Ο Γκόμες σας χαιρετάει...
Ο Κώστας Πετρωτός γράφει για την καλή, βάσει των δεδομένων της εποχής, εικόνα του ΠΑΟΚ με τον Λεβαδειακό και ζητά από τους καλομαθημένους ποδοσφαιριστές να βγουν από τη γυάλα τους και να πάρουν τα μηνύματα που στέλνει ο κόσμος και οι παίκτες της ομάδας βόλεϊ.
Από μόνο του το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ είχε 19 τελικές προσπάθειες δείχνει ότι κάτι καλό έκανε στον αγώνα με τον Λεβαδειακό. Και δημιουργικά και ανασταλτικά, τομέα στον οποίο η συγκεκριμένη αναμέτρηση θύμισε αυτή κόντρα στην Ξάνθη, καθώς η ομάδα της Βοιωτίας δεν δημιούργησε μεγάλες φάσεις στην περιοχή του Ιτάνζ.
Βοήθησε σ’ αυτό το γεγονός ότι ο Γιώργος Γεωργιάδης επέστρεψε στο δοκιμασμένο 4-3-3 που είναι και το μόνο που δίνει ισορροπία στον ΠΑΟΚ και καλύπτει κάπως τα πολλά κενά στα μετόπισθεν.
Επίσης, είναι εμφανές ότι ορισμένοι παίκτες προσπαθούν να ανακτήσουν στο φινάλε της περιόδου τον καλό εαυτό που είχαν παρουσιάσει τους πρώτους μήνες. Ο Περέιρα είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα και η αλήθεια είναι ότι έχει φτάσει σε ένα πολύ καλό επίπεδο. Το μόνο που του λείπει είναι το γκολ, αλλά αυτό είναι συνολικά πρόβλημα του Δικεφάλου αυτή την περίοδο και το ανέδειξε και ο Γιώργος Γεωργιάδης στις δηλώσεις του.
Κατά συνέπεια, στην Τούμπα δεν έχουν να κάνουν τίποτα άλλο παρά να συνεχίσουν να δίνουν έμφαση στους ίδιους τομείς που δουλεύουν εδώ και εβδομάδες έτσι ώστε στα πλέι οφ να παρουσιαστεί μία αξιόπιστη, για το στόχο του Champions League, ομάδα.
Πριν πάω στο πιο σημαντικό για μένα ζήτημα από το χθεσινό παιχνίδι, θέλω να σταθώ και στο ματς της τελευταίας αγωνιστικής με τον Πανιώνιο με αφορμή την ατάκα του Γεωργιάδη "μακάρι να τελειώσουμε με έντεκα παίκτες". Θα είναι τεράστιο λάθος για τον ΠΑΟΚ αν ασχοληθεί παραπάνω απ’ όσο πρέπει με την διαιτησία στο συγκεκριμένο παιχνίδι.
Την καχυποψία δεν μπορεί κανείς να την βγάλει από το μυαλό προπονητή και παικτών, όμως, αν είναι αυτή να μεταφραστεί σε τσάμπα κάρτες, ας πάνε στη Νέα Σμύρνη με αφέλεια. Μπροστά τους έχουν τα πλέι οφ όπου θα παιχτεί όλη η χρονιά και αυτό δεν πρέπει να το βγάλουν στιγμή από το μυαλό τους.
Κακομαθημένα παιδιά
Πάω και στο πιο σοβαρό, κατά τη γνώμη μου, απ’ όλα όσα έχουμε αναλύσει. Στα μουτράκια που κράτησαν ο Μακ όταν ο Παπαδόπουλος επέμεινε να εκτελέσει το πέναλτι και ο Νομπόα όταν αντικαταστάθηκε από τον Κίτσιου στο 83΄, όσο κι αν ο Γεωργιάδης και ο ίδιος ο Εκουαδόριος προσπάθησαν να το υποβαθμίσουν μετά τη λήξη του ματς.
Προφανώς δεν έχει να κάνει με τους συγκεκριμένους παίκτες. Είναι το γενικότερο κλίμα στο εσωτερικό του ποδοσφαιρικού ΠΑΟΚ εδώ και χρόνια και το έχω αναλύσει και στο παρελθόν. Ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα που οι παίκτες έχουν πάντα τον πρώτο λόγο. Πάνω από προπονητές, ακόμη και από διοίκηση πολλές φορές. Δυστυχώς, όμως, δεν μιλάμε για τον Κούδα και την παρέα του. Οι ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στον ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια δεν έχουν προσφέρει χαρές τόσο μεγάλες (κατάκτηση τροπαίων) που να δικαιολογούνται και μερικοί βεντετισμοί.
Το αντίθετο, μάλιστα. Αν γυρίσουν λίγο τα κεφάλια τους στις κερκίδες της Τούμπας και λίγο μακρύτερα στο Παλατάκι θα καταλάβουν πόσο πολύ έχουν απογοητεύσει τους οπαδούς τους. Το έχουν καταλάβει μέχρι και ο Γκόμες, ο Χιμένες και οι άλλοι βολεϊμπολίστες του Δικεφάλου που εισπράττουν την αγάπη που προορίζονταν γι’ αυτούς. Δικαιωματικά, γιατί εκείνοι έβγαλαν καρδιά, στόφα νικητή και ποιότητα που αρμόζει στο μέγεθος του ΠΑΟΚ.
Μόνο οι ποδοσφαιριστές, δυστυχώς, παραμένουν μέσα σε μία γυάλα.
