Ο λαϊκισμός της γροθιάς
Ο Κώστας Πετρωτός γράφει για το γεμάτο ένταση ντέρμπι της Τούμπας, τον παθιασμένο ΠΑΟΚ και το σόου του Κάκου, πάνω στο οποίο ο Ολυμπιακός προσπαθεί να κερδίσει στις εντυπώσεις τον αγώνα που έχασε μέσα στο γήπεδο.
Η ένταση που δημιουργήθηκε καθ' όλη τη διάρκεια του χθεσινού ντέρμπι του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα ήταν λογικό πώς θα έχει και συνέχεια στις επίσημες τοποθετήσεις των ομάδων και ένα σωρό κείμενα που γράφονται στο διαδίκτυο και τις εφημερίδες.
Θα ήταν πολύ εύκολο για μένα να μπω σ' αυτό το γαϊτανάκι με σχόλια του στυλ “ας έδινε στον Αθανασιάδη το καθαρό πέναλτι που του έκανε ο Αβραάμ και ας απέβαλε μετά τον Ινσαουράλδε ο Κάκος” και να μετράω φάσεις που ο Κερκυραίος διαιτητής αδίκησε τον ΠΑΟΚ κλείνοντας τα μάτια στην αγκωνιά (στον Σκόνδρα) και το κοντρόλ με το χέρι του Μπονγκ και φυσικά στο υψωμένο δάχτυλο του Σαλίνο για να “αντικρούω” τις αντίστοιχες φάσεις που επικαλείται η πλευρά των “ερυθρολεύκων”.
Θεωρώ, όμως, ότι καλό είναι για καθένα από εμάς που σχολιάζουμε τέτοιου είδους παιχνίδια να κάνουμε δεύτερες, πιο βαθιές σκέψεις, και να προσπαθούμε να εξηγούμε γιατί συνέβη ό,τι συνέβη.
Ο Κάκος θέλει να έχει ρόλο μόνο πρωταγωνιστικό
Κατά την προσωπική μου άποψη, ο Τάσος Κάκος διαχειρίστηκε τον αγώνα με τον τρόπο που, σχεδόν πάντα, το κάνει στην καριέρα του. Προσπάθησε να κλέψει τη δόξα των παικτών, να γίνει αυτός το πρόσωπο του αγώνα κι αν είναι δυνατό να αποφύγει δύσκολες φάσεις, δείχνοντας ξεκάθαρη προτίμηση στην ισοπαλία, που γνώριζε ότι θα φέρει και τις λιγότερες αντιδράσεις από τους ανθρώπους των δύο ομάδων μετά την ολοκλήρωση της αναμέτρησης.
Δυστυχώς, για εκείνον, το ποδόσφαιρο, τις περισσότερες φορές, δεν μπορείς να το πας εκεί που εσύ θέλεις και με τον τρόπο του σε εκδικείται κιόλας. Γιατί συνιστά μία μικρή... εκδίκηση το γεγονός ότι ο τηλεοπτικός φακός εκθέτει τους βοηθούς του και κατ' επέκταση τον ίδιο στις φάσεις του Ινσαουράλδε και του Σαλίνο.
Χθες, θα προσέθετα, ότι με την τακτική του ο Κερκυραίος ρέφερι φρέναρε την ομάδα που προσπαθούσε να παίξει ποδόσφαιρο και να δημιουργήσει ευκαιρίες και αυτός ήταν ο ΠΑΟΚ. Ανεξάρτητα, αν στον Ολυμπιακό θέλουν να μιλούν για σκληρό ως αντιαθλητικό παιχνίδι από πλευράς γηπεδούχων, οι παίκτες του Γιώργου Γεωργιάδη ήταν αυτοί που μπήκαν στο γήπεδο με στόχο να δημιουργήσουν ευκαιρίες και να διεκδικήσουν με μεγαλύτερες πιθανότητες τη νίκη.
Κι αυτό φάνηκε στο πρώτο ημίχρονο που ο Κάκος είχε μικρότερη παρεμβατικότητα στη ροή του αγώνα. Αν, μάλιστα, δεν υπήρχε ο Ρομπέρτο είναι βέβαιο πώς ο “Δικέφαλος” δεν θα χρειαζόταν να φθάσει μέχρι το 84' για να λυτρωθεί από την φωτοβολίδα του Τζαβέλλα.
Τα αποδυτήρια... έδιωξαν τον Στέφενς
Σ' αυτό το σημείο κάνω μία μικρή παρένθεση και στέκομαι στην εικόνα πάθους και αυταπάρνησης που έβγαζαν όσοι παίκτες του ΠΑΟΚ αγωνίστηκαν καθ' όλη τη διάρκεια του ντέρμπι. Σαφώς, αυτά τα στοιχεία θα υπήρχαν και με τον Στέφενς στον πάγκο, όμως, είναι δεδομένο ότι η αποχώρησή του χαροποίησε την πλειοψηφία των παικτών και τους ανάγκασε να πάρουν πάνω τους όλη την ευθύνη για μία πετυχημένη εμφάνιση στο ντέρμπι.
Αυτό πιστοποιούν και οι δηλώσεις Σαββίδη και Λούκας και το ερώτημα είναι αν αυτή η εικόνα θα έχει και συνέχεια. Απάντηση θα δοθεί στα επόμενα παιχνίδια, όμως, εκείνο που δεν χωρά αμφισβήτηση είναι ότι για όσα προηγήθηκαν μέχρι... προχθές στη σεζόν ο μοναδικός φταίχτης δεν είναι ο Ολλανδός τεχνικός. Και καλό θα είναι ο μεγαλομέτοχος της ομάδας να μην ξεχάσει όλα όσα σκεφτόταν μέχρι πριν λίγα 24ωρα.
Θέλουμε να βλέπουμε μόνο των... άλλων
Επανέρχομαι στο ντέρμπι και στην γροθιά του Ινσαουράλδε στον Εντινγκά. Η ενέργειά του είναι απαράδεκτη και δεν χωρά αμφιβολία και η αλήθεια είναι ότι πρόσφερε τρομερό άλλοθι στον Ολυμπιακό για την ήττα. Ανεξάρτητα από αυτό, είναι πραγματικά θλιβερό να βλέπεις, ομάδες (και το κάνουν οι περισσότερες στην Ελλάδα) να θέλουν να εμφανίζονται τόσο καυστικές με τις... γροθιές των άλλων και να μην καταδικάζουν ενέργειες δικών τους παικτών (χθες του Σαλίνο).
Άλλωστε, πριν ορισμένα χρόνια (τη σεζόν 2002-2003) και ο σημερινός σύμβουλος στρατηγικής της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Κριστιάν Καρεμπέ έκανε κεφαλοκλείδωμα στον Οκκά και πήγε να γρονθοκοπήσει τον Καφέ και ο επίσημος Ολυμπιακός τότε έκανε τα πάντα για να τον αθωώσει. Και ο ΠΑΟΚ δεν έχει αποφύγει αυτή την τακτική και όσο οι ομάδες είναι έρμαιο του λαϊκισμού... της γροθιάς (που έχει πέραση στους φανατικούς οπαδούς τους) το ποδόσφαιρο δεν είχε καμία ελπίδα να κάνει βήματα μπροστά.