Θεωρώ υποχρέωσή μου πριν μπω στην ανάλυση της προβληματικής εμφάνισης του ΠΑΟΚ στην Κέρκυρα να κάνω μία γενική τοποθέτηση για το φετινό ΠΑΟΚ, γιατί διαφορετικά κινδυνεύουμε να χάσουμε το μέτρο.

Η ομάδα που χτίζει ο Γιώργος Δώνης από την αρχή του καλοκαιριού είναι δομημένη πάνω στη φιλοσοφία που πρέπει να έχει μία μεγάλη ομάδα όπως είναι ο ΠΑΟΚ. Μπαίνει με επιθετική διάθεση στον αγώνα, επιδιώκει την κατοχή μπάλας και σε καμία περίπτωση μέχρι σήμερα δεν έχει επιλέξει να περιμένει τον αντίπαλο ή να προσαρμόσει το στυλ του στο δικό του τρόπο παιχνιδιού.

Παίζει μονίμως με δύο επιθετικούς και, ειδικά μέσα στην Τούμπα, αυτό φέρνει πιο εύκολα τα τρίποντα. Δυστυχώς, για τον Έλληνα τεχνικό, όμως, ο φετινός ΠΑΟΚ στερείται ατομικής ποιότητας σε σχέση με αυτόν των προηγούμενων χρόνων. Δύο μόνο παίκτες να θυμηθεί κανείς φθάνει. Βιεϊρίνια και Κοντρέρας. Ο πρώτος διαθέτει την ατομική ενέργεια που μπορεί να διασπάσει μία καλά οργανωμένη άμυνα και ο δεύτερος ασυνήθιστα καλή, για αμυντικό, σχέση με τη μπάλα που του επιτρέπει να κάνει επελάσεις και να φτιάχνει παιχνίδι από πίσω.

Μπλόκο στην Κέρκυρα

Αυτά τα στοιχεία δεν υπάρχουν τη δεδομένη χρονική περίοδο στον ΠΑΟΚ. Ούτε παίκτης στο στυλ του Βιεϊρίνια στελεχώνει το ρόστερ του ΠΑΟΚ, ούτε ο Κατσικάς με τον Κουμάλο μπορούν να κάνουν αυτά που επιχειρεί ο Χιλιανός μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Η λύση μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από μεταγραφές και αυτή θα πρέπει να είναι η προτεραιότητα τη χειμερινή περίοδο: Κεντρικός αμυντικός με ποιότητα (εκτός κι αν προλάβει να μας εκπλήξει ευχάριστα ο Βιβιάν) και μεσοεπιθετικός με φαντασία και διεισδυτικότητα.

Γίνεται προβλέψιμος

Και πάμε τώρα στο ματς της Κέρκυρας και αυτό που προηγήθηκε με την ΑΕΚ. Ναι, ο ΠΑΟΚ έδειξε ότι αντιμετωπίζει πρόβλημα με τις κλειστές άμυνες και δεν έχει και τους παίκτες όπως περιγράψαμε πιο πάνω να περιμένει κάτι διαφορετικό όταν ένα ματς στραβώνει επιθετικά. Είναι, όμως, μόνο αυτό το πρόβλημα; Κατά την ταπεινή εκτίμησή μου όχι. Υπάρχει και κάτι άλλο.

Μέχρι και πριν μία αγωνιστική το πρόβλημα κόντρα σε οργανωμένες άμυνες δεν είχε φανεί γιατί ο ΠΑΟΚ ήταν ένα νέο σύνολο, άγνωστο σε μεγάλο βαθμό για τους αντιπάλους του. Πλέον, αρχίζει να γίνεται μία ομάδα που όλοι γνωρίζουν πώς παίζει και ποιες κινήσεις κάνουν οι παίκτες της μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Κοινώς, ο ΠΑΟΚ τείνει να γίνει προβλέψιμος.

Δώνης: "Είμαι προβληματισμένος"

Και με δεδομένο ότι υπάρχουν ακόμη δύο μήνες μέχρι να έρθει ο Γενάρη, κινδυνεύει να βρεθεί αρκετές φορές ακόμη στη θέση που βρέθηκε στην Κέρκυρα, αφού δεν είναι λίγες οι ομάδες που θα θεωρήσουν μεγάλη επιτυχία μία ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ και θα παίξουν με τον τρόπο που η ομάδα του Άκη Μάντζιου, αλλά και του Έβαλντ Λϊνεν αντιμετώπισαν τον "Δικέφαλο".

Κατά συνέπεια, ο Γιώργος Δώνης οφείλει να ανακατέψει την τράπουλα και να βάλει νέα στοιχεία στο παιχνίδι της ομάδας του. Ίσως είναι και ώρα να ανοίξει λίγο παραπάνω τις επιλογές του μέσα από το έμψυχο δυναμικό της ομάδας. Η κίνηση να ρίξει σήμερα στον αγώνα τον Στέλιο Κίτσιου μπορεί να εκληφθεί ως μία καλή αρχή, αφού η παρουσία του νεαρού ήταν καλή και σίγουρα αποτελεί ένα από τα μικρά κέρδη του ΠΑΟΚ από το συγκεκριμένο ματς. Φυσικά χρειάζεται και άλλα πράγματα και σε επίπεδο τακτικής για να μπορέσει ο ΠΑΟΚ να βρει το αντίδοτο στα μπλόκα που του στήνονται πλέον σχεδόν κάθε Κυριακή.

Τιτιβίσματα εναντίων των διαιτητών από τον Ετο

Κλείνοντας αισιόδοξα όπως, άρχισα, οφείλω να σημειώσω πώς προσωπικά δεν βλέπω το λόγο για τον οποίο πρέπει να υπάρχει κατήφεια στους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Η ομάδα τους δεν είναι έτοιμη από φέτος να διεκδικήσει πρωτάθλημα-ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας-ωστόσο είναι καλύτερη και πιο σοβαρή από τους αντιπάλους της-αν είναι απ' όλους θα φανεί-για τη δεύτερη θέση.

Και το κυριότερο δομείται πάνω σε σωστή βάση (επιθετικό πλάνο, παιχνίδι με κατοχή μπάλας) έτσι ώστε μελλοντικά να ελπίζει ότι μπορεί να διεκδικήσει τίτλους.

Υ.Γ. 1: Σκεφτείτε τον ΠΑΟΚ του Σάντος με τους πολύ ποιοτικούς παίκτες που διέθετε να προσπαθούσε να παίζει με τη φιλοσοφία που επιδιώξει τώρα ο ΠΑΟΚ του Δώνη

Υ.Γ. 2: Αν υπάρχει παίκτης βαρόμετρο για τον φετινό ΠΑΟΚ, αυτός δεν είναι άλλος από τον Λάζαρ. Στη μέρα του ο ΠΑΟΚ πετάει, στην κακή του βραδιά μπλοκάρει...