Η πρώτη δικαίωση του σχεδίου Ιβάν - Άρνεσεν
Ο Κώστας Πετρωτός κάνει μία πιο βαθιά ανάγνωση του πρώτου ντέρμπι της σεζόν για τον νέο ΠΑΟΚ που πέτυχε ανατροπή κόντρα στην ΑΕΚ χωρίς πολύ καλή απόδοση και όλα τα όπλα του στη μάχη
Ορισμένοι αρχίζουν να ανακαλύπτουν τώρα τον νέο ΠΑΟΚ, Λογικό, καθώς δεν είναι όλοι υποχρεωμένοι, όπως οι ρεπόρτερ της ομάδας και εκείνοι που αφιερώνουν καθημερινά αρκετές ώρες, να παρακολουθούν βήμα-βήμα την εξέλιξή της.
Παράγει, λένε, πολλές ευκαιρίες στη διάρκεια κάθε αγώνα. Ισχύει η διαπίστωσή τους, με τη διαφορά ότι χθες το έκανε χωρίς να πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης. Τα χαφ του ήταν σε μέτρια μέρα, το ίδιο και ο ένας από τους ακραίους του (Κωνσταντινίδης). Το πλάνο, όμως, του 3-5-2- ή 3-4-3 όπως το “βαφτίζει” ο Τούντορ έχει δουλευτεί αρκετά και συν τοις άλλοις ο Δικέφαλος διέθετε και δύο παίκτες πυραυλοκίνητους.
Ο Ροντρίγκες και ο Μακ έβαζαν τη μπάλα κάτω και περνούσαν όποιον συναντούσαν στον δρόμο τους. Ένα γκολ ο 25χρονος από το Πράσινο Ακρωτήρι, ένα πέναλτι προσφορά Σοϊλέδη και οι γηπεδούχοι είχαν ό,τι χρειαζόταν για να ξεπεράσουν το σοκ του 0-1 από τον Αραβίδη (κι όμως είναι δυνατόν ένας παίκτης με ύψος 1.78μ. να κερδίζει στον αέρα έναν τερματοφύλακα ύψους 1.98μ. που θέλει να λέει ότι κάνει έξοδο με χέρια υψωμένα στη μικρή του περιοχή!) με το... καλημέρα στο δεύτερο μέρος.
Και δεν ήταν μόνο αυτά που ξεπέρασαν. Βάλτε και την απειρία του Τούντορ που έκανε λάθη διαχείρισης (οι αλλαγές του είναι όλες υπό συζήτηση, κυρίως το γιατί έπρεπε να χαραμίσει μία κίνηση επειδή δεν έβαλε τον Κάτσε στο βασικό σχήμα-αν και άφησε υπονοούμενα για... κάτι σαν πειθαρχικό παράπτωμα, αλλά και το γιατί έπρεπε να βάλει αμυντικό στο φινάλε και να μεταφέρει το παιχνίδι στην περιοχή της ομάδας του ενώ η ΑΕΚ δεν απειλούσε). Ίσως, τα λάθη διαχείρισης οφείλονταν και σε μία εμφανή νευρικότητα-άγχος που έβγαζε, πιθανόν γιατί αισθανόταν πιεσμένος.
Υλικό για να κερδίσει άνετα και όχι να αγχώνεται
Το ότι ο... έτσι και έτσι (sic) ΠΑΟΚ κέρδισε την ΑΕΚ με ανατροπή οφείλεται-κατά την ταπεινή άποψή μου- στην σαφή υπεροχή του σε ποιότητα και ποσότητα εναλλακτικών λύσεων στο έμψυχο δυναμικό του.
Θα αναφέρω μόνο παίκτες που έμειναν στον πάγκο ή κόπηκαν από την αποστολή. Ζάιρο, Κίτσιου και Χαρίσης είδαν το ματς μέχρι το τέλος παρέα με τον Τούντορ και τους συνεργάτες του. Κοροβέσης, Μυστακίδης, Σκόνδρας και Γκολάσα ( για θρησκευτικούς λόγους, αλλά δεν έχει σημασία, πάλι δεν θα ήταν βασικός) κόπηκαν από την 18άδα ( και δεν βάζω και τον νεαρό Σαββίδης, ούτε τραυματίες όπως ο Λέοβατς, ο Τασίμιροτ και ο Άντονις). Αναρωτηθείτε πόσοι από αυτούς θα μπορούσαν να έχουν φανέλα βασικού στην τωρινή ΑΕΚ.
Ο ΠΑΟΚ για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια νιώθει ότι διαθέτει δύο και τρεις αξιόλογες λύσεις σε κάθε θέση και αυτό αν μη τι άλλο είναι μία πρώτη δικαίωση του πλάνου πάνω στο οποίο αποφάσισαν να πορευτούν Σαββίδης και Άρνεσεν.
Με αυτό τον τρόπο καλύπτονται τραυματισμοί, τιμωρίες, ακόμη και το ντεφορμάρισμα κάποιων παικτών ανά περίοδο (αν και σ' αυτή την τελευταία παράμετρο δεν έχουμε φθάσει ακόμη) και ο ΠΑΟΚ μπορεί να αισθάνεται σίγουρος ότι δεν θα ξεφουσκώσει στην πορεία.
Φαίνεται, κατά συνέπεια, ότι το χέρι μπήκε στην τσέπη από τον Σαββίδη, αλλά αυτή τη φορά με σχέδιο που δημιουργεί ασφαλιστικές δικλείδες ότι τα χρήματα πιάνουν τόπο.
Το παράδειγμα Ροντρίγκες “φωνάζει”: μη βιάζεστε
Κάπως πιο χαμογελαστός πρέπει να αισθάνεται και ο άνθρωπος που κλήθηκε να διαχειριστεί τη διάθεση του Σαββίδη να “σπρώξει” χρήμα στη μεταγραφική αγορά, παρότι ο ομογενής επιχειρηματίας λίγους μήνες πριν είχε δώσει σχεδόν 11 εκ. ευρώ για να πιει το πιο ακριβό τσάι της ζωής του, στην εθιμοτυπική συνάντηση που είχε με την προϊσταμένη της ΦΑΕ Θεσσαλονίκης τη μέρα που την επισκέφθηκε για να πληρώσει τα χρέη του ΠΑΟΚ.
Ο Φρανκ Άρνεσεν είχε αρχίσει να εισπράττει γκρίνια για τις επιλογές του (κυρίως λόγω των γκαφών που έκανε ο Όλσεν). Μέχρι πριν το ντέρμπι, ο Γκάρι Ροντρίγκες που ο Δανός έφερε από την Ισπανία κινούταν σε ρηχά νερά. Χθες, πάτησε γκάζι και... απογείωσε την Τούμπα στέλνοντας, παράλληλα και το μήνυμα: “μη βιάζεστε να κρίνετε”.
Κι αυτό ισχύει και για τον Σάμπο. Και χθες, όπως και στα προηγούμενα ματς, δεν συγκλόνισε, αλλά δεν μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι δεν διαθέτει ποιοτικά στοιχεία. Το γιατί δεν τα βγάζει ακόμη είναι ένα άλλο θέμα. Παίζουν πολλά πράγματα ρόλο. Τα αγγλικά που δεν μιλάει, το γεγονός ότι ήρθε από μία επαρχιακή ομάδα της Σλοβακίας (Σπάρτακ Τρνάβα) σε έναν σύλλογο με μεγάλες απαιτήσεις και, κατά συνέπεια, μεγάλη πίεση.
Θέλει, όμως, υπομονή. Ας μην ξεχνά κανείς ότι οι αυτοί παίκτες δεν μπαίνουν σε έναν μονταρισμένο, από πέρυσι, σύλλογο, αλλά σε μία ομάδα που τώρα συνθέτει τα κομμάτια του παζλ.
Μένουμε εδώ, όμως, Ούτως ή άλλως ακολουθεί ένα “τρελό” σερί δύσκολων ματς (Ατρόμητος, Ντόρτμουντ, Ολυμπιακός σε οκτώ μέρες), μετά την ολοκλήρωση του οποίου θα μπορούμε να κάνουμε πιο ασφαλείς αναλύσεις για τον ΠΑΟΚ του Τούντορ, του Σαββίδη και του Άρνεσεν κυρίως, στηριγμένες σε πιο μεγάλο δείγμα.
Υ.Γ. Τα άκουσα χθες φεύγοντας από την Τούμπα και είπα να το μοιραστώ μαζί σας: “Φαντάσου να κάνει δεκτή την πρόκληση του Σαββίδη για να ανέβει στην Τούμπα ο Μαρινάκης και όταν πάει στην σουίτα του να τον δει να φορά τη στολή παραλλαγής του ΠΑΟΚ...”.