Ο Λούκας… αποκάλυψε το μυστικό του Στέφενς
Ο Κώστας Πετρωτός υπογραμμίζει με έντονα γράμματα το μεγάλο όπλο που έχει δώσει στον ΠΑΟΚ ο Ολλανδός τεχνικός και καταφέρνει να είναι ανταγωνιστικός παρά τους αγώνες Πέμπτη-Κυριακή.
Από πολλές πλευρές μπορεί κανείς να προσεγγίσει την μεγάλη επιστροφή του Λούκας Πέρεθ στην ενδεκάδα του ΠΑΟΚ που επισκίασε οτιδήποτε άλλο προέκυψε μέσα από το παιχνίδι με τον Πανθρακικό στην Κομοτηνή.
Κάποιοι θα αναφερθούν στην ευχέρεια που έδειξε ο Ισπανός στο σκοράρισμα, κάτι που μέχρι και πριν το χθεσινό αγώνα του χρεωνόταν ως η μεγάλη αδυναμία του.
Κάποιοι άλλοι θα μιλήσουν για το... μπλαζέ στυλ του στις προηγούμενες εμφανίσεις που το… εξαφάνισε στο χθεσινό ματς. Και θα υπάρχει και εκείνη η μερίδα που θα υποστηρίξει πώς, τελικά, ο 24χρονος μεσοεπιθετικός, καλώς, χρησιμοποιείται με το αριστερό, ανάποδο, πόδι στη δεξιά πτέρυγα.
Όλοι θα έχουν δίκιο, επιτρέψτε μου, όμως να πάω λίγο πιο βαθιά, και από την περίπτωση του Λούκας να βγάλω συμπεράσματα για τον τρόπο με τον οποίο ο Χουμπ Στέφενς διαχειρίζεται τους παίκτες του.
Ο Ολλανδός έχει καταφέρει να αποτινάξει από τον ΠΑΟΚ μία μεγάλη «πληγή» που ταλαιπώρησε την ομάδα τα προηγούμενα χρόνια: τους συχνούς τραυματισμούς. Τέτοια εποχή πέρυσι ο Δώνης είχε ήδη αρχίσει να πονοκεφαλιάζει για τους παίκτες που δεν ήταν έτοιμοι να αγωνιστούν και έψαχνε λύσεις. Πολλές φορές επιλέγοντας παίκτες που δεν ήταν απόλυτα έτοιμοι.
Αυτό είναι κάτι που επί Στέφενς δεν γίνεται. Δεν υπάρχει τέτοιο δίλημμα επί των ημερών του Ολλανδού τεχνικού. Αν θεωρεί ότι κάποιος δεν είναι 100% «οκ», απλά δεν παίζει. Απόδειξη αυτό που συνέβη στην Κομοτηνή.
Ο Σαλπιγγίδης, επειδή αποκόμισε πέντε ράμματα στο ματς με την Μακάμπι, κι ενώ είχε το «πράσινο φως» από τον γιατρό για να αγωνιστεί, έμεινε στον πάγκο δίνοντας τη θέση του στο Λούκας. Αυτό είναι το πλέον πρόσφατο παράδειγμα, γιατί υπάρχουν και άλλα από την αρχή της περιόδου που έχουν φέρει τον ΠΑΟΚ, τέλη Οκτωβρίου και με το βαρύ πρόγραμμα, με αγώνες Ελλάδα-Ευρώπη, ήδη να βρίσκεται σε εξέλιξη, να μην έχει σοβαρά προβλήματα απουσιών.
Ο Στέφενς έχει καταφέρει όσοι παίζουν να είναι απόλυτα… fit. Στην Κομοτηνή, ο Λούκας σε επίπεδο δυνάμεων και τρεξιμάτων ήταν άλλος παίκτης σε σχέση με τα πρώτα παιχνίδια του, και ίσως αυτή η φρεσκάδα να ήταν τελικά αυτή που έφερε και τα γκολ.
Θέλετε κι άλλο παράδειγμα; Συγκρίνετε τον Σκόνδρα της Κομοτηνής, με τον παίκτη των προηγούμενων αγώνων (όσο αγωνίστηκε). Καθόλου βαρύς, με πολλά ανεβοκατεβάσματα στη δεξιά πλευρά και πολλή δύναμη στις προσωπικές μονομαχίες. Το ίδιο και ο Τζαβέλλας, έστω κι αν χρειάστηκε να περάσουν αρκετά λεπτά για να πάρει μπρος.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Νέτσιντ ακόμη δεν χρησιμοποιείται βασικός για να δώσει ανάσες στον Κλάους-που έχει δυνάμεις, αλλά του λείπει ένα σερί από γκολ για να ανέβει η ψυχολογία του.
Για να πετύχει αυτό το τόσο θετικό αποτέλεσμα ο Στέφενς, έχει τη βοήθειά του γυμναστή Τσίμα Ονιέικε, που για να αναγνωρίζουμε και τα θετικά και να μην του κάνουμε μόνο σκληρή κριτική, είναι πιθανόν η πιο σωστή επιλογή που έχει κάνει στην παρουσία του στον ΠΑΟΚ, ο Γκέρμαν Τσιστιακόφ (είχαν συνεργαστεί μαζί στην Ανζί). Ο Ολλανδός πρώτος γυμναστής (με την αμέριστη συμπαράσταση και του επί χρόνια δεύτερου γυμναστή της ομάδας, Γρηγόρη Καβαλιεράτου) έχει καταφέρει να εμφανίζεται ένας ΠΑΟΚ γεμάτος δυνάμεις και αντοχή σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.
Για να πάμε και σε κάτι άλλο, αποδείχθηκε, εξάλλου, ότι από τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ καταφέρνει να έχει σε τόσο καλή κατάσταση τους Λούκας, Νίνη και Στοχ φυσικά έχει και την άνεση να παίζει το 4-3-3 σε διάφορες παραλλαγές του. Χθες, με το Νίνη να ανεβοκατεβαίνει στον άξονα, το 4-2-3-1 μετατρεπόταν εύκολα σε σε 4-2-1-3 και ο ΠΑΟΚ “γέμιζε” με ευκολία την αντίπαλη περιοχή με παίκτες, παρότι διέθετε μόνο ένα καθαρόαιμο φορ, τον Αθανασιάδη.
Υ.Γ. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι για να γλιτώσει από τους τραυματισμούς ο ΠΑΟΚ έπρεπε να φέρει στον πάγκο του ένα προπονητή του ονόματος του Στέφενς. Όχι μόνο λόγω της αποδεδειγμένης, σε ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα του κόσμου, τη Μπουντεσλίγκα, ικανότητας να στήνει και να διαχειρίζεται σωστά ομάδες, αλλά κυρίως γιατί μπορεί και αντέχει την πίεση του κόσμου.
Αν, για παράδειγμα, ήταν Έλληνας τεχνικός στη θέση του, το πιθανότερο θα ήταν να μην έπαιρνε χθες την απόφαση να αφήσει τον Σαλπιγγίδη στον πάγκο, από τη στιγμή που υπήρχε το ιατρικό “οκ” για να αγωνιστεί, μόνο και μόνο μη... στραβώσει το ματς και πολλοί τον κατηγορήσουν γιατί δεν τον χρησιμοποίησε.
