Ο ΠΑΟΚ των νέων και διψασμένων...
Μειώσεις συμβολαίων, αποδεσμεύσεις, αλλά και στροφή σε μοντέλο ανάδειξης ταλαντούχων παικτών που αρχίζει από την επιλογή προπονητή (τύπου) Μπόλονι. Ο Κώστας Πετρωτός αναλύει τα σημεία που πρέπει να προσέξουν Ζαγοράκης-Κωνσταντινίδης στον σχεδιασμό του νέου ΠΑΟΚ.
Δεν υπάρχει διαφωνία ότι ο ΠΑΟΚ την τελευταίας τριετίας άλλαξε επίπεδο. Ότι ξέφυγε από τη μετριότητα της ομάδας που πάλευε απλά να βγει Ευρώπη και μετά από χρόνια έκανε πρωταθλητισμό.
Πέρσι διεκδίκησε τον τίτλο μέχρι τις τελευταίες στροφές του πρωταθλήματος και κατάφερε να πάρει το δεύτερο εισιτήριο για το Τσάμπιονς Λιγκ. Φέτος, έφθασε στη βρύση αλλά, από δικά του λάθη, δεν ήπιε νερό στο Κύπελλο, ενώ έχασε στις λεπτομέρειες το repeat της ευκαιρίας να απλώσει σεντόνι.
Συν τοις άλλοις, έκανε και μία αξιομνημόνευτη πορεία στην Ευρώπη φθάνοντας μέχρι τους "32" του Europa League.Για να πετύχει, όμως, όλα τα παραπάνω, χρειάστηκε να δαπανήσει πάρα πολλά χρήματα για τα δεδομένα του ΠΑΟΚ, αφού δούλεψε, ως επί το πλείστον, με έμπειρους ποδοσφαιριστές. Αυτή ήταν η φιλοσοφία του Φερνάντο Σάντος, αυτήν ακολούθησε, σε μεγάλο βαθμό ακόμη κι όταν ο Πορτογάλος αποχώρησε.
Με αυτή την φιλσοφία, όμως, ο ΠΑΟΚ έπιασε ταβάνι. Το αποδεικνύει το γεγονός ότι τη φετινή σεζόν δημιουργήθηκε ένα άνοιγμα ρευστότητας περίπου 4 εκ. ευρώ. Άνοιγμα το οποίο, βέβαια, οφείλεται και στις μέρες ΔΝΤ που διανύουμε και την συνεπακόλουθη μείωση εσόδων και οδηγεί τον Θόδωρο Ζαγοράκη σε αλλαγή πολιτικής.
Λίγα φαίνονται σ' αυτούς που έχουν πολλά
Η πολιτική αυτή σε αδρές γραμμές συνοψίζεται στα εξής: Μείωση του μπάτζετ με ταυτόχρονη επιλογή ενός προπονητή που θα ρίξει βάρος στην προώθηση νεαρών παικτών. Τη δεδομένη χρονική στιγμή ο εκλεκτός ακούει στο όνομα του Λάζλο Μπόλονι, ο οποίος στην καριέρα του έχει να επιδείξει την προώθηση παικτών όπως ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Βιάνα, ο Κουαρέσμα, ο Κουρκούφ και τώρα στη Λανς του 18χρονου Ραφαέλ Βαράν που, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, βρίσκεται προ των πυλών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Αν στα τελικά ραντεβού με Κωνσταντινίδη και κυρίως Ζαγοράκη επέλθει η οριστική συμφωνία, τότε ο Ρουμάνος με ουγγρικές ρίζες θα κληθεί να αναδείξει ταλέντα και στον "Δικέφαλο".Δεν θα είναι, όμως, μόνο αυτή η αλλαγή σε σχέση με τη σεζόν που τελείωσε. Τα περισσότερα συμβόλαια θα κυμανθούν στις 200.000 με 300.000 ευρώ με εξαίρεση ελάχιστα που θα κυμανθούν κοντά στο μισό εκατομμύριο. Η πολιτική λιτότητας έχει ήδη εκφραστεί μέσα από τις συζητήσεις που γίνονται με Κοντρέρας και Τσιρίλο για μείωση των απολαβών τους και επέκταση της συνεργασίας τους (με τη διαφορά ότι ο Χιλιανός έχει ένα ακόμη χρόνο συμβόλαιο, ενώ του Ιταλού ολοκληρώνεται στα τέλη Ιουνίου).Σ' αυτούς του είδους τις διαπραγματεύσεις υπάρχουν δύο λεπτά σημεία.
Το πρώτο είναι μέσα από τις μειώσεις να "θιγεί" η αξία συγκεκριμένων παικτών. Για να γίνω πιο απλός, για παράδειγμα, η πρόταση στον Κοντρέρας πρέπει να "αναγνωρίζει" την ηγετική παρουσία του μέσα στην ομάδα και τον κομβικό ρόλο που θα έχει στον νέο ΠΑΟΚ.Το δεύτερο σημείο έχει να κάνει με τον κίνδυνο να δημιουργηθούν περιπτώσεις παικτών με... δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία. Να μείνουν, δηλαδή, στην ομάδα ποδοσφαιριστές με λιγότερα από όσα έπαιρναν φέτος πολύ απλά γιατί δεν έχουν κάτι καλύτερο, γκρινιάζοντας, όμως και βάζοντας την ταμπέλα του "αδικημένου" πάνω τους.
Για να μην παρεξηγηθώ δεν αναφέρομαι ούτε στον Κοντρέρας, ούτε στον Τσιρίλο, ούτε σε κάποιον συγκεκριμένη τη δεδομένη στιγμή. Επειδή, όμως, έχουμε ζήσει πολλά τα προηγούμενα χρόνια, καλό είναι να επισημανθεί ο κίνδυνος.Κοντολογίς, η διοίκηση θα πρέπει να φροντίσει τα 200.000, 300.000 ευρώ ή όποια ποσά έχει να διαθέσει, να πάνε σε παίκτες που θα έχουν την όρεξη να τα δουλέψουν μέχρι τελευταίου... λεπτού, μιας και μιλάμε για ευρώ.