Θα αποτελούσε καταστρατήγηση της λογικής του ποδοσφαίρου να κέρδιζε χθες ο ΠΑΟΚ το τρόπαιο από αυτό τον Παναθηναϊκό, όσο κι αν το ήλπιζαν οι φίλοι του «Δικεφάλου» και επιχειρηματολογούσαν κάποιοι γι’ αυτό, μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων.

Κι αυτό δεν το υποστηρίζω γιατί οι «πράσινοι» ατομικά έχουν καλύτερους παίκτες από αυτούς που συμπληρώνουν το ρόστερ του ΠΑΟΚ, αλλά επειδή χθες στο ΟΑΚΑ κοντραρίστηκαν μία ομάδα με ταυτότητα και δουλεμένη πάνω σε συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο από την αρχή της περιόδου και ένα σύνολο που ράβεται και ξηλώνεται από το περασμένο καλοκαίρι.

Ο ΠΑΟΚ του υπηρεσιακού Γεωργιάδη που μέσα σε λίγες εβδομάδες κλήθηκε να διορθώσει τις ανορθογραφίες του προηγούμενου τεχνικού (ή, για την ακρίβεια, των ανθρώπων που συμμετείχαν στο αγωνιστικό πλάνο που σχεδιάστηκε από το καλοκαίρι) είχε απέναντί του τον Παναθηναϊκό του Αναστασίου που αυτός δούλεψε από την αρχή με την ομάδα του, με τους παίκτες που διάλεξε σε συνεργασία με τον Νταμπίζα.

Αυτά οφείλει να κρατήσει από το χαστούκι

Και επειδή στο συγκεκριμένο κείμενο μας ενδιαφέρει ο ΠΑΟΚ, αν θέλουμε να ασκήσουμε γόνιμη κριτική, να κρατήσουμε δηλαδή κάτι χρήσιμο από το ηχηρό χαστούκι του τελικού, ξεπερνάμε την πίκρα του κόσμου και τα σκυμμένα κεφάλια των παικτών στο φινάλε του αγώνα και καταγράφουμε τα εξής:

-Στο χθεσινό ματς φάνηκε πόσο λάθος νοοτροπία είχε ο ΠΑΟΚ από την ώρα που κληρώθηκε να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό στα ημιτελικά του Κυπέλλου. Για τον «Δικέφαλο» τα δύο εκείνα παιχνίδια δεν είχαν αύριο-αυτό δεν έβγαινε από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην ομάδα τότε;-και αποδείχθηκε με πικρό τρόπο στην πράξη. Ο «Δικέφαλος» κατέθεσε όλα τα αποθέματα ενέργειας και ψυχολογίας τη Μεγάλη Τετάρτη και για χθες δεν του έμεινε τίποτα.

-Αποδείχθηκε πώς μία ομάδα δεν γίνεται να αρχίζει τη σεζόν με… υποχρεωτικό στόχο την κατάκτηση ενός τίτλου, όταν προηγουμένως δεν έχει φτιάξει μία ομάδα με συγκεκριμένη αγωνιστική ταυτότητα, αυτοματισμούς και ξεκάθαρο πλάνο. Ο ΠΑΟΚ έχτισε ένα σύνολο για να προχωρήσει στο Τσάμπιονς Λιγκ και να βάλει, υποτίθεται τις βάσεις, για να διεκδικήσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας. Άρχισε να… την ξηλώνει όταν έχασε με 4-0 από τον Ολυμπιακό και μπήκε στη διαδικασία να κάνει μεταγραφές το Γενάρη. Πήρε παίκτες όπως ο Νάτχο και ο Ινσαουράλδε και έβαλε στόχο πιο πάνω απ’ όλους το Κύπελλο. Για να τον πετύχει άλλαξε και τον πιο ακριβοπληρωμένο προπονητή στην ιστορία του. Ομάδα, όμως, με συγκεκριμένη ταυτότητα και πάλι δεν απέκτησε. Και πώς να το κάνει όταν είχε μόνο λίγες εβδομάδες μπροστά του.

-Μετά το δεύτερο χαστούκι το ερώτημα είναι, σε πρώτη φάση, αν ο ΠΑΟΚ θα μπορέσει να έχει μία αξιοπρεπή εικόνα στα πλέι οφ προκειμένου να κρατήσει το… κεκτημένο της δεύτερης θέσης. Για όσους έχουν στο μυαλό τους τον περσινό Μάη, τονίζω ότι ο Παναθηναϊκός δεν είναι όπως πέρσι και ο Ατρόμητος μοιάζει ακόμη πιο συμπαγής απ’ ότι ήταν.

Η πιο μεγάλη αλήθεια του τελικού

Όμως, αν επιμείνουμε στο κεφάλαιο πλέι οφ, κινδυνεύουμε να δούμε μόνο το δέντρο και πάλι, και να χάσουμε το δάσος. Αυτό που ο Ιβάν Σαββίδης αρνείται να δει από πέρυσι γιατί ίσως του αρέσει να έχει το ρόλο του από μηχανής Θεού. Όμως, τόσο οι 25.000 οπαδοί του ΠΑΟΚ που χιλιόμετρα έκαναν πάλι για να έρθουν στο ΟΑΚΑ, όσοι και οι πολύ περισσότεροι που λαχταρούσαν ανά την υφήλιο να δουν την ομάδα τους Κυπελλούχο , ζητούν από το μεγαλομέτοχο της ομάδας, απλά να πάρει τις σωστές αποφάσεις και μετά να καθίσει να απολαμβάνει μία ομάδα που θα παίζει πραγματικό ποδόσφαιρο.

Ο Σαββίδης οφείλει, επιτέλους, να εμπιστευτεί ένα προπονητή και έναν τεχνικό διευθυντή που θα του κάνει τις μεταγραφές και να του δώσει το χρόνο (δύο ή τρεις σεζόν) να στήσουν μία ομάδα πάνω στην οποία ο σύλλογος ΠΑΟΚ θα μπορέσει να επενδύσει για να πάρει τίτλους. Να ακολουθήσει με απλά λόγια τους νόμους του ποδοσφαίρου που παγκοσμίως έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο ισχυροί από τα λεφτά και το συναίσθημα.

Δεν είναι τιμητικό για τον μεγαλομέτοχο του ΠΑΟΚ, τον πρώτο ιδιοκτήτη στην ιστορία της ομάδας με τόσα πολλά χρήματα, μετά το τέλος του τελικού, όλοι να περιμένουν τις αποφάσεις του, απόρροια του θυμού του. Να αναρωτιούνται αν θα πάρει το κεφάλι του Γεωργιάδη, που πριν τον αγώνα, υπέθεταν πώς αν πάρει την κούπα, μπορεί και να του ανανεώσει την παραμονή της ομάδας και την επόμενη σεζόν.

Επιτέλους, τα χρήματα που αφειδώς ρίχνει στο σύλλογο να πιάσουν τόπο για να μην παθαίνει, όπως συμβαίνει τώρα, αυτό που είχε πει στο Μαρινάκη: «Δεν θέλω να ρίχνω τα χρήματά μου σε ένα κουβά χωρίς πάτο»…

Υ.Γ. Όσο για το πώς ο ΠΑΟΚ θα έχει μπροστά του, τουλάχιστον την πρόκληση του Τσάμπιονς Λιγκ, το καλοκαίρι, ας αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους οι παίκτες του ΠΑΟΚ, για να μην είναι στην ομάδα απλά για να παίρνουν χρήματα, όπως τόνισε ο Τζαβέλλας ότι δεν θέλουν να κάνουν πριν λίγες μέρες.