Ας αρχίσω από το τελευταίο για να μην σας κρατάω σε αγωνία, Ποιος είναι ο "μύθος" που σταθερά υφίσταται ως πραγματικότητα στον ΠΑΟΚ; Ότι δεν τα πάει καλά με τις φιέστες. Ότι μετά από μία σπουδαία επιτυχία (όπως η πρόκριση επί του Ολυμπιακού την περασμένη Τετάρτη), συνήθως στραβοπατάει, αφού δεν καταφέρνει να διαχειριστεί τον υπερενθουσιασμό που δημιουργείται. Και μην μου πείτε ότι δεν ισχύει αυτό για χθες και ο ΠΑΟΚ ήταν απλά άτυχος.

Ατυχία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η απώλεια ενός γκολ από το... μισό μέτρο σε κενή εστία από τον, κατά γενική ομολογία, πιο ψύχραιμο παίκτη που διαθέτει ο "Δικέφαλος", τον Βλάνταν Ίβιτς. Αυτό είναι έλλειψη συγκέντρωσης και καθαρού μυαλού. Οι παίκτες όπως και ο κόσμος ήταν επηρεασμένοι από τη γενικότερη ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε πριν τον αγώνα. Για να την περιγράψω δεν χρειάζεται παρά να επικαλεστώ πράγματα που άκουσα πηγαίνοντας προς την Τούμπα. "Θα κερδίσουμε άνετα. Αυτός ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να μας απειλήσει" έλεγαν διάφοροι ανώνυμοι φίλοι της ομάδας που περνούσαν δίπλα μου.

Μάλιστα, όταν έγινε γνωστό ότι ο Τζιμπριλ Σισέ δεν είχε δηλωθεί ούτε στους αναπληρωματικούς οι προβλέψεις έγιναν ακόμη πιο αισιόδοξες: "Θα το πάρουμε άνετα 3-0 το ντέρμπι". Αυτό το κλίμα πέρασε και στην κερκίδα και στην ομάδα, η οποία ενώ είχε θέληση, πάθος, διάθεση να κάνει το παιχνίδι της, διακρινόταν από μία ακατανόητη βιασύνη και ξεκάθαρη έλλειψη "καθαρού" μυαλού. Κάπως έτσι ο ΠΑΟΚ των 17 τελικών προσπαθειών έχασε από τον Παναθηναϊκό των τριών.

Δεν πειράζει, όμως. Το “μάθημα” που πήρε ο ΠΑΟΚ από το χθεσινό ματς (που βαθμολογικά δεν του έχει αποφέρει τεράστιες απώλειες αν σκεφτεί κανείς το “ιδιαίτερο” σύστημα διεξαγωγής των πλέι οφ) είναι ότι δεν πρέπει να μένει παραπάνω απ' όσο πρέπει σε ένα παιχνίδι. Τελειώνει, το χαίρεται αν έχει κερδίσει, στεναχωριέται αν έχει χάσει και προχωράει. Αυτή είναι η πραγματική φιλοσοφία των μεγάλων ομάδων που μόλις πετύχουν ένα στόχο σκέφτονται τον επόμενο.

Ώρα να επιμείνει στο ποδόσφαιρο κατοχής

Επανέρχομαι στα καλά μαντάτα που προέκυψαν από το χθεσινό ντέρμπι στην Τούμπα. Ο ΠΑΟΚ απέδειξε περίτρανα ότι έχει τα φόντα να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής. Να κλείσει στα καρέ τον αντίπαλό του και να τον “σφυροκοπήσει”, δημιουργώντας σωρεία ευκαιριών. Το έκανε χθες και, μάλιστα, είχε αρχίσει να δείχνει την τάση του πριν αποβληθεί ο Σπυρόπουλος. Ο Παναθηναϊκός στήθηκε πιο αμυντικά από οποιαδήποτε άλλη φορά στο παρελθόν σε ματς με τον ΠΑΟΚ στην έδρα του. Αυτό αποτελεί ένδειξη ότι ο “Δικέφαλος” έχει πλέον εξελιχθεί τόσο που ήρθε η ώρα να παίξει (και) ποδόσφαιρο κατοχής. Προσωπική άποψη εκφράζοντας, του λείπει μόνο ένας μπαλαντέρ με ικανότητα διείσδυσης και έμφυτο ταλέντο να περνάει κάθετες πάσες.

Υ.Γ. Επειδή μ' αρέσει να αναδεικνύω το καλό, δεν μπορώ παρά να μην εξάρω ττην χθεσινή απόδοση των δύο πιο ταλαντούχων παικτών που αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα του Αντελίνο Βιείρίνια και του Σεμπάστιαν Λέτο