Ιβάν, ο ΠΑΟΚ δεν θέλει απλά ενότητα

Πολλά ενδιαφέροντα εξήγγειλε στην γιορτή που διοργάνωσε ο Ιβάν Σαββίδης.

Μίλησε για νέο, υπερσύγχρονο, προπονητικό κέντρο, για την πρόταση που έκανε στον Πρωθυπουργό για να κλείσει το θέμα των χρεών, την διάθεσή του να πάει τον ΠΑΟΚ στην κορυφή και φυσικά για την ανάγκη να προχωρήσει άμεσα και το πλάνο δημιουργίας νέου γηπέδου σε συνεργασία με τον Ερασιτέχνη.

Λαμπερά και πολύ ουσιαστικά, εφόσον γίνουν, όλα αυτά, αλλά θα μου επιτρέψετε να σταθώ σε μία φράση που χρησιμοποίησε ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ για να δείξει πόσο σημαντική είναι για τον σύλλογο η ύπαρξη ενότητας.

Είπε, λοιπόν, ο 53χρονος επιχειρηματίας απευθυνόμενος στα μέλη του ενιαίου ΠΑΟΚ που είχε απέναντί του: "Αν εγώ πάρω ένα δρόμο, εσείς με ακολουθείτε και κάνω λάθος δεν θα πετύχουμε τίποτα. Αν τραβήξετε εσείς μπροστά και εγώ χαθώ στην πορεία μου, πάλι δεν θα γίνει τίποτα. Γι' αυτό πρέπει να πάμε μαζί, δίπλα-δίπλα για να φτάσουμε τον ΠΑΟΚ ψηλά" .

Μου προκάλεσε πραγματικά μεγάλη εντύπωση η ανάλυση του τρόπου που σκέφτεται ο Σαββίδης και στο μυαλό μου ήρθε η προ εξαετίας προσπάθειά του να πάρει τον ΠΑΟΚ. Τότε, λοιπόν, ο Σαββίδης δεν είχε μπορέσει να αντιληφθεί-δεν βοηθούσαν και οι εκπρόσωποί του εκείνη την εποχή-το ιδιότυπο καθεστώς που ισχύει στην Ελλάδα με την ύπαρξη ερασιτεχνικών σωματείων που, ως θεματοφύλακες του συλλόγου, κατέχουν το 10% των μετοχών της ΠΑΕ και πάνω σ' αυτή τη βάση είναι δομημένη η σχέση τους.

Μάλιστα, εκείνη την περίοδο είχαν βρεθεί αρκετοί που λοιδορούσαν τον Σαββίδη μιλώντας για το... φτωχαδάκι από τη Ρωσία που φορούσε πάντα το ίδιο σακάκι και ήθελε, τάχα, να αγοράσει τον ΠΑΟΚ.

Ο ηγέτης που έχει ανάγκη ο ΠΑΟΚ

Τα χρόνια πέρασαν και ο Σαββίδης όχι μόνο αγόρασε τον ΠΑΟΚ, αλλά στην κυριολεξία τον κράτησε όρθιο λίγο πριν το γκρεμό, όταν ήδη είχε αρχίσει να αποψιλώνεται η ομάδα (πωλήσεις Βιεϊρίνια, Μαλεζά) για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα οικονομικά. Ο ομογενής επιχειρηματίας δεν είχε καμία σχέση με την πρώτη απόπειρά του στον τρόπο προσέγγισης της οικογένειας του ΠΑΟΚ. Οι εκπρόσωποί του κινήθηκαν με σοβαρότητα και μεθοδικότητα και σε μικρό χρονικό διάστημα, αφού έδειξε πρώτα τα πειστήρια της σοβαρότητας του ενδιαφέροντός του, χορηγώντας δάνειο 2 εκ. ευρώ στην ΠΑΕ, πήρε το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών στα χέρια του.

Ο Σαββίδης αποφάσισε να έρθει κοντά στον ΠΑΟΚ, σε όλα τα μέλη της “ασπρόμαυρης" οικογένειας, γιατί αντιλήφθηκε ότι έτσι θα άρχισε να κερδίζει τη συμπάθεια του κόσμου και θα μπορέσει πολύ πιο σύντομα να προχωρήσει την επένδυσή του.

Σχεδόν τέσσερις μήνες μετά τη μέρα που έγινε μεγαλομέτοχος του ποδοσφαιρικού ΠΑΟΚ, ο Σαββίδης είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού, δείχνοντας να έχει πιάσει πολύ καλά το σφυγμό του συλλόγου.

Θα αναρωτηθεί κανείς προς τι αυτή η αναδρομή και τι σχέση έχει με τη φράση του Σαββίδη που ανέδειξα στην αρχή του κειμένου.

Και πάω κατευθείαν στο ζουμί: Ο Σαββίδης άλλαξε, έχει έρθει κοντά στην οικογένεια του ΠΑΟΚ, από την άλλη πλευρά τι γίνεται όμως; Η οικογένεια του ΠΑΟΚ άλλαξε; Αποτίναξε παθογένειες που κουβαλούσε επί πολλά χρόνια;

Θα μου επιτρέψετε να αμφιβάλλω αν και φαντάζομαι ότι και οι περισσότεροι έχετε την ίδια άποψη. “Στρατόπεδα”, μικροσυμφέροντα, εμείς και αυτοί, και το "ΠΑΟΚ πάνω απ' όλα” να μοιάζει σαν το πιο σύντομο ανέκδοτο. Όλοι ψάχνουν την πρόσβαση στο Σαββίδη και πολλές φορές για να το πετύχουν, χρησιμοποιούν χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Με όλα αυτά που είχαν δημιουργηθεί τα προηγούμενα χρόνια, αναρωτιέμαι πραγματικά τι θα συνέβαινε αυτή την περίοδο στον ΠΑΟΚ, αν δεν είχε εμφανιστεί σαν ο από μηχανής Θεός ο Ιβάν Σαββίδης.

Ας μην μπούμε σ' αυτή τη σκέψη, γιατί θα χάσουμε το δάσος ψάχνοντας το δέντρο. Και το δάσος είναι ότι ο ΠΑΟΚ δεν χρειάζεται μόνο ενότητα. Έχει ανάγκη και από έναν ηγέτη. Το επιχείρησε και με τον Θόδωρο Ζαγοράκη, αλλά ο πρώην πρόεδρος της ΠΑΕ και ήρωας του EURO 2004... χάθηκε κάπου στη μετάφραση, αφού είχε μάθει στη ζωή του να παίζει ποδόσφαιρο και όχι να διοικεί εταιρίες.

Ο Σαββίδης, όμως, είναι κάτι άλλο. Αυτοδημιούργητος, σκληρός εκεί που χρειάζεται με τεράστια γνώση γύρω από το διοικείν και τεράστια εμπειρία, ανθρώπων και καταστάσεων. Είναι αυτός που μπορεί και πρέπει να χαράξει τη γραμμή πάνω στην οποία οφείλει να κινηθεί ο ΠΑΟΚ για να ξεφύγει επιτέλους από την κατάσταση της χρυσής μετριότητας, της ομάδας που πάντα μπορούσε να πετύχει κάτι σπουδαίο, αλλά ελάχιστες φορές το έκανε.

Για να το πετύχει, όμως, το σωστό δεν είναι να προχωρά μαζί, δίπλα-δίπλα με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας του ΠΑΟΚ, αλλά ένα βήμα μπροστά τους. Όπως κάνουν οι πραγματικοί ηγέτες. Να βάλει επιτέλους τους σωστούς κανόνες για να γίνει επιτέλους παραγωγικό το παιχνίδι μέσα στον ΠΑΟΚ. Διότι, αν για παράδειγμα, περίμενε από την οικογένεια του ΠΑΟΚ να προχωρήσει από μόνη το θέμα του νέου γηπέδου, μάλλον και μετά από 20 χρόνια αφιερώματα για τη θρυλική Τούμπα που χτίστηκε το 1959 θα κάναμε.

Αυτά τα ολίγα για προβληματισμό χρονιάρες μέρες. Καλά Χριστούγεννα σε όλους.