Υπό κανονικές συνθήκες, η κατάκτηση της δεύτερης θέσης και η εξασφάλιση εισιτηρίου που οδηγεί στα προκριματικά του Champions League δεν αποτελεί λόγος πανηγυρισμών για μία ομάδα του μεγέθους του ΠΑΟΚ που διαθέτει πλέον μεγαλομέτοχο της ισχύος του Σαββίδη.

Μετά από όσα συνέβησαν, όμως, φέτος και την αποτυχία με την οποία “απειλήθηκε” το πανάκριβο σχέδιο του περασμένου καλοκαιριού με την υπογραφή του Φρανκ Άρνεσεν, δικαιολογείται απόλυτα το διπλό γλέντι στα αποδυτήρια και τον Λευκό Πύργο (το δεύτερο είχε καθοριστεί πάντως ως γιορτή για τα γενέθλια των 90 χρόνων ζωής του συλλόγου).

Σ' αυτό συνηγορεί και ο τρόπος με τον οποίο ο ΠΑΟΚ έφτασε στην πρωτιά: Αήττητος, ξεπερνώντας και ΑΕΚ και Παναθηναϊκό (για πρώτη φορά στην ιστορία των πλέι οφ) για να πιάσει την πρώτη θέση.

Ο ΠΑΟΚ έδειξε σ' αυτά τα πλέι οφ ότι μπορεί ακόμη να του λείπουν παίκτες ξεχωριστού επιπέδου, αλλά για τα ελληνικά δεδομένα διέθετε πληρότητα σε όλες τις θέσεις, βάθος στον πάγκο και νεανική ομάδα που έτρεχε αρκετά μέσα στο γήπεδο. Είχε και δίψα μεγαλύτερη από την ΑΕΚ που ξεδίψασε αρκετά με την κατάκτηση του Κυπέλλου και τον Παναθηναϊκό που μπερδεύτηκε αρκετά μεσούσης της περιόδου και έχει μία ομάδα που βρίσκεται σε μεταβατική περίοδο μετά την εποχή Αναστασίου.

Βέβαια, όλα τα παραπάνω στοιχεία ο Δικέφαλος τα “εισέπραξε” μετά την αλλαγή στην τεχνική του ηγεσία. Ο Ίβιτς κατάφερε αυτό που δεν πέτυχε ο Τούντορ στην αξιοποίηση του υλικού. Και με το πιο αποτελεσματικό μοίρασμα ρόλων και με την αλλαγή ψυχολογίας των παικτών του.

Όπως έχω ξαναγράψει είναι ο μεγάλος κερδισμένος των πλέι οφ και, έχω την αίσθηση, ότι η εκτίμηση που είχα κάνει σε προ ημερών άρθρο δεν είχε και μεγάλο βαθμό δυσκολίας.

Σημασία έχει το περιεχόμενο της συμφωνίας

Ο Βλάνταν Ίβιτς παραμένει στον πάγκο και για τη νέα σεζόν, αφού ο Σαββίδης δεν θα μπορούσε να μην τηρήσει τον λόγο που του είχε δώσει πριν την έναρξη των πλέι οφ λέγοντάς του: “εσύ ορίζεις την τύχη σου”. Πολλοί την θεωρούν απόφαση ρίσκο, περίμεναν σε έναν ΠΑΟΚ με προοπτική να μπει στους ομίλους του Champions League, θα έπρεπε να είχε επιλεγεί ένας έμπειρος προπονητής, όμως για τον Σαββίδη μέτρησε το αποτέλεσμα.

Και δεν μπορώ, προσωπικά, να τον κακίσω γι' αυτό. Ο Σαββίδης είναι ένας επιχειρηματίας που δεν έχει σε βάθος γνώση του αντικειμένου που λέγεται ποδόσφαιρο. Έχει περάσει από όλα τα είδη επιλογής προπονητή (μετά τον Δώνη τον οποίο...κληρονόμησε από τον Βρύζα, πήρε μεγάλο και πανάκριβο όνομα (Στέφενς),μετά πήγε στη λύση του έμπειρου και ΠΑΟΚτσή (Αναστασιάδης) και στη συνέχεια εμπιστεύτηκε την άποψη ενός “ειδικού” (Αρνεσεν) που του είπε: “Τούντορ”.

Γιατί, λοιπόν, τώρα να μην κρίνει από το αποτέλεσμα; Ο Ίβιτς έδειξε πολύ θετικά στοιχεία στο πιο δύσκολο τεστ που πέρασε ο ΠΑΟΚ τα προηγούμενα και ο Σαββίδης επέλεξε να κάνει αυτό που δεν επιχείρησε με τον Σαββίδη: Αναβαθμίζει τον υπηρεσιακό σε μόνιμο.

Πολλοί θα ρωτάτε σαφώς πόσες ελπίδες έχει να μείνει για αρκετό καιρό ο Ίβιτς στον πάγκο του ΠΑΟΚ και να γίνει ο πρώτος προπονητής επί Σαββίδη που θα μείνει στον πάγκο του ΠΑΟΚ από την αρχή ως το τέλος μίας σεζόν. Για μένα η απάντηση είναι απλή: Εξαρτάται από τη συμφωνία που θα κάνει με τον Σαββίδη ο 39χρονος Σέρβος. Όπως αποκάλυψε χθες, λεπτομέρειες για τη συνεργασία δεν έχουν συζητηθεί ακόμη και υπογραφές σε συμβόλαια δεν έχουν πέσει. Κι όμως αυτό είναι το πιο σημαντικό κομμάτι. Οι όροι της συνεργασίας: Αν ο Ίβιτς θα έχει μαζί με τον Λούμπος Μίχελ τον απόλυτο έλεγχο στην επιλογή παικτών ή θα θέλει και ο Ιβάν να κάνει το κομμάτι του (Μπερμπάτοφ). Αν ο Σαββίδης θα δώσει τις εγγυήσεις στον Ίβιτς ότι αυτός θα είναι το κουμάντο στα αποδυτήρια της ομάδας.

Οι ρόλοι πρέπει να είναι ξεκάθαροι και αυτό θα αποτελέσει τη βάση για να χτιστεί μία ομάδα με ξεκάθαρη φιλοσοφία και κανόνες. Μόνο έτσι ο ΠΑΟΚ, κάνοντας και τις εύστοχες κινήσεις στο μεταγραφικό παζάρι, θα μπορέσει να διεκδικήσει με αξιώσεις είσοδο στους ομίλους του Champions League και στο νέο Πρωτάθλημα θα παρουσιαστεί ανταγωνιστικός.

Μετά τη διαχείριση θα κριθεί και το “μάτι” .

Εφόσον γίνουν όλα τα παραπάνω τότε θα δούμε στην πράξη πόσο ικανός είναι ο Ίβιτς και σε άλλα στοιχεία που δεν μπορούσα να κριθούν φέτος που ανέλαβε την ομάδα προς το τέλος της περιόδου. Μετά τη διαχείριση υλικού θα διαπιστώσουμε και πόσο ικανός είναι στο στήσιμο του. Αν, καταρχήν, διαθέτει “μάτι” για να έρθουν οι κατάλληλοι παίκτες στις κατάλληλες θέσεις και πώς δουλεύει σε συνθήκες προετοιμασίας. Το ότι ο Ίβιτς άφησε ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο να προστεθούν και άλλα μέλη στο τεχνικό τιμ, δείχνει έναν άνθρωπο που προβληματίζεται για να βρει το καλύτερο δυνατό γκρουπ ανθρώπων που, δουλεύοντας ως ομάδα, θα μπορέσει να παρουσιάσει μία ανταγωνιστική ομάδα.

Υ.Γ. 1 Μπορεί να ακούγεται... κάπως σε ορισμένους, αλλά προσωπικά ο Γλύκος μου θυμίζει τον Νικοπολίδη. Είναι τερματοφύλακας που διαθέτει ηρεμία στα... όρια της παρεξήγησης και όσο πιο έμπειρος γίνεται τόσο πιο ικανός εμφανίζεται.

Υ.Γ. 2. Χωρίς καμία διάθεση να μπω στο έργο συναδέλφων που καλύπτουν το ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού, το να διαμαρτύρεται έντονα η πράσινη ΠΑΕ για τη διαιτησία Αρετόπουλου αποτελεί τον μεγαλύτερο αποπροσανατολισμό από τα πραγματικά προβλήματα της ομάδας.