Μέσα σε μία εβδομάδα, ο ΠΑΟΚ βρέθηκε από μεγάλο φαβορί για τον τίτλο του πρωταθλήματος να είναι με την πλάτη στον τοίχο. Είναι αλήθεια είναι ότι η ήττα στην Τρίπολη και η απειλή αφαίρεσης βαθμών από τη μη διεξαγωγή του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό έχουν προκαλέσει κραδασμούς στην ομάδα και τον κόσμο της.

Αυτό είναι απόλυτα λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι η εφετινή είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία των τελευταίων 33 χρόνων για να πάει η κούπα του πρωταθλητή στην Τούμπα.

Η εικόνα που έβγαζαν οι παίκτες στα παιχνίδια από την Ξάνθη και μετά, με πιο πρόσφατη την πολύ θελκτική παρουσία τους στη Νέα Σμύρνη, προδιέθεταν για άλλο αποτέλεσμα και κυρίως για άλλη εμφάνιση στην Τρίπολη.

ΑΠΟΚΑΡΔΙΩΤΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Δυστυχώς για τον κόσμο του ΠΑΟΚ, η εμφάνιση της ομάδας του ήταν αποκαρδιωτική σε ό,τι αφορά στον τομέα που αποτελούσε το μεγάλο ατού της μέχρι σήμερα: την ανασταλτική λειτουργία. Ο ΠΑΟΚ δέχθηκε τρία γκολ σε εκτός έδρας παιχνίδι για πρώτη φορά εφέτος (η προηγούμενη ήταν πριν από έναν χρόνο, στις 12 Μαρτίου, στο ντέρμπι με την ΑΕΚ) και ο Αστέρας του έκανε τόσες ευκαιρίες όσες καμία άλλη ομάδα εδώ και πολλούς μήνες.

Μαγκιά των Αρκάδων και του προπονητή τους, του Σάββα Παντελίδη (δικαιούται περισσότερα στην καριέρα του απ’ όσα έχει πετύχει), που και κόντρα στους λοιπούς διεκδικητές του τίτλου έπαιξαν το ίδιο καλά.

Ο Δικέφαλος ήταν τραγικός στο transition, βρέθηκε πολλές φορές εκτεθειμένος στα μετόπισθεν και έπαιξε ρόλο σ’ αυτό η κακή μέρα ορισμένων αστέρων του.

Προσωπικά δεν θυμάμαι τόσο κακό Λέο Μάτος, ούτε η εικόνα του Ζοζέ Μαουρίσιο δικαιολογεί στο ελάχιστο το σχεδόν 1.500.000 ευρώ με το οποίο αμείβεται ετησίως.

ΣΕ ΚΑΚΗ ΜΕΡΑ Ο ΛΟΥΤΣΕΣΚΟΥ

Όχι ότι και οι υπόλοιποι ήταν πολύ καλύτεροι και το άσχημο για τον ΠΑΟΚ ήταν ότι βρέθηκε σε κακή μέρα και ο Λουτσέσκου. Που δεν δικαιώθηκε ούτε από τις επιλογές του στην ενδεκάδα (ειδικά η απουσία του Μπίσεβαρ που αποδεδειγμένα είναι ο πιο αποτελεσματικός στο κράτημα μπάλας και στην οργάνωση παιχνιδιού), ούτε από το κοουτσάρισμά του. Για μένα το κυριότερο λάθος του είναι ότι ενώ ευτύχησε να δει την ομάδα του να πάει με σκορ 1-1 στην ανάπαυλα δεν έκανε τίποτα για να «κλείσει» τα αμυντικά κενά της ομάδας του.

Κι ένας ΠΑΟΚ που δεν έβγαζε ασφάλεια στα μετόπισθεν, δεν ήταν ικανός να φύγει με διπλό από το "Θεόδωρος Κολοκοτρώνης'.

Για όσους έχουν μείνει στο "σοκ" από το 3-2 στο όγδοο λεπτό των καθυστερήσεων, απλά σημειώνουμε ότι η ζημιά από την ισοπαλία στην ήττα είναι πολύ μικρή. Το μεγάλο πρόβλημα για τον ΠΑΟΚ είναι ότι δεν κέρδισε τον Αστέρα, ειδικά σε περίπτωση που του αφαιρεθούν τρεις βαθμοί από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Σε μία τέτοια περίπτωση δεν θα του αρκεί η νίκη επί της ΑΕΚ για να ξαναγίνει φαβορί.

ΑΛΛΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ ΘΑ ΚΛΑΙΕΙ, ΑΝ…

Θα αναρωτηθεί κανείς; Ήταν δυνατό να κάνει ο ΠΑΟΚ μόνο νίκες σε όλο το δεύτερο γύρο και να έχει και άλλες τρεις μαζεμένες από τα ματς με Ξάνθη, Παναθηναϊκό και Πλατανιά στο τέλος του πρώτου; Αυτά γίνονται μόνο σε κανονικά πρωταθλήματα που είπε και ο Λουτσέσκου, όμως αυτό έχει να κάνει με το ότι η ψαλίδα μεταξύ των διεκδικητριών του τίτλου και των υπολοίπων ομάδων στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι πολύ μεγάλη.

Αν, μάλιστα, ψυχρά μπούμε στη διαδικασία να δούμε ποια ματς πλήγωσαν τον ΠΑΟΚ, μάλλον θα καταλήξουμε ότι αυτό στην Τρίπολη έρχεται μετά από τα εκτός έδρας με Απόλλωνα και Λάρισα. Ας μην προτρέχουμε, όμως, γιατί το πρωτάθλημα έχει ακόμη δρόμο. Αυτό που ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη να κάνει είναι να ανασυνταχθεί. Και στο ντέρμπι με την ΑΕΚ να δώσει πειστική απάντηση σε όλους όσοι υποστηρίζουν ότι στα δύσκολα ματς φέτος λυγίζει.

Προφανώς, είναι ώρα να μιλήσει ο εγωισμός των καλοπληρωμένων παικτών του ΠΑΟΚ. Στις δύσκολες στιγμές οφείλουν να μιλήσουν οι προσωπικότητες.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙ Ο,ΤΙ ΧΤΙΖΕΙ

Σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία για τον ΠΑΟΚ, όμως, είμαστε υποχρεωμένοι να βάλουμε μία μικρή δόση λογικής, στη παράνοια που έχει ξεσπάσει μετά την ήττα στην Τρίπολη. Μία μικρή βόλτα στα ερτζιανά, ειδικά της Θεσσαλονίκης, μπορεί να πείσει τον καθένα γιατί η λέξη «παράνοια» ταιριάζει γάντι. Ακούγονται «τρελές» απόψεις από ορισμένους για.. ξήλωμα και αλλαγές και αναρωτιέμαι αν είμαστε στα καλά μας. Αν έχουμε τρελαθεί τελείως.

Ας πάρουμε το υποθετικό σενάριο ότι ο ΠΑΟΚ δεν παίρνει ούτε το πρωτάθλημα, ούτε το κύπελλο. Τι θα σημαίνει αυτό; Ότι εφέτος δεν έχει γίνει τίποτα καλό; Ότι δεν έχουν μπει οι βάσεις για να είναι και πάλι διεκδικητής του χρόνου ο ΠΑΟΚ και μάλιστα με καλύτερες πιθανότητες. Προφανώς, λάθη έγιναν και θα γίνουν και στα επόμενα ματς, προφανώς καταγράφηκαν αδυναμίες (αγωνιστικές και μη) και προφανώς θα πρέπει να γίνει αυτοκριτική και να παρθούν αποφάσεις για να αντιμετωπιστούν όλα αυτά.

Άλλο αυτό, όμως, και άλλο να λέμε «Ιβάν, ρίχτα», παραπέμποντας στην γνωστή ελληνική ταινία «Όλα είναι δρόμος» και την περιβόητη σκηνή με το γκρέμισμα του επαρχιακού νυχτερινού κέντρου.

Υ.Γ. Η φάση της ακύρωσης του γκολ του Βαρέλα για το οφσάιντ του Μαουρίσιο, είναι η καλύτερη απόδειξη των αστειοτήτων περί χαλίφη Σαββίδη. Αν ήταν πραγματικά χαλίφης θα μπορούσε άνετα να επωφεληθεί ενός γκολ για την ομάδα του σε μία φάση που είναι λογικό με γυμνό μάτι και στην εξέλιξή της, ο (κάθε) διαιτητής να έχει αμφιβολία για το αν υπάρχει ενεργός συμμετοχή στη φάση (για να μην παρεξηγηθώ η κρίση του Σιδηρόπουλου, όπως και στο πέναλτι του Πρίγιοβιτς, ήταν σωστή).