Ήταν δεδομένο ότι για να αισθάνεται καλά ο Πανιώνιος και να πάει με άλλον αέρα στη Θεσσαλονίκη για να διεκδικήσει την πρόκριση στους “4” του Κυπέλλου Ελλάδας, θα έπρεπε στο πρώτο ματς με τον ΠΑΟΚ που έγινε το απόγευμα στη Νέα Σμύρνη να μη δεχθεί γκολ. Ακόμη και με 0-0 θα είχε πολύ πιο έντονη την αίσθηση ότι μπορεί να κάνει τη ζημιά στην Τούμπα απ' ότι την έχει τώρα. Το 1-1 δεν είναι καταδικαστικό για τους “κυανέρυθρους”, όμως, δημιουργεί τις συνθήκες για να μη στραβώσει... πολύ η ρεβάνς για τον Δικέφαλο, αν βρεθεί στην κακή του μέρα.

Τώρα, στην απευκταία περίπτωση του 0-1 στη διάρκεια του αγώνα, μπορεί να κυνηγήσει ένα γκολ που θα τον κρατά ζωντανό στην υπόθεση πρόκριση. Αν από το 0-1 έπρεπε να έχει το μονόδρομο του 2-1 τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά.

Κάτω από αυτό το πρίσμα, το γκολ που πέτυχε ο Δημήτρης Πέλκας στο 15', με... πλάτη από τον Ρισβάνη, ήταν όλο το παιχνίδι. Κι ας ισοφάρισε με γκολάρα στο 34' ο Μασούρας. Οι φιλοξενούμενοι πέτυχαν το γκολ που μετρά διπλό με τον 22χρονο μέσο, κάτι που για τον ίδιο έχει ιδιαίτερη αξία.

Κι αυτό γιατί η πιθανή πρόκριση του ΠΑΟΚ θα έχει τη δική του καθοριστική σφραγίδα. Ειδικά, ο Πέλκας έχει ανάγκη από τέτοια γκολ. Με ξεχωριστό ειδικό βάρος, που θα τον κάνουν να αλλάξει κατηγορία. Από αυτή του προικισμένου νεαρού με το ξεχωριστό ταλέντο, να πάει σε εκείνη του παίκτη που μπορεί να παίρνει πάνω του την ομάδα.

Ο μεσοεπιθετικός από τα Γιαννιτσά είναι ό,τι πιο ταλαντούχο υπάρχει αυτή τη στιγμή στον ΠΑΟΚ, σε επίπεδο Ελλήνων παικτών. Καλός χειριστής της μπάλας και με τα δύο πόδια, δυνατά σουτ και ικανότητα, κυρίως αυτό, να επιτίθεται κατά μέτωπο. Δεν το κάνουν πολλοί στη χώρα μας. Η αδυναμία του είναι ότι, μέχρι σήμερα, το κάνει ανά διαστήματα. Ξεσηκώνει τους οπαδούς του ΠΑΟΚ από τα καθίσματά τους σε κάποιες στιγμές του παιχνιδιού και σε άλλες χάνεται. Ψάχνουν να τον βρουν. Αν αποκτήσει, λοιπόν, την σταθερότητα στην καλή απόδοση τότε πραγματικά μπορεί να γίνει το αγαπημένο παιδί της κερκίδας.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι από την αρχή τον είχε ξεχωρίσει ο Ντιμίταρ Μπετμπάτοφ και του είχε πει: “αν δουλέψεις μπορείς να κάνεις σημαντική καριέρα”. Μπορεί να μην παίζει πολύ ο Βούλγαρος, αλλά με την εμπειρία που διαθέτει (έχει παραστάσεις από κορυφαίο επίπεδο) και έχοντας το χρόνο να τον παρατηρεί καλά από τον πάγκο-για να αστειευτούμε λίγο που λέει και ο Τούντορ-μπορεί να ξεχωρίζει ένα αυθεντικό ταλέντο

Δεν βγάζει πουθενά η διαχείριση με Μπερμπάτοφ

Πάμε και στα όσα είπε ο προπονητής του ΠΑΟΚ σχολιάζοντας την αυτοσυνέντευξη του “Μίτκο”. Θυμίζω τα λόγια του σε όσους δεν τα πληροφορήθηκαν: “Καταλαβαίνω πως δίνετε μεγάλη σημασία στο θέμα του Μπερμπάτοφ γιατί ήταν ένας μεγάλος παίκτης. Εγώ το αντιλαμβάνομαι διαφορετικά όμως γιατί έχω να αντιμετωπίσω 20 παίκτες. Έτσι παίρνονται αποφάσεις από μένα και τους συνεργάτες μου για το καλό της ομάδας. Δεν υπάρχει προπονητής που να μην θέλει το καλό της ομάδας του και το δικό του. Αντιλαμβάνομαι πως ο κόσμος το βλέπει διαφορετικά αλλά συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις δεν υπάρχει αντικειμενικότητα γιατί δεν ξέρουν οι φίλαθλοι τι γίνεται στα αποδυτήρια και δεν ξέρουν λεπτομέρειες από τις προπονήσεις. Εγώ παίρνω αποφάσεις μου για το καλό της ομάδας".Όταν, μάλιστα, του επισημάνθηκε ότι η διοίκηση του δίνει μακράν το μεγαλύτερο συμβόλαιο, άρα τον θεωρεί σημαντικό, πρόσθεσε: “Δεν θεωρώ πως οι ομάδες βγάζουν την ενδεκάδα βάσει των χρημάτων. Η ενδεκάδα βγαίνει από το ποιος είναι καλύτερος και όχι βάσει χρημάτων".

Τι καταλάβατε από τα παραπάνω λόγια; Προσωπικά, ότι ο Τούντορ θεωρεί τον Μπερμπάτοφ έναν κοινό ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ. Έναν από τους 20, όπως είπε.

Σ' αυτό το σημείο θυμίζω ένα κομμάτι απ' όσα είχε αναφέρει στην αυτοσύνεντευξή του ο 34χρονος φορ: “...Όταν δεν παίζω, είμαι απογοητευμένος και είμαι θυμωμένος. Δεν υπάρχει τρόπος να μου αρέσει που δεν παίζω και με πληρώνουν καλά λεφτά μέσα σε όλα αυτά που γίνονται στην Ελλάδα. Και μπορώ να βοηθήσω τον ΠΑΟΚ με τα χαρακτηριστικά που έχω και αυτό αποδείχθηκε σε όλη την καριέρα μου...”.

Θέτω το ίδιο ερώτημα: Τι καταλάβατε από τα παραπάνω λόγια; Προσωπικά, ότι ο Μπερμπάτοφ θεωρεί ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά στον ΠΑΟΚ και δεν μπορεί να “χωνέψει” το να κάθεται στον πάγκο.

Προσθέστε ακόμη ότι ο Σαββίδης, αμέσως μετά το ντέρμπι με την ΑΕΚ, δήλωσε “θέλω ο Μπερμπάτοφ να μείνει και θα μείνει”. Και φυσικά, προσθέτω, δεν γίνεται να θέλει να μείνει και να μην θέλει να παίζει, γιατί μόνο ως μαζοχισμός θα μπορούσε να θεωρηθεί να πληρώνεις κοντά 2 εκ. ευρώ για έναν χρόνο σε έναν παίκτη και να μην έχεις πρόβλημα αν κάθεται στον πάγκο.

Κατά συνέπεια, η κοινή λογική, δυστυχώς, με ωθεί στο να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι η σχέση ΠΑΟΚ-Μπερμπάτοφ οδηγείται σε αδιέξοδο. Ή, καλύτερα, αποτελεί έναν γόρδιο δεσμό. Κι ως γνωστό ο γόρδιος δεσμός παύει να υπάρχει μόνο αν τον κόψεις...

Υ.Γ 1: Πολύ καλά σωματικά προσόντα διαθέτει ο Χατζηισαΐας. Και η τεχνική του είναι πολύ καλή για Έλληνα στόπερ. Παράλληλα, έχει πάρει εμπειρίες από τα γήπεδα της Σούπερ Λίγκας. Η μεταπήδησή του στον ΠΑΟΚ έρχεται στο καταλληλότερο χρονικά σημείο.

Υ.Γ. 2 Το καλοκαίρι ο Τζαβέλλας υποσχέθηκε στον εαυτό του και τον κόσμο του ΠΑΟΚ ότι θα πάψει να κάνει τα λάθη της περασμένης σεζόν και θα κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει τον Δικέφαλο και την καριέρα του. Μέχρι στιγμής, αποδεικνύεται υποδειγματικά συνεπής στις δεσμεύσεις του με τις εμφανίσεις που κάνει.

Υ.Γ 3: Και ένα μήνυμα προς τον καθόλα άξιο (και δεν είναι καθόλου ειρωνεία αυτό) υπεύθυνο Τύπου της ΠΑΕ Πανιώνιος που ήθελε να βάλει τέλος στο πινγκ πονγκ των ερωταπαντήσεων Τούντορ-δημοσιογράφων για τον Μπερμπάτοφ, επικαλούμενος τον κανονισμό της ΕΠΟ που ορίζει οι συνεντεύξεις Τύπου των προπονητών για τα ματς Κυπέλλου να εστιάζονται μόνο σ' αυτά. Δεν θα είχα πρόβλημα να το δεχθώ, αν ο ίδιος ο Τούντορ έλεγε “ δεν θέλω να μιλήσω για τον Μπερμπάτοφ είμαστε εδώ για το ματς Κυπέλλου”.

Προς τιμήν του, όμως, ο Κροάτης τεχνικός, αντιλαμβανόμενος το ενδιαφέρον και τη σημασία που έχει το όλο θέμα για τη φίλαθλη Ελλάδα και όχι μόνο τους οπαδούς του ΠΑΟΚ, ήταν πολύ ανοικτός στο να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις επ' αυτού. Καλή είναι η τυπολατρία, αλλά να μην χάνουμε την ουσία....