΑΟΚ και τη μεγάλη προοπτική που του έχει δώσει ο Ιβάν Σαββίδης, αν καθίσουμε να αναλύουμε τη δυσκολία στο σκοράρισμα των επιθετικών του "Δικεφάλου" και τα εύκολα γκολ που δέχεται η άμυνά του μετά από κάθε αρνητικό αποτέλεσμά του.

Αυτές είναι διαπιστώσεις που έχουν γίνει εδώ και αρκετό καιρό και δεν μπορούν να αποδοθούν σε επιπόλαιες σκέψεις του τύπου... ο Κλάους ξέχασε να βάζει γκολ ή ο ΠΑΟΚ παίζει χωρίς στόπερ.

Υπάρχουν βαθύτερα αίτια που για να τα αναδείξει κανείς πρέπει να μπει λίγο πιο βαθιά στο πρόβλημα. Και για να μη μένω σε γενικότητες που κουράζουν ας μιλήσω με στοιχεία.

Ο ΠΑΟΚ έκανε πολλές ευκαιρίες στη Νέα Σμύρνη. Το κοντέρ έγραψε 17 τελικές προσπάθειες συνολικά και αυτό δεν αμφισβητείται. Το ίδιο και τα 52 γεμίσματα των παικτών του "Δικεφάλου" που αποδεικνύουν πώς η δημιουργία φάσεων ήρθε κυρίως από την ατομική ποιότητα που διαθέτει ο ΠΑΟΚ. Ούτε αυτοματισμοί, ούτε φάσεις ξεκάθαρα δουλεμένες στην προπόνηση.

Είναι εμφανές ότι η ομάδα του Χουμπ Στέφενς ψάχνει ακόμη την ομοιογένεια της και τη συνοχή της. Φάνηκε και στην άμυνα αυτό, σε συγκεκριμένες φάσεις και κυρίως στη φάση του φάουλ που έφερε το πρώτο γκολ.

Ποιο είναι το πλάνο τελικά;

Γιατί, όμως, ο ΠΑΟΚ δεν έχει ομοιογένεια και αυτοματισμούς στο παιχνίδι του, παρότι πιάνουμε Φλεβάρη; Γιατί πολύ απλά ο Χουμπ Στέφενς δεν έχει αποφασίσει ακόμη τι θα παίξει και με ποιους παίκτες θα το κάνει. Με 4-4-2, Κατσουράνη και Λίνο στην άμυνα άρχισε η χρονιά, με 4-2-3-1, τον Κατσούρ δεκάρι, τον Τζαβέλλα στόπερ και τον Σπυρόπουλο μπακ αντί του Λίνο κυλάει.

Και αυτό ενώ ο Μαντούρο αποκτήθηκε γιατί-κατά δήλωση Στέφενς-"μας δίνει χαρακτηριστικά που μας λείπουν όταν ο Κατσουράνης δεν παίζει χαφ" (άρα σκεφτόταν τον αρχηγό της Εθνικής ως αμυντικό) και πριν λίγες μέρες ο ΠΑΟΚ απέκτησε και δεκάρι, τον Μάρτενς.

Κι ο Μάρτενς με μία μόλις προπόνηση στα πόδια του μπήκε να γυρίσει το ματς στο 1-0 την ώρα που ο Μαντούρο, που... άρον-άρον μπήκε στα δύο πρώτα ματς για να πάρει χρόνο συμμετοχής και ρυθμό, έμεινε στον πάγκο.

Έχω πραγματικά δεκάδες ερωτήματα να θέσω για επιλογές και κινήσεις από τον πάγκο, αλλά, αν το κάνω, θα χαθεί, πραγματικά, η μπάλα.

Προτιμώ να πάω στο πιο ουσιαστικό για μένα κομμάτι και να αναρωτηθώ δημόσια. Τελικά ποιο είναι το φετινό πλάνο του ΠΑΟΚ; Πήγε να φτιάξει μία ομάδα που θα χτυπούσε τον τίτλο του πρωταθλήματος και μόλις είδε ότι δεν της... βγαίνει, την ... ξήλωσε για να την... ξαναράψει, με ορισμένες προσθαφαιρέσεις, στα μέτρα του Κυπέλλου;

Υπάρχει σχέδιο για δημιουργία ομάδας διετίας ή τριετίας με απώτερο στόχο τον τίτλο και τη δεδομένη χρονική περίοδο ο Ολλανδός τεχνικός του ΠΑΟΚ, με τη συναίνεση της διοίκησης και του Σαββίδη, πειραματίζεται για να έχει τα κατάλληλα πορίσματα το καλοκαίρι;

Μήπως, ο ΠΑΟΚ προσπαθεί να συνδυάσει τις δικές του υποχρεώσεις και τους στόχους του με τις μεμονωμένες επιθυμίες των διεθνών παικτών από τους οποίους περιμένει έσοδα από το Μουντιάλ;

Ό,τι από τα παραπάνω ή ακόμη και κάτι άλλο κι αν ισχύει, το μεγάλο ζήτημα είναι πώς δεν έχει ξεκαθαρίσει στα μάτια του κόσμου του ΠΑΟΚ.

Απέχει γιατί δεν έχει πειστεί

Ο οπαδός του "Δικεφάλου" έχει και ποδοσφαιρική κρίση και μυαλό για να αντιληφθεί πώς η ομάδα, παρά το συμμάζεμα του Σαββίδη και την οικονομική ευμάρεια στην οποία έχει μπει διοικητικά, πορεύεται χωρίς πυξίδα στο αγωνιστικό κομμάτι. Αυτός είναι ο λόγος που η παρουσία στις κερκίδες της Τούμπας είναι κατώτερη των προσδοκιών και στο αεροδρόμιο οι δημοσιογράφοι ήταν περισσότεροι από τους φιλάθλους για να υποδεχθούν τον Μάρτενς.

Ωρα να μιλήσουν επιτέλους για το τι χτίζουν

Είναι, όμως, πολύ μεγάλο κρίμα, να διαπιστώνει κανείς ότι αυτή η ομάδα έχει όλα τα φόντα να πάει ψηλά και να μην το πετυχαίνει από δικά της λάθη. Γι' αυτό και επιμένω πώς το πρώτο που οφείλουν ο Σαββίδης, οι συνεργάτες του και ο Στέφενς να κάνουν, είναι να βγουν δημόσια και να εξηγήσουν με λεπτομέρειες το αγωνιστικό πλάνο τους.

Προσέξτε! Το πλάνο όχι τον στόχο που αυτό θα εξυπηρετήσει. Ξέρουμε πώς ο Σαββίδης θέλει να βάλει από κάτω τον Μαρινάκη και ο ΠΑΟΚ να γίνει η πρώτη δύναμη στην Ελλάδα. Το ζητούμενο είναι, όμως, με ποιον τρόπο το επιδιώκει. Ρίχνοντας κάθε χρόνο χρήματα για μεταγραφές και ζητώντας το άμεσο αποτέλεσμα μέσα σε μία σεζόν ή χτίζοντας σταδιακά κάτι μεγάλο; Αυτά θέλει να ακούσει ο κόσμος του ΠΑΟΚ προκειμένου να νιώσει και πάλι το όραμα που του είχε γεννηθεί στο ξεκίνημα της εποχής Ζαγοράκη και να συσπειρωθεί γύρω από την ομάδα...

Υ.Γ. Ίσως ορισμένοι θεωρήσουν ότι το παραπάνω άρθρο είναι ένας εύσχημος τρόπος για να αποφύγω να γίνω δυσάρεστος σε κάποιους παίκτες για την απόδοσή τους. Ακόμη και αν το ήθελα, όμως, ο τηλεοπτικός φακός ή τα μάτια του καθενός που πάει στο γήπεδο είναι ο καλύτερος καθρέφτης για καθένα από αυτά τα παιδιά-γιατί οι ποδοσφαιριστές είναι πάντα παιδιά-που μάλλον δεν έχουν καταλάβει σε ποιον ποδοσφαιρικό παράδεισο βρίσκονται, για τα δεδομένα της χώρας μας.

Ο Σαββίδης, καθ' υπόδειξη των συμβούλων του που πάντα έβαζαν σε πρώτη μοίρα τους παίκτες, τους τα έχει δώσει όλα (ακόμη και τη φόρμα τους, τη βγάζουν οι φροντιστές), αλλά στην πραγματικότητα, όχι το πιο ουσιαστικό. Έναν άνθρωπο της ομάδας (δεν μιλώ για τον προπονητή), με πυγμή, που στα εύκολα να... τους βάζει χέρι για να προλάβει το κακό και στα δύσκολα να βγαίνει πρώτος μπροστά να τους υπερασπιστεί.