Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ΠΑΟΚ θα είχε μεγαλύτερη τύχη στο χθεσινό ντέρμπι κόντρα στον Ολυμπιακό αν ο Μπόλονι είχε στη διάθεσή του καθαρόαιμο δεξί μπακ και δεν του προέκυπταν μαζεμένοι τραυματισμοί στη διάρκεια του ματς και κυρίως εκείνος του Αθανασιάδη.

Σαφώς και θα ήταν διαφορετικά τα δεδομένα αν ο συγκεκριμένος αγώνας γινόταν κάποια άλλη εποχή, όταν ο Γκαρσία, ο Λίνο, ο Φωτάκης και ο... καταπίνω χιλιόμετρα σε κάθε ματς Σαλπιγγίδης ήταν πιο φρέσκοι.

Σ' αυτή την περίπτωση, ο Ολυμπιακός θα είχε, βέβαια μεγαλύτερη πληθώρα λύσεων και ενισχυμένο πάγκο, όμως ο ΠΑΟΚ θα ήταν πιο ανταγωνιστικός. Και πάλι, όμως, δεν θα έβρισκε τρόπο να καλύψει δύο βασικές αδυναμίες που έχει σε σχέση με την περσινή και κυρίως την προπέρσινη σεζόν.

Δεν υπάρχουν... ντουμπλαρίσματα

Ποιες είναι αυτές; Η έλλειψη παίκτη που να αποτελεί το πνευμόνι της "ασπρόμαυρης" μηχανής, όπως ήταν για παράδειγμα ο Βιτόλο. Μπορεί ο ΠΑΟΚ να έχει πετύχει σημαντικές επιτυχίες και χωρίς τον Ισπανό, η αλήθεια είναι όμως ότι από τη στιγμή που έφυγε από τον ΠΑΟΚ (το πως είναι μία άλλη ιστορία την οποία δεν χρειάζεται να αναλύσουμε τώρα αφού το έχουμε κάνει στο παρελθόν) αντικαταστάτης του δεν βρέθηκε. Ούτε ο Αρίας που βιαστικά είχε πάρει τον τίτλο του αντι-Βιτόλο, ούτε ο Λάζαρ μπορούν να παίξουν το ρόλο του Ισπανού.

Μάλιστα, ο Ρουμάνος αναγκαστικά εγκλωβίζεται σε πιο αμυντικό παιχνίδι, στερώντας έτσι από τον ΠΑΟΚ περισσότερες ασίστ και ατομικές ενέργειες σαν κι αυτή που έκανε στο ΟΑΚΑ κόντρα στην ΑΕΚ, ενώ την ίδια ώρα ο Γκαρσία αναγκάζεται να καταναλώνει πολύ περισσότερες δυνάμεις με αποτέλεσμα να εμφανίζεται σε ορισμένα ματς κουρασμένος. Θυμάμαι, ακόμη, το παιχνίδι που είχε κάνει σχεδόν δύο χρόνια πριν στο "Καραϊσκάκη" όταν ο ΠΑΟΚ απέδρασε με το διπλό με γκολ του Εντίνιο. Τότε ο Ισπανός έκανε ντουμπλάρισμα σχεδόν σε όλα τα μαρκαρίσματα στο χώρο του κέντρου. Δεύτερη σοβαρή διαπίστωση που επιβεβαιώθηκε από το χθεσινό ματς είναι ότι η ποιότητα του Κοντρέρας δεν μπορεί να καλυφθεί με τίποτα στην άμυνα του ΠΑΟΚ.

Ο Μαλεζάς είναι σαφώς βελτιωμένος, ανέβηκε σε όγκο και τεχνική, έχει αναπτύξει αρχηγικές τάσεις, αλλά ακόμη δεν μπορεί να καλύψει στο 100% του Χιλιανού. Για να γίνω πιο αντιληπτός, αρκεί να αναφέρω ένα παράδειγμα από το χθεσινό ματς. Οι μέσοι του Ολυμπιακού έκλειναν πολύ αποτελεσματικά Γκαρσία και Λάζαρ στη μεσαία γραμμή. Οι τελευταίοι έψαχναν εναγωνίως στήριγμα στο passing game, αλλά αυτό δε υπήρχε γιατί... το πήρε μαζί του φεύγοντας ο Κοντρέρας.

Ο νυν άσος της Κόλο Κόλο έχει μοναδική ικανότητα να πασάρει με ακρίβεια, να επελάσει, ακόμη να ντριμπλάρει με επιτυχία αν χρειαστεί. Και τώρα που έχει φύγει από τον ΠΑΟΚ μπορεί κανείς να εκτιμήσει με ακρίβεια το πόσο λείπει από την ομάδα. Φαντάζομαι, εφόσον ο Μπόλονι πάρει το "οκ" για να προχωρήσει στο μεταγραφικό σχεδιασμό του καλοκαιριού, θα ψάξει για έναν αμυντικό αλά Κοντρέρας και ένα μέσο... τύπου Βιτόλο.

Ο πολιτισμός ξεπέρασε τους ανεγκέφαλους

Σε ό,τι έχει να κάνει με τα υπόλοιπα στοιχεία του ντέρμπι, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η Τούμπα ήταν πραγματικά ένα γήπεδο να χαίρεσαι να παρακολουθείς αγώνες. Λίγοι ανεγκέφαλοι που έριξαν κροτίδα και αντικείμενα στον πάγκο του Ολυμπιακού, δεν αλλάζουν το νόημα, αφού ο πολύς κόσμος έδειξε ξεκάθαρα ότι δεν θέλει καμία τέτοια συμπεριφορά στο γήπεδό του.

Βοήθησαν, γι' αυτό και οι δηλώσεις εκατέρωθεν, παραγόντων και μελών του αγωνιστικού τμήματος, που λειτούργησαν με άκρως θετικό τρόπο, αποφεύγοντας επιμελώς να ρίξουν λάδι στη φωτιά. Στο τέλος της αναμέτρησης Θεοδωρίδης και Μητρόπουλος έλεγαν τα καλύτερα για τη φιλοξενία του ΠΑΟΚ, βάζοντας μπροστά την άριστη φιλοξενία.

Υ.Γ. Για να προλάβω παρεξηγήσεις και ο Βιεϊρίνα λείπει πολύ, όμως Γεωργιάδης, Κλάους και Σαλπιγγίδης στην καλή μέρα τους μπορούν να δίνουν λύσεις και να μη φαίνεται τόσο το κενό του