Παιχνίδι που μπορεί να προσδώσει μπόνους στη δουλειά ενός προπονητή ήταν αυτό που έγινε την Τετάρτη (11/1) στο Αγρίνιο. Ο Βλάνταν Ίβιτς πήρε πολλά credits όχι μόνο από τη νίκη του ΠΑΟΚ, αλλά από τη συνολική εικόνα της ομάδας του και κυρίως το σχέδιο που επέλεξε να εφαρμόσει για να περάσει αλώβητος ο Δικέφαλος από την έδρα του Παναιτωλικού.

Ας δούμε τα δεδομένα πριν το ματς:

-Ξαφνικές απουσίες του Λέο Μάτος και του Τζάλμα Κάμπος. Και μαζί και το κενό από την φυγή του Ροντρίγκες που δεν έχει καλυφθεί ακόμη.

-Περίεργο κλίμα μετά την ήττα από τα Γιάννινα που θα μπορούσε να βαρύνει με ένα αρνητικό αποτέλεσμα στο Αγρίνιο.

-Δύσκολες αγωνιστικές συνθήκες σε ένα γήπεδο που ο αντίπαλος το γνωρίζει πολύ καλύτερα.

Ο Σέρβος τεχνικός προβληματίστηκε πολύ και κατέστρωσε ένα πλάνο που απέδωσε στο 100%. Ακόμη και η επιλογή της τελευταίας στιγμής, όπως αποκάλυψε ο ίδιος στη συνέντευξη Τύπου, με τους τρεις στόπερ αποδείχθηκε λειτουργική στην πράξη.

Ο προπονητής του ΠΑΟΚ μέτρησε ποιον αντίπαλο είχε απέναντί του, δεν φοβήθηκε τους ακραίους του και δικαιώθηκε. Ο Δικέφαλος κινδύνευσε μόνο από ατομικά λάθη και την αρχική ασυνεννοησία για τις καλύψεις στα άκρα.

Όταν αυτά σταμάτησαν, τότε επιβλήθηκε απόλυτα στον αγωνιστικό χώρο και πήρε όχι απλά ένα καλό αποτέλεσμα, αλλά μία καθαρή νίκη που τον φέρνει με το ενάμιση πόδι στους «8» του Κυπέλλου.

Με απλά λόγια, με το 3-5-2 ο ΠΑΟΚ πέτυχε το μηδέν παθητικό και με την καλή φυσική κατάστασή του (η διαφορά των δύο ομάδων φάνηκε μετά το 60’) έφτασε στα δύο γκολ ενεργητικό.

Τα πιο μεγάλα εύσημα, όμως, για τον Βλάνταν Ίβιτς πηγαίνουν στον τρόπο που προετοίμασε ψυχολογικά την ομάδα του. Όλοι οι παίκτες έβγαζαν συγκέντρωση, προσήλωση στο στόχο και σοβαρότητα. Φαίνεται ότι ο στόχος Κύπελλο βαρύνει πολύ στα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ.

Και όλοι αντιλαμβάνονται τη σημασία του να πάει η ομάδα μέχρι τέλους φέτος. Ας μην ξεχνάμε ότι από αυτή τη διοργάνωση μπορεί ο ΠΑΟΚ να προσδοκά σε έναν τίτλο φέτος, τον πρώτο στην εποχή Σαββίδη με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ο Κάτσε τους έκανε όλους να απορούν

Κράτησα για το τέλος μία ακόμη κίνηση του Ίβιτς. Την επιλογή του να ρίξει τον Έργκους Κάτσε ως αλλαγή στο παιχνίδι. Από τα τέλη Μαΐου είχε να φορέσει τη φανέλα του ΠΑΟΚ ο Αλβανός μέσος και με την ζωηρή παρουσία του, έκανε ακόμη πιο έντονη την απορία «γιατί τελικά πήγε δανεικός το καλοκαίρι;». Προφανώς, η επιστροφή του καταδεικνύει το λάθος στον προγραμματισμό.

Μπορεί στην Τούμπα να περίμεναν περισσότερα από τον Σάχοβ ή τον Χαρίση (που πάντως δεν πήρε ευκαιρίες σε συνεχόμενα παιχνίδια για να κριθεί απόλυτα).

Μπορεί να είχαν κάτι άλλο στο μυαλό τους.

Μπορεί και οι τάσεις φυγής του ίδιου του Κάτσε («περιμένω πρόταση από την Ίντερ») να έπαιξαν τον ρόλο τους.

Το σίγουρο είναι ότι ο ΠΑΟΚ στερήθηκε για μερικούς μήνες τις υπηρεσίες ενός παίκτη που έχει αποδείξει ότι μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά. Το μόνο καλό είναι ότι μοιάζει να είναι πιο διψασμένος τώρα και αν εκτίμησε το πόσο σημαντικό ήταν που είχε θέση βασικού στον ΠΑΟΚ.

Τουλάχιστον το λάθος δεν παρέμεινε λάθος και με την επιστροφή του ο ΠΑΟΚ πήγε σε μία ρεαλιστική προσέγγιση του θέματος.

Υ.Γ. Δεν πρέπει να προσπεράσουμε το γκολ του Κίτσιου και τη συνολική παρουσία του χθες. Θυμηθείτε μόνο ότι ο Ίβιτς είχε εκφράσει δημόσια παράπονα για τον τρόπο που δουλεύει στις προπονήσεις πριν λίγο καιρό. Επομένως, το γεγονός ότι προσπαθεί να απαντήσει στο γήπεδο, δείχνει ότι ο νεαρός μπακ-χαφ αντέδρασε θετικά και έβγαλε τη σωστή νοοτροπία. Και γι’ αυτό του αξίζουν τα εύσημα