Ο ΠΑΟΚ ψάχνει τα νέα όπλα του
Ο Κώστας Πετρωτός γράφει για την εύκολη, αλλά μέσα από καθόλου ελκυστική εμφάνιση, νίκη του ΠΑΟΚ επί της ΑΕΛ, τον προβληματισμό που βγάζουν τα άκρα του που αποτελούσαν τη μεγάλη του δύναμη στην αρχή της σεζόν και την "υποχρέωση" του Βλάνταν Ίβιτς να ψάξει για νέες λύσεις.
Ναι, ήταν δίκαιη η νίκη του ΠΑΟΚ επί της ΑΕΛ κι αυτό το συμπέρασμα δεν αλλάζει ούτε από τις διαμαρτυρίες του Αλέξη Κούγια (έχει δίκιο για ορισμένες φάσεις, αλλά το "φωνάζει" με υπερβολικό τρόπο) για ορισμένες υποδείξεις των δύο βοηθών.
Αν υπάρχει για το οποίο θα μπορούσαν να παραπονιούνται οι "βυσσινί" είναι που… θυμήθηκε, μετά από 187 παιχνίδια στην επαγγελματική καριέρα του, ο Κάνιας να πετύχει το πρώτο του γκολ. Το σουτ δεν ήταν ιδιαίτερο δυνατό, όμως, ο Ισπανός βοηθήθηκε από το γεγονός ότι ο Ξενοδόχοβ δεν είχε καλό οπτικό πεδίο.
Το κυριότερο, όμως, είναι ότι το γκολ ήταν εντελώς "ξένο" στο κλίμα του παιχνιδιού εκείνη την ώρα. Ο ΠΑΟΚ δεν ασκούσε τόσο έντονη πίεση για να μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι δικαιούταν ένα γκολ πριν τη λήξη του πρώτου μέρους.
Το 1-0 οι γηπεδούχοι το διατηρούσαν εύκολα μέχρι την ώρα που ο Κίτσιου πέτυχε το δεύτερο τέρμα, επομένως, αν εξετάσουμε το ματς μόνο κάτω από το πρίσμα της κατάκτησης των τριών βαθμών, η ομάδα του Ίβιτς τα κατάφερε χωρίς να κουραστεί.
Αν, όμως, δούμε, τη συγκεκριμένη αναμέτρηση ως συνέχεια των εμφανίσεων του προηγούμενου μήνα και κυρίως, ως τεστ ενόψει των ημιτελικών Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό, αποτελεί έναν πολύ καλό λόγο για προβληματισμό.
ΟΙ ΔΥΟ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΠΡΙΓΙΟΒΙΤΣ
Ο ΠΑΟΚ δεν πατά καλά. Είναι οφθαλμοφανές αυτό. Συμβαίνει, σαφώς, γιατί κάποιοι παίκτες όταν λείπουν δεν μπορούν να αντικατασταθούν.
-Άλλος Πρίγιοβιτς δεν υπάρχει, όσο κι αν προσπαθεί ο Κουλούρης (στο παιδί αυτό μπορεί να αναγνωρίσει κανείς ότι προσπαθεί πολύ, αλλά η αλήθεια είναι ότι η υπόθεση γκολ, όσο δεν τα πετυχαίνει, τον αγχώνει πάρα πολύ). Για τον Αθανασιάδη αρνούμαι να γράψω γιατί αυτό που βγάζει μέσα στο γήπεδο είναι ιδιαιτέρως αποκρουστικό. Δεν είναι ο Κλάους αυτό που βλέπουμε. Είναι το φάντασμά του ή αν θέλετε η σκιά του εαυτού του και πραγματικά αναρωτιέμαι πόσο μπορεί να αλλάξει αυτό μέχρι το τέλος της περιόδου.
-Ο Πρίγιοβιτς της μεσαίας γραμμής είναι ο Τσίμιροτ. Να μην τα ξαναλέμε γιατί έχουμε αναφερθεί πολλάκις. Όταν είναι γεμάτος ενέργεια, ο τρόπος που "χτίζει" το παιχνίδι από πίσω είναι μοναδικός. Κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι παρόμοιο. Ούτε το καθαρόαιμο "6άρι" Κάνιας, ούτε ο φιλότιμος, συνεπέστατος τακτικά και πολύ καλός στο να έρχεται από πίσω και να σκοράρει Σάχοβ.
Οι παίκτες που απουσίαζαν με την ΑΕΛ, όμως, δεν κουβαλάνε όλα τα μυστικά της επιτυχίας.
ΑΠΟ ΤΑ ΑΚΡΑ ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΙ... ΦΛΟΓΕΣ
Υπάρχουν και σημεία του παιχνιδιού του ΠΑΟΚ που μοιάζουν να έχουν διαφοροποιηθεί εντελώς σε σχέση με τους πρώτους μήνες. Η ομάδα του Βλάνταν Ίβιτς δεν είναι τόσο ισχυρή από τα άκρα. Τα ζευγάρια "Μάτος-Κάμπος", "Λέοβατς-Ροντρίγκες" που έκαναν τη διαφορά, πλέον δεν λειτουργούν.
Από τα αριστερά γιατί ο Ενρίκε δεν έχει καλύψει ακόμη το κενό του Καποβερντιανού και στα δεξιά γιατί ο Κάμπος έχει πέσει αρκετά, ενώ και ο Μάτος-που δείχνει ότι αρχίζει να συνέρχεται-πέρασε μία περίοδο κάμψης. Είναι προφανές ότι το να ποντάρει ο Ίβιτς αυτή την περίοδο στο παιχνίδι από τα άκρα, μοιάζει με στοίχημα που κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι θα του βγει.
Επομένως, ο Σέρβος τεχνικός είναι αναγκασμένος να αναζητήσει άλλες λύσεις. Να ανακατέψει την τράπουλα και να ποντάρει σε άλλες συνταγές. Ταπεινή άποψή μου είναι ότι υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που "φωτίζουν" τον δρόμο που οφείλει να ακολουθήσει. Ποια είναι αυτά; Η πολυαριθμία στους κεντρώους χαφ που διαθέτει ο ΠΑΟΚ, καθώς και σε παίκτες που μπορούν να παίξουν τον ρόλο του δεύτερου επιθετικού. Ο Πέλκας, όταν εκτίσει την ποινή του και ο Μυστακίδης, έχουν αποδείξει πως όταν κινούνται κοντά στην περιοχή πολλαπλασιάζουν τις ευκαιρίες του ΠΑΟΚ για γκολ.
Δεν είναι εύκολο, βέβαια, να επιχειρήσει σ’ αυτή τη φάση ο Ίβιτς μεγάλες αλλαγές. Θέλει μεγάλη πυγμή και απόλυτα καθαρό μυαλό. Ο προπονητής του ΠΑΟΚ είναι αυτός που βρίσκεται στην πιο πιεστική θέση από όλους τους υπόλοιπους προπονητές του big-4. Λεμονής, Χιμένεθ, Ουζουνίδης έχουν υπέρ τους ότι κουμαντάρουν ομάδες που δεν έχτισαν οι ίδιοι. Αντίθετα, ο νεαρός Σέρβος τεχνικός έχει τα πάντα υπέρ του. Σύνολο της δικής του φιλοσοφίας, ρόστερ με βάθος όπως ο ίδιος και ο Μίχελ έχουν τονίσει αρκετά συχνά και φυσικά στήριξη από τον Ιβάν Σαββίδη και τον κόσμο.
Δεν πρέπει, όμως, όλο αυτό το σκηνικό να τον αγχώσει, αλλά να αντιμετωπίσει ως πρόκληση. Να δει τα πολλά θετικά που μπορεί να κερδίσει αν πετύχει. Χωρίς δεύτερη σκέψη θα εκτοξεύσει το όνομά του αν ο ΠΑΟΚ πάρει το Κύπελλο και τερματίσει πρώτος στα πλέι οφ. Και μεγαλύτερο κίνητρο από αυτό δεν υπάρχει.
Photo Credits: Eurokinissi