Μόνο ένα το αντίδοτο για τη γκρίνια στον ΠΑΟΚ
Ο Κώστας Πετρωτός γράφει για τις... μουρμούρες που ακολούθησαν την ισοπαλία του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ και τον δύσκολο δρόμο που βαδίζουν ο Δώνης και οι ποδοσφαιριστές του με την ελπίδα να εξαφανιστούν.
Δεν πέταξαν και... τη σκούφια τους οι οπαδοί του ΠΑΟΚ από την εμφάνιση της ομάδας τους χθες το βράδυ στο ΟΑΚΑ κόντρα στην ΑΕΚ. Ο "Δικέφαλος" δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κακός, σίγουρα, όμως, δεν ήταν και αυτό που περίμεναν όλοι πριν το παιχνίδι.
Σαφώς και υπάρχουν οι δικαιολογίες του κακού τερέν σε ένα γήπεδο που έχει φιλοξενήσει τελικό Τσάμπιονς Λιγκ (αλήθεια πότε η Λϊγκα θα ασχοληθεί επιτέλους σοβαρά με τους αγωνιστικούς χώρους στα γήπεδα όλης της χώρας;) και των πολλών απουσιών, όμως, ούτε ενθουσιασμό δημιούργησε η ομάδα του Δώνη με το επιθετικό παιχνίδι της, ούτε μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι έδινε την εντύπωση του άτρωτου αμυντικά συνόλου.
Βέβαια, θα αναρωτηθεί κανείς "ποια εικόνα είχε ο ΠΑΟΚ στα προηγούμενα παιχνίδια για να περιμένει κανείς εντυπωσιακή μεταμόρφωση χθες στο ΟΑΚΑ;" και δεν θα έχει και άδικο. Ξεκινώντας τον συλλογισμό μας από αυτή τη βάση, λοιπόν, πρέπει να σημειώσουμε, για μία ακόμη φορά, ότι ο ΠΑΟΚ είναι μία ομάδα που ψάχνεται ακόμη να βρει λύσεις σε βασικά σημεία του παιχνιδιού της.
Το πρώτο και σημαντικότερο, η λειτουργία της άμυνάς. Τα προβλήματα φάνηκαν με το καλημέρα, όταν μέσα σε έξι λεπτά η ΑΕΚ φλέρταρε δύο φορές με το γκολ.
Το πρόβλημα αφορά συνολικά στην μεσοαμυντική λειτουργία του ΠΑΟΚ, κυρίως, όμως, έχει να κάνει με τη χημεία της αμυντικής γραμμής. Από την αρχή της σεζόν, ο Δώνης ψάχνει να βρει τα κατάλληλα πρόσωπα στις κατάλληλες θέσεις. Με βάση την ξεκάθαρη τοποθέτησή του μετά τη συνέντευξη Τύπου "τον Κατσουράνη τον πήραμε για στόπερ", φαίνεται πλέον ότι καταλήγει σε μία βασική τετράδα Κωνσταντινίδη, Κατσουράνη, Σιλντενφελντ και Λίνο που θα πρέπει να δουλευτεί για να αποκτήσει ομοιογένεια και να έχει καλύτερο συντονισμό με τον Ιτάνζ.
Από 'κει και πέρα είναι σαφές ότι το κενό του Αθανασιάδη στο σκοράρισμα είναι δυσαναπλήρωτο και ειλικρινά δεν ξέρω πώς θα βρίσκει λύσεις ο ΠΑΟΚ όταν ο διεθνής φορ δεν θα αγωνίζεται.
Αυτά είναι τα δύο σημαντικότερα αγωνιστικά ζητήματα προς επίλυση για το Δώνη και από εκεί και πέρα υπάρχει και ένα τρίτο που θα παίζει σε κάθε ματς ξεχωριστό ρόλο. Έχει να κάνει με τη διαχείριση του έμψυχου δυναμικού, ειδικά από τη στιγμή που θα επιστρέψουν και οι τραυματίες. Για παράδειγμα, σε σχέση με το χθεσινό ματς συζητιέται πολύ η επιλογή του Έτο ως αλλαγή αντί του Αποστολόπουλου που δείχνει να είναι σε φόρμα το τελευταίο διάστημα.
Η γκρίνια που είναι λογικό να υπάρχει
Συμπεραίνει, κανείς, λοιπόν, ότι ο ΠΑΟΚ δεν έχει βγει από το στάδιο στο οποίο βρίσκεται από την αρχή της περιόδου, αυτό του χτισίματος. Προς τι, λοιπόν, αυτή μουρμούρα που και χθες έβγαλε ο κόσμος όταν η ομάδα ακόμη δεν είναι έτοιμη να παίξει αυτό που θέλει ο προπονητής της;
Η απάντηση είναι πολύ απλή: Δεν έχει ακόμη εισπράξει κάποιο πειστήριο γι' αυτό που, υποτίθεται, ότι πρέπει να περιμένει. Το 2009-2010 είχε κερδίσει τον Ολυμπιακό στο "Καραϊσκάκης" και κυνηγούσε μέχρι το τέλος τον τίτλο, την επόμενη σεζόν είχε να θυμάται το θρίαμβο επί της Φενέρ και τη μεγάλη ευρωπαϊκή πορεία, το ίδιο και πέρυσι με κορυφαίο ματς το διπλό στο "Γουάιτ Χαρτ Λέιν" επί της Τότεναμ. Φέτος, είναι λίγες οι στιγμές που ο οπαδός του ΠΑΟΚ αισθάνθηκε ότι αυτή η ομάδα έχει κάτι να του δώσει. Στην Ευρώπη αποκλείστηκε νωρίς, στο Κύπελλο δεν έχει ακόμη δώσει μεγάλο ματς και στο πρωτάθλημα, με εξαίρεση τα δύο πρώτα ημίχρονα στα ντέρμπι με τον Άρη, δεν είδε κάτι που θα του μείνει χαραγμένο στη μνήμη του.
Αναγνωρίζει ότι το υλικό της μέχρι το Γενάρη δεν ήταν το ίδιο καλό όπως τα προηγούμενα χρόνια γι' αυτό και εναποθέτει τις ελπίδες του για κάτι μεγάλο στα τελευταία μεταγραφικά αποκτήματα (όταν πλέον όλα θα μπουν σε αγωνιστικούς ρυθμούς) και στην αδυναμία που εκπέμπουν οι παραδοσιακοί αντίπαλοί του.
Συμπερασματικά, όλος ο ΠΑΟΚ είναι αναγκασμένος να κινείται σ' αυτή την ψυχοφθόρα διαδικασία μέχρι το τέλος της περιόδου. Μετά από κάθε αποτέλεσμα που δεν θα ικανοποιεί, ο Δώνης θα απαντά σε ερωτήματα για το αν αισθάνεται ασφαλή τη θέση του στον πάγκο και οι παίκτες θα δέχονται την αυστηρή κριτική των οπαδών και του Τύπου. Το ζητούμενο είναι κατά πόσο έχουν τα σωματικά και ψυχικά και σωματικά αποθέματα, όταν πλέον κρίνονται τα πάντα σε πλέι οφ και Κύπελλο, να βγάλουν τον καλύτερο εαυτό τους, ακόμη και αυτό το κομμάτι του που δεν είδαμε μέχρι σήμερα.