Κάνει ή δεν κάνει ο Κλάους;
Έπρεπε να τεθεί νοκ άουτ ο Μουσλίμοβιτς, να παραμένουν σταθερά ντεφορμέ από την αρχή της περιόδου ο Σαλπιγγίδης και ο Φιλομένο και να μην εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που πήρε ως τώρα ο Παπάζογλου για να έρθει η ώρα του Στέφανου-Κλάους-Αθανασιάδη
Για όσους παρακολουθούν από πολύ κοντά τα δρώμενα στον ΠΑΟΚ τα τελευταία τρία χρόνια, η περίπτωση του χρυσού σκόρερ του “Δικεφάλου” στο νεόδμητο AEL FC ARENA ισοδυναμεί με ένα ανοιχτό στοίχημα του Ζαγοράκη: Να βγάλει, επιτέλους, ο ΠΑΟΚ έναν παίκτη “πρώτης γραμμής” από τις Ακαδημίες του.
Ο Κλάους είναι εκείνος που περισσότερο από κάθε άλλο πιτσιρικά φλερτάρει σταθερά με την καθιέρωση στην ανδρική ομάδα, στα χρόνια που ο “Τέο” είναι πρόεδρος της “ασπρόμαυρης” ΠΑΕ. Ο πιτσιρικάς, που παρεμπιπτόντως έκανε τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματά του ως λίμπερο στην Ακαδημία του ΠΑΟΚ, είχε αναδειχθεί με 24 γκολ πρώτος σκόρερ της πρωταθλήτριας ομάδας Νέων το 2007, κερδίζοντας έτσι μία θέση στο έμψυχο δυναμικό των Ανδρών την πρώτη χρονιά του Σάντος.
Το ότι μετά από τρία χρόνια βασικό θέμα συζήτησης των ΠΑΟΚτσήδων αποτελεί το “αν κάνει ή δεν κάνει” ο Αθανασιάδης, σημαίνει ότι κανείς δεν ασχολήθηκε σοβαρά μαζί του. Μία σύντομη αναδρομή στην τριετία αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Την περίοδο 2007-2008, με βασικό σέντερ φορ τον Γκλεν Σάλμον των τεσσάρων γκολ συνολικά στο πρωτάθλημα, ο Αθανασιάδης χρειάστηκε να περιμένει μέχρι την τελευταία αγωνιστική, και πάλι κόντρα στη Λάρισα στο Αλκαζάρ, να παίξει βασικός και να σημειώσει δύο υπέροχα τέρματα που του έδωσαν το δικαίωμα να μείνει στην ομάδα και την επόμενη σεζόν.
Στο πρώτο μισό της περιόδου 2008-2009, όσες φορές αγωνίστηκε, βοήθησε σημειώνοντας μάλιστα και δύο τέρματα. Το πρώτο στις καθυστερήσεις του αγώνα με τον Θρασύβουλο στη Φυλή, που χάρισε τους τρεις βαθμούς στον ΠΑΟΚ και “ανάγκασε” τον Μουσλίμοβιτς να παραδεχτεί δημόσια “αν ήμουν στη θέση του δεν θα πλάσαρα με τίποτα με αυτό τον τρόπο”, και το δεύτερο στο εντός έδρας ματς με την Εργοτέλη.
Η επιβράβευσή του ήταν η... μεταγραφή του Χούτου, που είχε έρθει “μετά Βαΐων και κλάδων” για να βοηθήσει τον ΠΑΟΚ να χτυπήσει το πρωτάθλημα, όπως ήθελαν τότε να πιστεύουν στην Τούμπα. Τελικά ούτε ο Χούτος απέδωσε ούτε ο Αθανασιάδης εξελίχθηκε.
Το καλοκαίρι του 2009 βρέθηκε δανεικός στον Πανσερραϊκό για να “ψηθεί”, όπως χαρακτηριστικά είχε λεχθεί τότε. Τώρα πώς είναι δυνατό μία ομάδα Β΄ Εθνικής (τότε) να δουλέψει καλύτερα σωματοδομικά (“δεν έχει όγκο” ήταν η ένσταση των ανθρώπων του ΠΑΟΚ για τον Κλάους) έναν ποδοσφαιριστή είναι κάτι που ακόμη δεν έχω καταλάβει. Αν και άρχισε καλά στις Σέρρες (σκόραρε μάλιστα και σε ματς Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό τον οποίο είχε αποκλείσει τότε ο Πανσερραϊκός), στη συνέχεια βρέθηκε στο επίκεντρο της διαμάχης οργανωμένων-Θεοδωρίδη για τους δανεικούς και έμεινε μεταξύ πάγκου και εξέδρας.
Όχι μόνο δεν “ψήθηκε”, αλλά έκανε και βήματα πίσω και ευτυχώς που Ζαγοράκης και Βρύζας είχαν πάρει την απόφαση να τον επαναφέρουν στην ομάδα το καλοκαίρι.
Βέβαια, αρχικά δεν ήταν στα πλάνα κανενός από τους προπονητές που βρέθηκαν στον πάγκο της ομάδας και χρειάστηκαν όλα όσα ανέλυσα στην εισαγωγή του άρθρου μου για να πάρει χρόνο συμμετοχής.
Αν ο Μάκης Χάβος θέλει να πιστωθεί την επιτυχία της εξέλιξής του, πρέπει να καταρτίσει ένα πλάνο αξιοποίησης του 22χρονου επιθετικού, κάτι που απέτυχε να πράξει ο Φερνάντο Σάντος. Φυσικά, αυτό πρέπει να το απαιτήσει και η ίδια η διοίκηση, γιατί το “δις εξαμαρτείν ουκ... ανδρών σοφών”...