Υπό άλλες συνθήκες και σε παλιότερες εποχές, μία ισοπαλία μέσα στο "Κλ. Βικελίδης" θα χαρακτηριζόταν ως ένα θετικό αποτέλεσμα για τον ΠΑΟΚ. Όχι ότι τώρα στο 1-1 της ομάδας του Μπόλονι σε μία παραδοσιακά δύσκολη έδρα για τον "Δικέφαλο" μπαινει αρνητικό πρόσημο, ωστόσο η εικόνα των δύο ομάδων μέσα στον αγωνιστικό χώρο μιλούσε από μόνη της για τη διαφορά δυναμικότητας.

Οι φιλοξενούμενοι, παρά τις απουσίες παικτών του βασικού κορμού, όπως ο Γκαρσία, ο Λίνο, ο Αθανασιάδης και ο Φωτάκης, είχαν τον έλεγχο του αγώνα, μεγαλύτερη κατοχή μπάλας, αλλά και περισσότερες φυσικές δυνάμεις.

Θα αναρωτηθεί κανείς, όμως, γιατί αυτή η διαφορά δυναμικότητας δεν αποτυπώθηκε στο τελικό αποτέλεσμα; Προσωπικά, εκτιμώ ότι η απάντηση βρίσκεται σε τρεις παραμέτρους:

• Η πρώτη είναι η αδυναμία των "ασπρόμαυρων" να παίξουν σωστά άμυνα στον αέρα. Ο ΠΑΟΚ δέχθηκε ένα γκολ από τον υψηλόσωμο Λαζαρίδη τον οποίο βρέθηκε να κυνηγά ο Βιεϊρίνια, ενώ ο Χαλκιάς έκανε άστοχη επιλογή με την έξοδό του. Το πρόβλημα το έχουμε επισημάνει πολλές φορές και όσο ο ΠΑΟΚ δεν καταφέρνει να βρει απαντήσεις θα χάνει άσκοπα βαθμούς. Πιθανόν η λύση να βρίσκεται στην επόμενη μεταγραφική περίοδο.

• Η δεύτερη παράμετρος έχει να κάνει με την φλύαρη, πολλές φορές, κυριαρχία του ΠΑΟΚ. Σταθερά σε όλη τη διάρκεια του αγώνα τα ποσοστά κατοχής μπάλας ήταν κοντά στο 55% για τον "Δικέφαλο", όμως αυτό δεν μετουσιώθηκε σε ανάλογη μεγάλη παραγωγή ευκαιριών. Το ίδιο είχε συμβεί και στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τον ΟΦΗ, κατά διαστήματα είδαμε το φαινόμενο να επεναλμβάνεται με τον ΟΦΗ.

• Τέλος, το ρόλο της έπαιξε η προκλητική διαιτησία του Γιάχου. Μπορεί να υπάρχει η φάση που θα συζητηθεί ολόκληρη την εβδομάδα στην Θεσσαλονίκη, ωστόσο ο ρέφερι από τη Χίο, χρεώνεται την προστασια παικτών του Άρη από κάρτες (η περίπτωση του Παπαστεργιανού είναι χαρακτηριστική), όπως επίσης και την διάθεση με συνεχή-και πολλές φορές τραβηγμένα-φάουλ να φέρει τον παιχνίδι στην περιοχή του Χαλκιά.

Ίσως κάποιοι βρεθούν να με κατηγορήσουν για πολύ αυστηρή κριτική απέναντι στον ΠΑΟΚ, ωστόσο, επιμένω πως, η διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των δύο ομάδων θα έπρεπε να μεταφραστεί σε μία καθαρή νίκη του ΠΑΟΚ.

Ο Λάζαρ μοιράζει υποσχέσεις

Ας αφήσουμε την συνολική προσέγγιση του αγώνα και ας περασουμε στο πρόσωπο του αγώνα από πλευράς ΠΑΟΚ που δεν είναι άλλος από τον Κοστίν Λάζαρ. Ο Ρουμάνος ήταν πραγματικά ηγετική φυσιογνωμία στη μεσαία γραμμή του ΠΑΟΚ και ενθουσίασε ξανά τον κόσμο του ΠΑΟΚ με την απόδοσή του και την καταπληκτική πάσα στον παπάζογλου στην φάση της ισοφάρισης. Λέω ξανά γιατί το ίδιο είχε συμβεί με την εμφάνισή του στο ματς του Όσλο με την Βαλερένγκα. Μεσολάβησαν όμως ορισμένοι τραυαμτισμοί που έφεραν μέτριες εμφανίσεις με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί στους οπαδούς η αμφισβήτηση για το αν ο Ρουμάνος ήταν πραγματικά ο παίκτης που τους ενθουσίασε με το καλημέρα. Τώρα που οι τραυματισμοί αποτελούν παρελθόν και οι καλές εμφανίσεις έρχονται (Σάμροκ, Άρης), οι προσδοκίες που δημιουργούνται από τον έμπειρο μέσο είναι μεγάλες.

Η νέα ευκαιρία του Παπάζογλου

Πανέμορφο το γκολ του Θανάση Παπάζογλου και επιστέγασμα μίας καλή παρουσίας. Του έδωσε ψυχολογία, που του έλειπε είναι αλήθεια, και αυτό φάνηκε από τις κινήσεις του μετά το 1-1. Είναι ξεκάθαρο ότι το ντέρμπι με τον Άρη αποτελεί την επανεκκίνηση που τόσο πολύ έψαχνε ο 23χρονος φορ. Οι ευκαιρίες θα έρθουν γι' αυτόν (όποιος άκουσε τη συνέντευξη Τύπου του Μπόλονι το κατάλαβε). Μακάρι να τις αρπάξει από τα μαλλιά.

Οι "απαντήσεις" του Μπόλονι

Κλείνοντας, θα 'θελα να σταθώ στον Ρουμάνο τεχνικό του ΠΑΟΚ. Η αλήθεια είναι ότι, σε ορισμένα παιχνίδια, έχει δεχθεί αυστηρή κριτική για κινήσεις που (δεν) έκανε. Σε παιχνίδια, όμως, όπως το χθεσινό ή το ευρωπαϊκό με την Καρπάτι, στα οποία η ομάδα είχε πολλές απουσίες, έδειξε ότι είναι προπονητής με όλη τη σημασία της λέξης. Το ματς του "Βικελίδης" το δούλεψε καλά. Και συνέβαλε με τις κινήσεις του στο να αντιδράσει ο ΠΑΟΚ και να κυριραχήσει στο β΄ μέρος.