Γλιτώνει στο παρά πέντε την έκρηξη

Ο ΠΑΟΚ είναι μία ομάδα ταλαιπωρημένη, κουρασμένη από τα πολλά παιχνίδια και έχει ο δίκιο ο Χουμπ Στέφενς να το επικαλείται ως δικαιολογία στο χθεσινό παιχνίδι με την Άλκμααρ.

Από την άλλη, αποτελεί μία σκληρή πραγματικότητα πώς η ανδρική ομάδα του "Δικεφάλου" αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες από τα... δεύτερα της Άλκμααρ και αν δεν υπήρχε ο πιτσιρικάς Στέλιος Πόζογλου να σκοράρει στο ντεμπούτο του λίγο πριν το τελικό σφύριγμα του Αγγλου Όλιβερ θα τον υποχρέωναν και σε ήττα.

Από μόνο του το γεγονός αυτό αποτελεί την καλύτερη απόδειξη ότι οι παίκτες που βγαίνουν από τις Ακαδημίες του ολλανδικού συλλόγου είναι υψηλής ποιότητας και ξεπερνούν το μέσο όρο σε όλα τα στοιχεία που πρέπει να συγκεντρώνει ένας σύγχρονος ποδοσφαιριστής για να κάνει καριέρα. Τεχνική, δύναμη, ταχύτητα, αλτικότητα και κυρίως κορμιά που έχουν δουλευτεί έτσι ώστε να εξαλείψουν τις ατέλειες της φύσης.

Συμφωνώ με το Στέλιο το Γρηγοριάδη που ανέδειξε αυτή την παράμετρο ως κυρίαρχη του χθεσινού αγώνα και προεκτείνω τη σκέψη μου τονίζοντας πώς το παράδειγμα της ΑΖ πρέπει να αποτελέσει το μπούσουλα για τον τρόπο που κινούνται οι Ακαδημίες και στην Ελλάδα.

Ο ΠΑΟΚ έχει κάνει βήματα προόδου σ’ αυτό τον τομέα, αλλά ακόμη πρέπει να διανύσει αρκετό δρόμο για να φτάσει να βγάζει ολοκληρωμένους παίκτες. Οι μικρές ομάδες του ΠΑΟΚ είναι γεμάτες αυθεντικά ταλέντα, που, όμως, έχουν χτυπητές αδυναμίες.

Σε άλλον λείπουν τα σωματικά προσόντα, άλλος είναι αργός, άλλος υπολείπεται σε τεχνική και άλλος σε δύναμη. Το σύγχρονο ποδόσφαιρο, όμως, απαιτεί παίκτες που πέρα από την καλή σχέση τους με τη μπάλα, οφείλουν να είναι και μικροί δεκαθλητές για να σταθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η απαξίωση του Γκαρσία σε τι εξυπηρετούσε;

Κι αν το παραπάνω ζήτημα απαιτεί χρόνο και χρήμα για να φέρει στον ΠΑΟΚ αποτελέσματα, υπάρχει κάτι άλλο που "φώναζε"για άμεση λύση και, έστω και στο παρά πέντε, αυτή δίνεται. Μιλώ για το θέμα Γκαρσία που επανέφεραν στο προσκήνιο, τόσο ο κόσμος του ΠΑΟΚ με τα συνεχόμενα συνθήματα για τον Ουρουγουανό, όσο και ο Στέφενς με τον τρόπο με τον οποίο μίλησε στη συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα με την Άλκμααρ.

" Εγώ κρίνω ποιους χρησιμοποιώ από τη δουλειά στην προπόνηση" τόνισε ο Ολλανδός τεχνικός, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο αν θα δούμε τον Γκαρσία ξανά στο γήπεδο και λίγο αργότερα όταν αποχωρούσε από την αίθουσα Τύπου, του είπε εμφανώς εκνευρισμένος: " Έλα στην προπόνηση να δεις τι κάνει ο Γκαρσία".

Όλοι γνωρίζαμε ότι ο Στέφενς δεν θεωρεί τον Γκαρσία ενεργό ποδοσφαιριστή, η χθεσινή δήλωση, όμως, έβγαλε και μία δυσφορία από την πλευρά του προπονητή του ΠΑΟΚ για το γεγονός πώς ήταν αναγκασμένος να δουλεύει ακόμη μαζί του.

Προφανώς τόσο καιρό δεχόταν αναγκαστικά μία επιλογή της διοίκησης και του Σαββίδη προσωπικά, ο οποίος το καλοκαίρι έφερε τον Ουρουγουανό πίσω στον ΠΑΟΚ. Πλέον, όμως, αυτή η δυσφορία και μαζί η απόφαση του Ολλανδού τεχνικού να έχει εδώ και καιρό εκτός πλάνων ομάδας τον έμπειρο μέσο δεν μπορούσε να κρυφτεί.

Τα χαρτιά άνοιξαν απ' όλες τις πλευρές και όλα δείχνουν πώς το διαζύγιο ΠΑΟΚ-Γκαρσία θα ανακοινωθεί πολύ σύντομα, καθώς ο Ουρουγουανός θέλει να συνεχίσει να παίζει ποδόσφαιρο και ήδη έχει συζητήσεις για τον επόμενο σταθμό της καριέρας του.

Το ερώτημα είναι γιατί έπρεπε να φθάσουμε μέχρι το σημείο ο Στέφενς να μιλήσει με τρόπο απαξιωτικό που παραλίγο να δημιουργήσει μεγαλύτερες εντάσεις.

Διότι μόνο απαξιωτική μπορεί να χαρακτηριστική μία προτροπή του τύπου «έλα στην προπόνηση να δεις τον Γκαρσία». Τι να δει, δηλαδή, κάποιος από ένα παίκτη που έχει αγωνιστεί στη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Μίλαν, 36 χρονών, που γνωρίζει εδώ και μήνες πώς δεν υπολογίζεται από τον προπονητή του;.

Τι περίμενε, δηλαδή, ο Στέφενς, ο Γκαρσία να έχει την όρεξη του Πόζογλου και του Δεληγιαννίδη; Ή ότι ο "Κανάριο" θα "σκύλιαζε" επειδή του έδωσε την… τρομερή ευκαιρία να παίξει βασικός κόντρα στην Αναγέννηση Καρδίτσας (με όλο το συμπάθιο και το σεβασμό στη θεσσαλική ομάδα);

Νομίζω και ο ίδιος ο Γκαρσία και ο κόσμος του ΠΑΟΚ γνωρίζουν πώς πλέον ο αγαπημένος της ΠΑΟΚτσήδικης κερκίδας δεν μπορούσε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα. Όμως, σ’ αυτό το σύνολο με τις ελλείψεις στη μεσαία γραμμή και τα συνεχόμενα παιχνίδια ήταν εφικτό να δώσει βοήθειες.

Γι’ αυτό και περίμεναν από τον Στέφενς να τον χρησιμοποιεί επιλεκτικά, 30, 40 λεπτά, όταν η ομάδα είχε ανάγκη ένα παίκτη με εμπειρία και οι χαφ της ανάσες. Αυτό ήθελαν να πουν και οι οπαδοί φωνάζοντας συνεχώς συνθήματα υπέρ του Γκαρσία προς το φινάλε του αγώνα με την Άλκμααρ.

Άλλωστε, ο ίδιος ο Στέφενς, για να πάμε πάλι από εκεί όπου αρχίσαμε, επικαλέστηκε την κούραση και την έλλειψη εναλλακτικών λύσεων στη μεσαία γραμμή. Τόσο κακός ήταν ο Γκαρσία για να μην μπορεί να παίξει ούτε και τώρα;

Όπως και να ‘χει, το θέμα Γκαρσία κλείνει και αποφεύγεται το ενδεχόμενο να μετατραπεί σε βόμβα που η έκρηξή της θα προκαλούσε σοβαρά ρήγματα στα θεμέλια της ομάδας. Και δεν μιλάω για έκρηξη του έμπειρου μέσου, αλλά για πιο θορυβώδεις αντιδράσεις από πλευράς κόσμου στο επόμενο… στραβό αποτέλεσμα που θα στερούσε από τον ΠΑΟΚ και κάποιο στόχο.

Το "καμπανάκι" ήχησε πολύ δυνατά, η διοίκηση αντέδρασε άμεσα και πλέον το ενδιαφέρον, αν ο Γκαρσία κάνει πράξη την επιθυμία του να παίξει και πάλι ποδόσφαιρο, εστιάζεται στο τι θα προσφέρει στην επόμενη ομάδα του.

Εκεί θα αντιληφθούμε όλοι μας αν είχε δίκιο και σε ποιο βαθμό ο Στέφενς που τον είχε... ξεγράψει από τα πλάνα του.