Λάζαρ, εκλεκτό δείγμα του νέου ΠΑΟΚ

Τείνει να γίνει απαράβατος κανόνας: Ο ΠΑΟΚ του Μπόλονι όταν κερδίζει, το κάνει όμορφα. Με χορταστικό ποδόσφαιρο και με όμορφα γκολ. Το είδαμε στο πρόσφατο παρελθόν σε αρκετά ματς στο πρωτάθλημα, τό ζήσαμε και στην Ευρώπη (τρανή απόδειξη το ματς στο "Γουάιτ Χαρτ Λέιν"), επαναλήφθηκε χθες στην Κέρκυρα.

Ο ΠΑΟΚ δημιούργησε 20 τελικές προσπάθειες και σημείωσε τέσσερα πολύ όμορφα τέρματα. Με ποδόσφαιρο κυριαρχίας και με μεγάλο του όπλο το passing game (όποιος έχει πρόσβαση σε όλο το video του αγώνα ας παρατηρήσει με προσοχή πόσες πάσες άλλαξαν οι παίκτες του ΠΑΟΚ πριν το δεύτερο γκολ του Λάζαρ).

Αυτά τα στοιχεία αποτελούν έργο Μπόλονι και είναι ουσιαστικά η ειδοποιός διαφορά με τον ΠΑΟΚ των προηγούμενων χρόνων, που στηριζόταν κυρίως στην ατσάλινη άμυνα.

Αποτελούν παράλληλα και τα όπλα με τα οποία ο ΠΑΟΚ θα προσπαθήσει να "χτυπήσει" την πρωτιά στα πλέι οφ. Μαζί βέβαια και με ορισμένα ιδιαίτερα ατομικά χαρακτηριστικά που διαθέτει αυτή η ομάδα.

Την τεράστια προσωπικότητα του Πάμπλο Γκαρσία (το κόρνερ με το οποίο σκοράρει μπορεί να συγκριθεί μόνο με το γκολ-φάουλ που είχε σημειώσει κόντρα στον Παναθηναϊκό), την εκτελεστική δεινότητα του Στέφανου Αθανασιάδη (τι γκολ ήταν αυτό που σημείωσε πάλι....) και τη νέα ατραξιόν στον "ασπρόμαυρο" θίασο που λέγεται Κοστίν Λάζαρ.Πολλοί μπορεί να διαφωνήσετε με τον προσδιορισμό "νέος", αφού ο Ρουμάνος μέσος κοντεύει να συμπληρώσει μία γεμάτη συμμετοχές σεζόν στην Τούμπα.

Θα συμφωνήσετε, όμως, φαντάζομαι, με την άποψη ότι όσο κυλά ο χρόνος ο 31χρονος χαφ μας εκπλήσσει ολοένα και πιο ευχάριστα. Μας παρουσιάζει στοιχεία ποδοσφαιρικά που δεν γνωρίζαμε ότι διαθέτει, όπως είναι, για παράδειγμα, το γκολ. Δεν είναι παράλογο να συμβαίνει κάτι τέτοιο μετά από οκτώ μήνες στην Τούμπα.

Είναι κυρίως θέμα χημείας και αξιοποίησής του από το Μπόλονι. Χθες του έδωσε λιγότερο ανασταλτικό ρόλο σε σχέση με προηγούμενα ματς (θυμηθείτε το πρόσφατο με τον Παναθηναϊκό στην Αθήνα) και μεγαλύτερη ελευθερία στην οργάνωση και την ανάληψη πρωτοβουλιών μέσα στο παιχνίδι.Ο Λάζαρ δικαίωσε το συμπατριώτη του τεχνικό (που βρήκε τον μέσο που παίζει box to box, όπως τον ζητούσε) και έβαλε σε όλους εμάς την ελπίδα ότι μπορεί να αποτελέσει ηγετική μορφή στο νέο ΠΑΟΚ που θα χτιστεί από το καλοκαίρι.

Για να αναδείξουμε την αξία του Λάζαρ και την προσφορά του μέσα στην ομάδα θα μπορούσαμε να αντιστρέφουμε κάτι που, κατά κόρον λέγεται, φέτος... Δεν έχει Βιεϊρίνια, δεν έχει Κοντρέρας, δεν έχει Βιτόλο και Μουσλίμοβιτς η φετινή ομάδα του ΠΑΟΚ, τονίζεται από κάποιους και δεν έχουν άδικο. Μήπως, όμως, ο ΠΑΟΚ ποτέ τα τρία προηγούμενα χρόνια δεν διέθετε μέσο με τα χαρακτηριστικά του Λάζαρ;

Αυτή η σκέψη από μόνη της σε κάνει να ελπίζεις σε κάτι καλό από το καλοκαίρι και έπειτα. Ο Λάζαρ αποδεικνύει πώς τυχαία δεν ήταν αρχηγός της Ραπίντ Βουκουρεστίου. Έχει τρομερή ποιότητα την οποία συνδυάζει με προσωπικότητα και βγάζει αυτό το καθόλα ελκυστικό πρόσωπο στον αγωνιστικό χώρο.

Ο χρόνος θα δείξει για Μπόλονι

Φυσικά, η ευρεία νίκη στην Κέρκυρα δεν συζητήθηκε ιδιαιτερα από τον κόσμο, αφού ο Λάσλο Μπόλονι βρήκε τον τρόπο να τραβήξει-πιθανόν άθελά του-την προσοχή όλων, αποκαλύπτοντας τις σκέψεις φυγής του από την ομάδα. Από την ώρα που έγιναν γνωστές οι δηλώσεις του Ρουμάνου τεχνικού, τα σενάρια ερμηνείας τους είναι παρά πολλά. Από το ότι ψάχνει την ηρωική έξοδό του από τον ΠΑΟΚ μέχρι το γεγονός ότι θέλει απλά να γίνεται ντόρος για το όνομά του για να προσελκύσει την επόμενη ομάδα που θα τον επιλέξει.

Προσωπικά, προτιμώ, σ' αυτή τη φάση, να δεχτώ την άποψη του ιδίου για όσα είπε, καταγγέλοντας τη συμπεριφορά των γηπεδούχων που επιστράτευσαν μέχρι και άνθρωπο που γνώριζε ρουμάνικα, για να εκνευρίσει τον προπονητή του ΠΑΟΚ. Το τι ισχύει τελικά θα το μάθουμε μέσα σε εύλογο διάστημα. Άλλωστε στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν έμεινε για πολύ καιρό κρυφό.