Ο αντ' αυτού του Ιβάν
Ανεξάρτητα με το αν ο ΠΑΟΚ θα πάρει, πολύ πιθανόν, δύο ακόμη Νομπόα η μεταγραφική περίοδος που διανύουμε υπερτονίζει βασικές αδυναμίες λειτουργίας της ΠΑΕ στην εποχή Σαββίδη.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Ιβάν Σαββίδης έχει τη διάθεση να βάλει (και θα το κάνει όπως όλα δείχνουν) βαθιά το χέρι στην τσέπη για να ενισχύσει την προσπάθεια της ομάδας του να κατακτήσει μετά από 30 χρόνια τον τίτλο του Πρωταθλητή Ελλάδας.
Η απόκτηση του Κριστιάν Νομπόα ήταν η πρώτη “ισχυρή” απόδειξη για του λόγου το αληθές, ενώ μία ματιά στα ονόματα των στόχων με τους οποίους συζητά η ΠΑΕ αυτό το Γενάρη προδιαθέτει και γι' αυτό που θα ακολουθήσει και θα αφορά στους επόμενους Νομπόα.
Ο μεγαλομέτοχος του “Δικεφάλου” ανεβάζει τον πήχη των προσδοκιών, δείχνοντας τη διάθεση να ψωνίσει από το πάνω ράφι για να δώσει στον Αναστασιάδη τα επιπλέον όπλα που του έλειψαν στο πρώτο μισό της σεζόν (το καλοκαίρι, στο μυαλό του ομογενή επιχειρηματία, δεν υπήρχε η σκέψη του τίτλου, αλλά βασικά του νοικοκυρέματος της ομάδας).
Έχω, όμως, την αίσθηση ότι αυτό που προσφέρει ο Σαββίδης στον ΠΑΟΚ δεν μπορεί να το “εισπράξει” στο βαθμό που του αρμόζει, ούτε ο ίδιος (με την πρέπουσα αναγνώριση από τον κόσμο του ΠΑΟΚ), ούτε η ομάδα (αγωνιστικά).
Για να το κάνω πιο λιανά: Για να φθάσει ο Σαββίδης να ακούσει “μπράβο” από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ που έφερε στην Τούμπα τον Νομπόα, προηγήθηκε πολλή γκρίνια και χαρακτηρισμοί του τύπου “ο Ιβάν έχει... καβούρια στις τσέπες”, “είναι πολύ σφιχτός”, “μας δουλεύει ψιλό γαζί”.
Αυτή η αμφισβήτηση που δεν στοιχειοθετείται από πουθενά (από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την ομάδα έχει πληρώσει τα πάντα προς τρίτους, οι εργαζόμενοι στον σύλλογο-παίκτες και υπάλληλοι- ξέρουν πότε να πάνε στα ΑΤΜκαι δεν ανησυχούν μήπωςδεν βρουν τις αμοιβές τους στο λογαριασμό τους, ενώ έχει φέρει τον πιο ακριβό προπονητή στην ιστορία της ομάδας-Στέφενς-και ορισμένους από τους πιο ακριβούς ποδοσφαιριστές που πάτησαν ποτέ στην Τούμπα) αποτελεί και βασικό λόγο που δεν γεμίζει η Τούμπα.
Επιπλέον, η ομάδα, ενώ περιμένει να έρθουν παίκτες επιπέδου Κόστα και Νομπόα, είναι αναγκασμένη να βγάζει τους διαδοχικούς αγώνες με αλχημείες (το δεξί μπακ γίνεται αριστερό και στόπερ και πολλά άλλα). Σε έναν γεμάτο από αγωνιστικές υποχρεώσεις Γενάρη (κάτι που γνώριζαν εδώ και καιρό οι άνθρωποι της ομάδας), ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να... κόψει τον “εθισμό” του να κάνει κινήσεις ενίσχυσης στο παρά ένα της μεταγραφικής περιόδου.
Λείπει ο παράγοντας με πρωτοβουλία
Θα αναρωτιέστε και όχι άδικα: “Μα, καλά, αφού υπάρχει το χρήμα πως είναι δυνατόν να μην μπορεί να λύσει αυτά τα προβλήματα ο ΠΑΟΚ;”. Φαίνεται πολύ απλή η λύση του προβλήματος κι όμως στον ΠΑΟΚ δεν την έχουν δώσει ακόμη. Το “γιατί” μπορεί να απαντηθεί με προσωπικές εκτιμήσεις του καθενός απ' όσους ασχολούνται καθημερινά με αυτό το σύλλογο και η δική μου συμπυκνώνεται σε μία φράση: Φταίει ο υπερσυγκεντρωτισμός του Σαββίδη και η ατολμία των παραγόντων του.
Ο ομογενής επιχειρηματίας έχει το κακό κουσούρι να θέλει να έχει ενημέρωση για τα πάντα και πριν παρθεί μία απόφαση να δίνει το τελικό “οκ”. Αν ήταν μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης, δεν θα υπήρχε θέμα. Όμως, περνώντας τις 25 από τις 30 μέρες του μήνα στο Ροστόφ και δύο Σαββατοκύριακα στην Ελλάδα, αυτή η συνήθειά του δεν είναι καθόλου λειτουργική για τον ΠΑΟΚ.
Το λογικό στην περίπτωση του “Δικεφάλου”, θα ήταν ο Σαββίδης να είχε αναλύσει τη φιλοσοφία του στους πάντες μέσα και γύρω από τον ΠΑΟΚ και να είχε βρει τους ανθρώπους στους οποίους θα εμπιστευόταν απόλυτα το κουμάντο της ομάδας για δύο-τρία χρόνια, έχοντας ορίσει από την αρχή τους κανόνες και κάνοντας σε εύλογα διαστήματα μία αποτίμηση του έργου τους.
Αυτό δεν συμβαίνει και έχει αντίκτυπο στην καθημερινή δραστηριότητα του συλλόγου, ακόμη και στην επικοινωνία της με τον κόσμο. Το παράδειγμα της περίπτωσης Ντέβιτς είναι πραγματικά διδακτικό. Ο ΠΑΟΚ-και προσωπικά ο Σαββίδης-πήγε να κάνει την υπέρβαση αποκτώντας έναν παίκτη πολύ πάνω από τα “κυβικά” του ελληνικού πρωταθλήματος, στο τέλος όμως βρέθηκε να είναι κατηγορούμενος για παταγώδη αποτυχία.
Ενώ από την πρώτη στιγμή, από την ΠΑΕ διαρρεόταν ότι δεν έχει κλείσει ο ποδοσφαιριστής, αφού υπάρχουν και άλλοι μνηστήρες, στην πορεία το πράγμα... ξεχείλωσε και ο επίσημος ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε να βάλει “στοπ” στο πανηγυρικό κλίμα που καλλιεργούσαν ορισμένοι που θέλουν να γίνονται βασιλικότεροι του βασιλέως και να θριαμβολογούν για τη νίκη πριν τελειώσει ο πόλεμος.
Επιπλέον, δεν υπήρξε ένας άνθρωπος μέσα από το υψηλόβαθμο και καλά αμειβόμενο στελεχιακό δυναμικό του ΠΑΟΚ να πάρει μία πρωτοβουλία, όταν το θέμα Ντέβιτς έκλεισε αρνητικά, και να στείλει ένα ηχηρό, όσο και ξεκάθαρο μήνυμα, ότι οι μεταγραφές δεν τελειώνουν για την ΠΑΕ στην απώλεια του 31χρονου επιθετικού.
Η τελευταία μελέτη του Αγγελίδη
Καταλήγουμε, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι από τη μία ο Σαββίδης θέλει να περνάνε όλα από τα χέρια του και από την άλλη δεν υπάρχει ο άνθρωπος με το ειδικό βάρος να του πει “μεγαλομέτοχε εδώ κάνεις λάθος και βάζεις εμπόδια στο έργο σου”. Όλοι αρκούνται στο να λειτουργούν όσοι απλοί υπάλληλοι που διεκπεραιώνουν ένα μέρος της δουλειάς ο καθένας, χωρίς να υπάρχει ένα γενικό κουμάντο. Ένας αντ' αυτού του Σαββίδη που θα τον βάλει στα σωστά μονοπάτια.
Προφανώς, θα αναρωτηθείτε και πάλι: “Και ο Αγγελίδης γιατί ήρθε στον ΠΑΟΚ;”.
Λογικά για να παίξει (και) αυτό το ρόλο. Το ότι δεν το κάνει ως τώρα μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο με το ότι ήθελε να ζήσει πρώτα μέσα στο περιβάλλον του συλλόγου για να διαπιστώσει τι πρέπει να αλλάξει και ποια φιλοσοφία οφείλει να χαράξει. Και από το καλοκαίρι, ο κόσμος θα έχει την απαίτηση να το κάνει αυτό. Το χειμώνα που διανύουμε έχει πάρει όλη την απαραίτητη “ύλη” για να ”μελετήσει” τι εστί ΠΑΟΚ και ποιες είναι οι παθογένειές του.
